مهدی کلهر مشاور رئیس جمهور در نامه ای به حداد عادل ضمن عذرخواهی بابت سخنان گذشته خود و توهین به نمایندگان مجلس نوشت:
«با آرزوی سلامتی و توفیق خدمت برای جناب عالی و سایر نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی گویا از جانب بنده نقل شده که گفته ام "کوتوله های سیاسی در مجلس جمع شده اند و به جای مباحث سیاسی، مباحثی همانند گوجه فرنگی را به میان می آورند؟ ..." جدا نقل قول فوق را تکذیب می کنم و همانطور که قبلا خدمت شما نوشته ام، بنده این مجلس را درمجموع یکی از مردمی ترین و انقلابی ترین مجلس ها میدانم و همینطور طرفدار آزادی بیان، حتی برای مشاور رئیس‌جمهور. ولی چون سال‌هاست از سیاست و گفتمان سیاسی دور بوده‌ام، نمی‌دانستم که ردای سیاسی تک‌سایز یا فری‌سایز است بلکه تصور می‌کردم مثل ردای مدیریت اجرایی است که از اسمال‌سایز تا ایکس‌ایکس‌لارج در نوسان است که در این دو سال بارها به مدیران اجرایی نسبت داده شده‌است .
کلهر در ادامه نامه آورده: «بنده به خاطر این عدم اطلاع، اصطلاح کوتوله سیاسی را ناآگاهانه برای افرادی، البته خارج از مجلس به کار بردم که با قید اینکه خوشبختانه تعدادشان بسیار معدود است همراه نمودم، گرچه برخی از نمایندگان مجلس در سال گذشته به راحتی "دروغ گویی و اغفال رئیس‌جمهور" را به مشاوران رئیس‌جمهور نسبت دادند که جرم آن مشاوران این بود که همان روز تقدیم لایحه بودجه، به میادین میوه و تره‌بار نزدیک منزلشان رفته بودند و گوجه‌فرنگی را به قیمت کیلویی هشتصدوخرده‌ای و هفتصدوخرده‌ای تومان خریده‌بودند و البته مقداری را نیز به ریاست‌جمهوری آورده‌بودند. البته نه برای اغفال رئیس‌جمهور محترم بلکه برای اینکه به ایشان بگویند گوجه‌فرنگی کیلویی هزارودویست تومان نیست بلکه سه کیلو دو هزار تومان است و ... صد البته مثل همیشه رئیس‌جمهور خودش چهار نفر را در چهار گوشه شهر فرستاد و قیمت روز را به دست آورد... و اما پس از این نسبت ناروای "دروغ‌گویی و اغفال رئیس‌جمهور" به مشاوران رئیس‌جمهور؟ که از طرف یکی از آقایان نمایندگان مطرح شد، خوشبختانه هیچ‌کدام از مشاورین رئیس‌جمهور خشمناک و آشفته نشدند. چون پیش خود و خداوند می‌دانستند که دروغگو نیستند و قصد اغفال رئیس‌جمهور را نداشته‌اند و به‌همین‌دلیل هم درخواست تنبیه و اخراج نماینده تهمت زن را از رئیس محترم مجلس و یا مقامات دیگر نکردند، چرا که فکر می‌کردند حتما نمایندگان مخالف دولت، از سر دلسوزی و شاید از سر ناآگاهی، این اظهارات را مطرح می‌کردند .»
