صادق زیباکلام در روزنامه شرق نوشت:
قبل از هر سخنی باید تقاضای حلالیت از مجلس داشته باشم چون تقریبا مطمئن بودم که مجلس تسلیم فشارهای واقعا گسترده کسانی که در به‌وجودآوردن حادثه 22بهمن به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم دست داشتند، شده و گزارش گروه تحقیق هم بالاخره در صحن علنی مجلس قرائت نخواهد شد اما باید به هیات‌رییسه و همه کسانی که تسلیم فشارها نشده و سرانجام گزارش را دیروز در صحن علنی مجلس قرائت کردند، انصافا دست‌مریزاد‌گفت.
بعدها بیشتر معلوم خواهد شد که کار دیروز مجلس یک نقطه‌عطف تاریخی خواهد بود حتی اگر همه کسانی که در جریان حمله به دکتر علی لاریجانی در قم مقصر بودند و مستقیم یا غیرمستقیم در سازماندهی و اجرای آن برنامه دست داشتند، تبرئه شوند و یا با مجازات‌های خیلی سبکی روبه‌رو شوند، بازهم از اهمیت کار مجلس در برخورد و ایستادگی با گروههای فشار یا گروههای خودسر نمی‌کاهد.
به یاد داریم که مشابه همین برخورد با آقای حسن خمینی در مراسم 14خرداد سال 89 صورت گرفت، به وزرای دولت خاتمی در نمازجمعه تهران حمله شد، آقای هاشمی‌رفسنجانی مورد تهدید قرار گرفته که اگر به نمازجمعه بیاید با مخالفت روبه‌رو خواهد شد و بسیاری موارد مشابه دیگر. همین چند روز پیش بود که یکی از چهره‌های شناخته‌شده این جریانات به‌صورت علنی رییس‌جمهوری را که هنوز جوهر مهر صورتجلسه انتخاب وی خشک نشده، مورد تهدید قرار داد که اگر ایشان بخواهد سیاست‌های اقتصادی دوران هاشمی را احیا کند، عناصر انقلابی (بخوانید گروه فشار) ساکت نخواهند نشست و به خیابان‌ها خواهند آمد. دقیقا به‌خاطر سیطره این فرهنگ سیاسی است که کار دیروز مجلس ارزش و اهمیت پیدا می‌کند.
گروه فشار در حقیقت یکی از فرزندان ناخواسته دوران اصلاحات است. در آن دوران بود که برای اولین‌بار پدیده گروه فشار در پارادایم سیاسی کشور ظاهر شد.
کارکرد گروههای فشار در جوامع توسعه‌یافته به‌صورت «لابی‌کردن» در پارلمان‌ها و سایر مراکز قدرت است. معمولا یک گروه بسیار کوچک که خواسته‌های اجتماعی، اقتصادی یا سیاسی دارند، نمایندگان مجلس، اعضای هیات‌دولت، رسانه‌ها و ... را زیر فشار می‌گذارند تا خواسته‌شان تحقق یابد اما در ایران کارکرد گروه فشار از همان ابتدا در مسیر دیگری افتاد.
گروههای فشار در ایران برخلاف جوامع دیگر به سروقت مراکز قدرت نمی‌روند، بلکه مستقیما به سروقت موضوعات، شخصیت‌ها، چهره‌ها، سینماها، خوابگاه‌های دانشجویی، اجتماعات مخالفان، تجمعات معترضان و امثالهم رفته و خود قانون را به دست گرفته و به‌زعم خودشان از «ارزش‌های انقلاب و خون شهدا» حراست و دفاع میکنند. از حمله به رییس‌مجلس و برهم‌زدن سخنرانی وی گرفته تا حمله به کتابفروشی «مرغ آمین» و برخی از سینماها و کنسرت‌ها تا برخورد با دانشجویان معترض در خوابگاه دانشگاه تهران، تا جلوگیری از سخنرانی نوه امام، تهدید به برهم زدن نمازجمعه اگر آقای هاشمی بیاید و سایر موارد در حقیقت در حوزه دفاع از ارزش‌ها در چارچوب فعالیت‌های گروههای فشار در ایران قرار می‌گیرند.
ظرف هشت‌سال گذشته و با بودن دولت منسوب به اصولگرایان، گروههای فشار کمتر دست به عملیات خودسرانه می‌زدند اما با آمدن آقای روحانی و اینکه اصولگرایان در قوه‌مجریه دیگر حضور چندانی ندارند، «عقلا و منطقا» در آینده حضور و نمود «خودسرها» یا گروههای فشار خیلی بیشتر خواهد شد.
