احمد توکلی گفت: حسن آقای هاشمی این بود که علی رغم انتقادهای تندی که انجام می شد، ایشان با روی باز برخورد می کردند و رابطه خودشان را با ما حفظ می کردند.
احمد توکلی در برنامه تلویزیونی "شناسنامه" که امروز عصر از شبکه سوم سیما پخش شد، با بررسی معایب و امتیازات دولت های پیشین روایت خود از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری و رقابت با هاشمی رفسنجانی را بیان کرد.
وزیر اسبق کار دولت موسوی، با بیان اینکه در دوره صدارت هاشمی نسبت به سیاست های وی انتقاد داشته است، خاطرنشان کرد: در آن زمان من احساس کردم کار خیلی بد پیش می رود و مسیرها به اشتباه طی می شود. صدای اعتراض هم به روزنامه رسالت و اندک اعتراضاتی در مجلس محدود بود. با مشاهده این شرایط به این نتیجه رسیدم که آقای هاشمی در انتخابات بعدی باید یک رقیب جدی داشته باشند.
وی اظهارداشت: بدین منظور به سراغ دو نفر از دوستان رفتم که هم کارشان را بلد بودند و هم با سیاست های آقای هاشمی مخالف بودند. اولین نفر آقای پرورش بود که سابقه نائب رئیسی دوره مجلس شورای اسلامی و وزارت آموزش و پرورش دولت آقای موسوی را داشت. ایشان انسان صریح و جدی بود و به قول معروف از آقای هاشمی کم نمی آورد. به ایشان اصرار زیادی کردم که وارد صحنه انتخابات شوند؛ اما ایشان گفت که من در توان خودم نمی بینم که رئیس جمهور شوم. بعد از آقای پرورش، به سراغ آقای جواد لاریجانی رفتم. ایشان هم صاحب نظر و سخنور بودند اما در جواب به درخواست من گفت که حرف تو درست است اما من وارد رقابت با آقای هاشمی نمی شوم.
وی در ادامه روایت خود از ورود به انتخابات ریاست جمهوری گفت: وقتی دیدم هیچ کس حاضر به ورود به عرصه رقابت با آقای هاشمی نیست و اگر صحنه خالی بماند، ایشان با تمام ظرفیت های خوبی که دارند، مسیر را اشتباه می روند و وضع بدتر می شود به این نتیجه رسیدم که باید خودم وارد عرصه رقابت شوم. من نامزد شدم و اعلام کردم که به صورت جدی می خواهم رئیس جمهور شوم. در نهایت من چهار میلیون رای و آقای هاشمی ده میلیون رای آوردند و دوباره رئیس جمهور شدند. محصول نامزدی آن دوره این بود که یک سری حرف ها عنوان شد که به نقادی کارهای آقای هاشمی منجر شد و آقای هاشمی هم مجبور شدند در مجلس حاضر شوند و از خودشان دفاع کنند.
توکلی در ادامه در پاسخ به این سوال مجری که از او پرسید آیا در دوره هاشمی به اینصورت بود که هیچگونه انتقادی برتابیده نمی شد، گفت: آقای هاشمی به اعمال قدرت حاکمانه مایل است اما اینطور هم نیست که همه قواعد و قوانین را زیر پا بگذارد. مثلاً در مجلس اول که ایشان رئیس مجلس بودند و من هم به عنوان عضو هیات رئیسه حضور داشتم، در همان روزهای اول به ایشان گفتیم که شما رئیس جلسه هستید و هر تصمیمی طبق آیین نامه باید با رای گیری اتخاذ شود و آقای هاشمی هم پذیرفتند و برای همه کارها رای گیری می کردند.
نماینده مردم تهران در مورد دلیل این تذکر به هاشمی یادآور شد: در جلسات اول، ایشان می خواستند برخی تصمیمات بدون رای گیری به تصویب برسد که ما مجبور به تذکر دادن شدیم. ایشان نسبت به ما پیشکسوت تر بودند ولی ما بدون رودوایسی با ایشان صحبت می کردیم که خوشبختانه ایشان هم به تذکر ما توجه کردند و تا آخرین روز مجلس همه کارها با رای گیری پیش می رفت.
