کالابرگ یک نوع مُسکِنِ کوتاه‌مدت و موقتی‌ست، دردی از مردم دوا نمی‌کند. به عنوان یک مسکن ساده، یکی دو روز درد مردم را ساکت می‌کند، اما آن را اساسی چاره نمی‌کند.
به گزارش ایلنا، در هفته‌های اخیر، دولت و به طور مشخص وزیر کار روی مسئله کالابرگ و پرداخت آن به دهک‌های فرودست مانور داده است؛ گویا تمام راه‌ها برای حل بحران معیشت به کالابرگ ختم می‌شود؛ کالابرگی که مبلغ اعتبار آن در بهترین حالات برای فرودست‌ترین دهک‌ها به ازای هر فرد خانواده ۵۰۰ هزار تومان است.
در روز‌های اخیر، وزارت تعاون در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «مرحله اول طرح کالابرگ الکترونیکی با واریز اعتبار به حساب سرپرستان خانوار تحت پوشش سازمان‌های حمایتی (بهزیستی و کمیته امداد) از تاریخ ۱۱ اسفند آغاز شد. در ادامه مرحله دوم برای دهک‌های درآمدی اول تا سوم در تاریخ ۱۶ اسفند پرداخت شد. در سومین مرحله از طرح، خانوار‌های مشمول درآمدی چهارم تا هفتم از فردا عصر ۲۳ اسفند۱۴۰۳ می‌توانند از اعتبار تخصیصی برای خرید کالا‌های اساسی به ازای هر نفر ۳۵۰ هزار تومان استفاده کنند.»
در این اطلاعیه در توصیف مبالغ کالابرگ آمده است «همچنین این طرح با هدف حمایت از معیشت خانوار‌های مشمول و تقویت سبد غذایی دهک‌های اول تا هفتم اجرا می‌شود. بر این اساس، دهک‌های اول تا سوم به ازای هر نفر ۵۰۰ هزار تومان و دهک‌های چهارم تا هفتم به ازای هر نفر ۳۵۰ هزار تومان اعتبار دریافت خواهند کرد. این اعتبار برای خرید ۱۱ قلم کالای اساسی شامل اقلامی از گروه‌های لبنیات، پروتئین و خواربار اختصاص می‌یابد.»
تا امروز یک دوره کالابرگ به چند دهک پرداخت شده که حداکثر مبلغ آن به فرض اینکه یک خانواده ۴ نفره در پایین‌ترین دهک‌های درآمدی قرار داشته باشد ۲ میلیون تومان است؛ برای یک خانواده ۴ نفره در دهک‌های ۴ تا ۷ مبلغ کالابرگ یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان است. این مبالغ ناچیز چه دردی از خانواده‌ها در شب عید دوا می‌کند؟
ظاهراً قرار است یک دوره دیگر پرداخت در پایان ماه رمضان در راه باشد، اما خبر قطعی از پرداختِ بیشتر از آن نیست؛ چنین پرداخت‌هایی را چطور می‌توان «حمایت از معیشت خانوارها» دانست؟! چرا در مورد آن این اندازه تبلیغ می‌شود؟
«حسین حبیبی» فعال کارگری و عضو هیات مدیره کانون عالی شورا‌های اسلامی کار کشور در این رابطه می‌گوید: کالابرگ یک نوع مُسکِنِ کوتاه‌مدت و موقتی‌ست، دردی از مردم دوا نمی‌کند. به عنوان یک مسکن ساده، یکی دو روز درد مردم را ساکت می‌کند، اما آن را اساسی چاره نمی‌کند. این راهکار منجر به معالجه و درمان نمی‌شود.
او با بیان اینکه «آنطور که مشخص است سیاست کالابرگ استمرار هم ندارد و صرفاً برای عید نوروز و نهایتاً ماه مبارک رمضان در دستور کار قرار گرفته» افزود: به اعتقاد من، این راهکارها، تاثیر خاصی ندارد و اینکه می‌گویند به خاطر حل بحران معیشت مردم، کالابرگ می‌دهیم، بیشتر ادعاست و مابه‌ازای حقیقی در زندگی مردم و دنیای واقعی ندارد.
به گفته حبیبی، دولت باید به جای ارائه راهکار‌های تسکینیِ کوتاه‌مدت به دنبال پیشگیری باشد، کاری کنند که ۷ دهک مردم محتاج اساسی‌ترین نیاز‌های سفره نباشند و به کوپن و کالابرگ احتیاج نشود!
این فعال کارگری با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی، ۷ دهک از مردم در تامین نیاز‌های ساده خوراکی ناتوان‌اند؛ ادامه داد: برای پیشگیری باید به فکر تصویب افزایش دستمزد شرافتمندانه باشند نه اینکه به تسکین و مسکن روی بیاورند؛ وقتی سراغ مسکن می‌روند یعنی این درد حالا حالا‌ها ماندگار است و قرار است ریشه بدواند. این سیاست‌ها، چون به دنبال علاج ریشه‌ای مشکل نیستند، در دراز مدت باعث فقیرتر شدن دهک‌های فرودست می‌شوند و تنگنا‌های معیشتی را تشدید می‌کنند.
حبیبی در ارتباط با پیش‌بینی شرایط در سال بعد گفت: با مسیری که پیش گرفته‌اند، افزایش تورم اجتناب‌ناپذیر است؛ سال آینده به احتمال زیاد باز هم موج‌های سنگین تورمی خواهیم داشت؛ حتما افزایش تورم خواهیم داشت؛ هر کدام از این موج‌های سنگین هم، مردم عادی را فقیرتر و دلّالان و صاحبان املاک و مستغلات نجومی را فربه‌تر و ثروتمندتر می‌سازد.