یقینا آنان بهانه‌ها یا دلایل زیادی در فضای جدید سیاسی کشور که اندک اندک بازتر می‌شود پیدا خواهند کرد که «حسب احساس تکلیف و وظیفه» عمل کنند.
با توجه به این وضعیت که به‌تدریج پیش خواهد آمد این است که قرائت گزارش 700 صفحه‌ای گروه تحقیق در مجلس شورای اسلامی ارزش و اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. درواقع سخنی به گزاف نرفته اگر گفته شود که ظرف قریب به 16 سال گذشته که پدیده «گروههای خودسر و فشار» در جامعه ما ظاهر شده، برای نخستین‌بار است که مجلس خیلی جدی با آن برخورد کرده است. در گذشته سروته اقدامات ناشایست گروههای خودسر در نصیحت و ارشاد خلاصه می‌شد، مثلا گفته می‌شد که «ضمن آنکه تعصب و عرق دینی و سیاسی این عزیزان قابل درک و حتی محترم است، اما ما نباید بهانه به دست دشمن دهیم.» یا گفته می‌شد «که این عزیزان نباید اجازه دهند که یک وقت خدای‌ناکرده عناصر نفوذی، معاند و منافق در میان آنان نفوذ کنند. در جریان حمله به سفارت انگلستان در تهران و اشغال چند ساعته آن به جای محکوم‌کردن این عمل، صرفا گفته شد «بهانه به دست دشمن ندهیم» یا کاری نکنیم که عمل ما مورد سوءاستفاده دشمن قرار گیرد.
اما برای اولین بار با یک حرکت سازماندهی و طرح‌ریزی‌شده از قبل، مجلس برخورد بسیار جدی کرد. نمایندگان عضو گروه تحقیق، هزاران ساعت درخصوص ابعاد مختلف موضوع، چگونگی شکل‌گیری آن و مهم‌تر از همه جریانات، نهادها و شخصیت‌هایی که مستقیم و غیرمستقیم در سازماندهی حمله به رییس‌مجلس در جریان سخنرانی‌اش به مناسبت 22 بهمن سال گذشته دست داشته‌اند به بررسی پرداختند. این اقدام مجلس یقینا سبب ارتقای جایگاه آن به عنوان «قرار داشتن در راس امور» خواهد شد. تقارن همزمانی این اقدام مجلس با به روی کارآمدن دولت جدید بعد از انتخابات 24 خرداد، می‌تواند نوید عصری تازه در پارادایم سیاسی کشور باشد؛ عصری که در آن هیچ گروه، شخصیت یا جریان مذهبی به بهانه عرق ملی یا دینی حق ندارد قانون را به‌دست خود گیرد.
عصری که همه اعم از خودجوش یا غیرخودجوش، خودسر یا غیرخودسر یا گروه فشار در برابر قانون یکسان بوده و مکلف به احترام به قانون هستند.
همسفر با آنوبانی‌نی به سرزمین باستانی لولوبی‌ها؛ حیرت‌انگیزترین آثار باستانی آذربایجان غربی که باید ببینید 
سالروز تولد زیباترین گلها؛ هر گل چه ماهی می‌روید؟ + گل ماه تولد شما چیست؟ 
چرا بخاری خودرو گرم نمی‌کند؟ / آیا می‌توان در خودرو با بخاری روشن خوابید؟ 
می‌خواهید بدانید زنی حقیقتاً باوقار است یا نه؟ به این ۸خصلت او نگاه کنید 
ایده ترند دکوراسیونی؛ سبک بوهمین برای هر قسمت از خانه شما 
بهترین زمان تعویض گلدان + از کجا بفهمیم گلدان برای گیاهمان کوچک است؟ 
مسولین محترم آرام آرام خواهند دید که دیگر برد تلویزیون های خارج نشین و شبکه های قصه گوی سیاسی بی رنگ و بی رنگتر می شوند و همه اگر نگوییم که بیشتر مردم به رسانه های خودی روی می آورند
درور بر روحانی که متن مردم را به جلوه های پر طمطراق رییس جمهوری تشریفاتی و متکبر ترجیح داد و حتی اولین سخنرانی خود با سلام به ملت آغاز کرد که نشان از احترام عمیق وی به توده ها و عمل به قول و قرارهای انتخاباتی خود دارد