وی ادامه داد: در روزنامه رسالت که انتقادات تندی به عملکرد ایشان داشتیم، ایشان حداکثر واکنشی که از خودشان نشان می دادند این بود که از طریق برخی افراد پیغام می دادند احمد آقا این حرف ها چیست که می گوید؟ اسنادی اگر دارد ارائه دهد تا مطالعه کنم. یا مثلاً یک بار خدمت رهبری راجع به بدهی های خارجی دولت نامه ای نوشتم، بعد از چند روز که برای مساله ای با آقای هاشمی تماس گرفتم ایشان گفتند که بعد از نامه تو به آقا، ایشان به من گفته اند که ما بیش از 43 میلیارد دلار بدهی خارجی داریم و چرا این وضع پیش آمده است؟! حسن آقای هاشمی این بود که علی رغم انتقادهای تندی که انجام می شد، ایشان با روی باز برخورد می کردند و رابطه خودشان را با ما حفظ می کردند.
هاشمی در مقاطع حساس منافع ملی را فدای روحیه حاکمانه خود نمی کرد
وزیر کار دولت میرحسین موسوی اظهار داشت: در انتخابات سال 72، صدا و سیما که محمد هاشمی ریاست آن را برعهده داشت، اعلام کرد که نطق دوم انتخاباتی من را پخش نمی کند، فشارهای زیادی روی من آوردند که نطقم را تغییر دهم اما من این کار را خلاف قانون می دانستم و به همین دلیل اعلام کردم که باید همان نطق از تلویزیون پخش شود و من نطق جدیدی ارائه نمی دهم. بعداً شنیدم که آقای هاشمی وقتی متوجه شدند تلویزیون نطق من را پخش نکرده است، خیلی عصبانی شده بودند و پیغام داده بودند که نطق توکلی باید از تلویزیون پخش شود. این ها را گفتم تا عرض کنم اینطور نبود که آقای هاشمی در مقاطع حساس، منافع و مصالح ملی را فدای روحیه حاکمانه خود کنند.
باز شدن فضای سیاسی از محاسن دولت خاتمی بود
توکلی در ادامه برنامه در مورد اینکه وقتی تصمیم به رقابت با آقای خاتمی در سال 76 گرفت، چه تمهیداتی برای شکست وی اندیشیده بود، اظهار گفت: نکته مثبتی که در زمان آقای خاتمی اتفاق افتاد این بود که در زمان ایشان فضا باز شد. در واقع یکی از محاسن دوره اصلاحات، تغییر فضای دوران سازندگی است و نباید نسبت به این تغییر بی توجه و ناسپاس باشیم.
نماینده تهران در مجلس با اشاره به دو اشکال دولت خاتمی در مدیریت این فضا گفت: اول اینکه روشنفکرانی که دم از اصلاحات و آزادی می زدند به شدت فاشیستی رفتار می کردند و اگر کسی خلاف نظرشان صحبت می کرد، با هجمه زیاد به سمت وی حمله می کردند و با رسانه های زیادی که در اختیار داشتند صدای فرد مخالف را در نطفه خفه می کردند.
سکوت موسوی تا انتخابات 88 بدلیل همجه های روزنامه های زنجیره ای بود
توکی افزود: بهترین نمونه برای این موضوع، آقای مهندس موسوی است. یک بار روزنامه های زنجیره ای که وجود داشت، توهم توطئه را بیان کردند. آقای موسوی آمدند و در پاسخ به این مقالات گفتند که توطئه، توهم نیست و آمریکا توطئه های مختلفی نسبت به ایران ابراز داشته است. روزنامه های دوم خردادی چنان هجمه ای علیه آقای موسوی ترتیب دادند که ایشان ترجیح داد در لاک سکوت فرو برود و تا انتخابات 88 به این سکوت ادامه داد.
وی ادامه داد: دومین مشکل این بود که کم کم تئوری پردازی هایی برای سکولار کردن حکومت و روش های منبعث از صندوق بین المللی پول انجام می شد. این دو انحراف بود که باعث خاموش شدن صدای مخالفین و همچنین نهادینه شدن سیاست های صندوق بین المللی پول در کشور می شد. این جهت گیری به نظر ما ضد منافع مردم و استقلال اقتصادی کشور می دانستیم. آن مسیر ما را به جایی می برد که در نظام سلطه بین المللی محو شویم. صحبت هایی در مورد حکومت دینی و بعد خود ِ دین بیان می شد که این به نظر من انحراف بود. برای مقابله با این دو انحراف نامزد شدم و فکر می کنم در دوره بعدی آقای خاتمی هم بی تاثیر نبود.
توکلی در واکنش به این صحبت مجری که گفت در آن دوره خودتان هم می دانستید که رای نمی آورید، گفت: تحلیل های سیاسی می گفت من رای نمی آورم ولی وظیفه سیاسی اقتضا می کرد که من وارد صحنه شوم و حرفم را بیان کنم.