مشاور رئیس جمهور بار دیگر از محضر مجلس عذرخواهی کرده و ادامه داده است:
«بنده ضمن عذرخواهی بابت برداشت تعدادی از نمایندگان محترم از عرایضم، اجازه می‌خواهم از فضای آزاد و آرامی که این برادران در رسانه‌ها برای افراد خام و ناواردی هم‌چون حقیر تدارک دیده‌اند و اجازه داده‌اند بدون جاروجنجال نه به‌عنوان یک مسئول بلکه به‌عنوان یک شهروند بتوانم توقع خود را از نمایندگان خودمان مطرح کنم، استفاده نمایم و با لحنی دوستانه عرض کنم در تمام سفرهای استانی و در دورترین نقاط کشور که در خدمت جناب آقای دکتر احمدی‌نژاد بودم، به‌خصوص پس از گرانی گوجه‌فرنگی در زمستان سال 1385 (به مدت یکماه و اندی در تهران و چند شهر بزرگ) هرگز ندیدم که مردم شعار بدهند "گوجه فرنگی، حق مسلم ماست" بلکه شعار میدادند: "انرژی هسته ای به جان ما بسته ای" یا "انرژی هسته ای حق مسلم ماست" و وقتی به خانه و زندگی آنان سر میزدیم کمبودهای رفاهی و مادی آنان دهها برابر زندگی شهروندان، شهرهای بزرگ بود و بارها و بارها، کوچک و بزرگ این هم‌میهنان شهرستانی و روستایی و حتی تهرانی به طرق مختلف به افراد هیئت می‌گفتند که آن‌ها شهید داده‌اند، جانباز تقدیم کرده‌اند و آزاده‌ها را تقدیم این انقلاب نموده‌اند و سختی‌ها را تحمل کرده و می‌کنند به شرطی که دولت به عدالت‌خواهی و دشمن‌ستیزی و حرکت در مسیر رشد و تعالی کشور و انقلاب ادامه دهد .
بنده در سخنان خود در چند استان عرض کرده‌ام، "البته نمایندگان حق دارند تلفن را بردارند، وزیر، معاون وزیر، مدیرکل را در وزارت جهاد کشاورزی و بازرگانی و هر وزارتخانه دیگر مورد سئوال و تذکر قرار دهند" و همینطور همه مسئولین و وزراء در قوه مجریه موظف‌اند تمام تلاش خود را صرف مسایل رفاهی و ساخت حال و آینده کشور نمایند؛ ولی نباید مسئله گذرا و کوچکی هم‌چون کمبود گوجه‌فرنگی در خارج از فصل، مسائل مهم و اساسی، فرضا مثل مسئله یک‌صدساله زمین و مسکن یا مسائل مهم صنعتی و آرمانی مثل صنعت هوایی را که همیشه دشمنان ما را از این طریق مورد فشار قرار داده‌اند، تحت‌الشعاع قرار دهد .
در تمام این سخنان دست‌وپاشکسته و نصفه‌ونیمه خود عرض کرده‌ام که از قدیم گفته‌اند:
همت بلند دار که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده‌اند
جناب آقای دکتر حداد عادل، شما به‌خوبی می‌دانید، مجلس شورای اسلامی تنها نهادی است که خود می‌تواند برای حل مسائل و مشکلات مزمن و اساسی کشور، طرح تهیه کند، به بحث بگذارد، تصویب نماید و جهت اجرا به قوه مجریه ابلاغ نماید و بدیهی است که قوه مجریه باید آن را به اجرا بگذارد و شما شاهد هستید که کار بزرگ و عظیم برنامه حملونقل و ترافیک و سهمیه‌بندی سوخت یا تبصره 13 از کارهای بسیار بزرگ و سترگی بود که مجلس محترم و دولت نهم در آن سهم عمده داشت و حداقل مورد تایید همه و ان‌شاءالله تاریخ خواهد بود، آیا حیف نیست وقت چنین نهادی (مجلس شورای اسلامی) با این همه اختیارات، صرف اموری شود که با یک تلفن و تذکر مسئله قابل درک و عبور کردن است؛ چنان‌چه مسئله گوجه‌فرنگی در زمستان 1385 گذشت . »
کلهر در پایان نامه اش به رئیس مجلس، ضمن اشاره به توصیه حدادعادل در نوشتن این نامه آورده است:
«باز در پایان چون اصلا قصد اهانت (خدای ناکرده) به هیچ‌کس حتی مخالفین سرسخت دولت نهم را نداشته و ندارم، باز هم از برداشتی که در ذهن تعدادی از آقایان نمایندگان شکل‌گرفته، پوزش می‌طلبم ولی خواهش می‌کنم نگذارید اصل مسئله یعنی حقوق اساسی و قطعی مردم از دقیقه دقیقه وقت باارزش مجلس شورای اسلامی که باید جهت رفع مشکلات عمده مردم صرف شود، زیر امواج خشم و غضب‌ها پایمال گردد. ضمنا از نمایندگان محترم که بنده را متذکر شدند تا ارتباطم را با مردم نزدیک‌تر کنم، صمیمانه تشکر می‌کنم و همینطور از شما برادر بزرگوار بابت اینکه خواستید اصلاح کنم که کردم .»