انتخابات فدراسیون فوتبال قرار است روز 11 اسفند برگزار شود ولی همین حالا زمزمه‌هایی مبنی بر تعویق آن به گوش می‌رسد. در واقع رد صلاحیت رقبای اصلی مهدی تاج و تایید صلاحیت بحث‌برانگیز رئیس فعلی موجب شده تا گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر تعویق این انتخابات به گوش برسد. البته که 2 رقیب مهدی تاج هم این روزها بیکار نبوده و تهدید به شکایت بردن نزد کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا کرده‌اند.
درست است که در وهله اول وضعیت تیم ملی ارتباط چندانی با این انتخابات پیدا نمی‌کند ولی واضح است که سرنوشت رئیس آینده می‌تواند روی سرنوشت این تیم، خاصه سرمربی آن، یعنی امیر قلعه‌نویی هم اثرگذار باشد. البته که تیم ملی در شرایط کنونی به لحاظ کسب نتیجه انتظارات را برآورده کرده و در آستانه نهایی کردن بلیت حضورش در جام جهانی 2026 است؛ امری که به احتمال فراوان در همین اسفندماه محقق خواهد شد. با این حال، آیا کسب سهمیه حضور در جام جهانی می‌تواند تضمین کننده جایگاه امیر قلعه‌نویی در تیم ملی باشد؟
قرارداد امیر قلعه‌نویی با تیم ملی فوتبال ایران تا پایان جام جهانی 2026 منعقد شده است. این بدان معنی است که او به لحاظ بندهای درج شده در قراردادش، سرمربی تیم ملی باقی خواهد ماند ولی نمایشی که تیم ملی در چندین بازی در مسیر انتخابی جام جهانی داشته، باعث شکل‌گیری این شایعه شده که شاید امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی در جام جهانی نباشد. این موضوع این روزها دور از ذهن است؛ به ویژه اینکه فدراسیون بیانیه‌ای صادر کرده و تمام قد از امیر قلعه‌نویی حمایت کرده و او را سرمربی تیم ملی در جام جهانی دانسته است. البته که تجربه اتفاقی که دفعه پیش با دراگان اسکوچیچ رخ داد هم شاید فدراسیون را از دست زدن به حرکتی انتحاری باز دارد ولی اتفاقا همین مورد می‌تواند زنگ خطری برای امیر قلعه‌نویی هم باشد.
این روزها مهدی تاج و مجموعه‌اش در فدراسیون فوتبال سفت و سخت از امیر قلعه‌نویی حمایت می‌کنند ولی کیست که نداند همین مهدی تاج در آستانه جام جهانی 2022 به یکباره میز را علیه دراگان اسکوچیچ با آن نتایج درخشان وارونه کرد و سکان هدایت را به دست مربی خارجی دیگر یعنی کارلوس کی‌روش سپرد. قلعه‌نویی شاید این روزها در همان موقعیت باشد؛ یعنی حتی اگر بدون دردسر بلیت حضور ایران در جام جهانی را فراهم کند، باز اگر مهدی تاج رئیس باقی بماند، نباید خیالش از ماندن در تیم ملی 100 درصد راحت باشد.
در این بین 2 گزاره هم وجود دارد که می‌تواند فضا را له و علیه امیر قلعه‌نویی کند. اولی نگاه سیاسی – دولتی به وضعیت نیمکت تیم ملی است که چنین نگاهی از مربی وطنی به عنوان پذیرش شعار «کالای ایرانی» حمایت می‌کند. اگر اصرار بر پیاده شدن چنین نگاهی باشد، این خبر خوبی برای قلعه‌نویی است که حضور در جام جهانی را تجربه کند.
هرچند که این تمام ماجرا نیست چرا که اگر قرار بر پیاده شدن دیگر اهداف ورزش ایران از جمله محقق شدن «ورزش قوی، ایران قوی» باشد، شاید دوباره در آستانه جام جهانی و احتمالا بسته به قرعه‌ای که قرار است نصیب ایران شود، همکاری قلعه‌نویی با تیم ملی به پایان برسد.
موارد بالا در شرایطی بود که مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال باشد؛ حال اگر به غیر از مهدی تاج، 2 رقیب دیگرش که این روزها فعلا از چرخه انتخابات کنار گذاشته شده‌اند، سکان هدایت فدراسیون را به دست بگیرند، آیا وضعیت قلعه‌نویی دستخوش تغییر می‌شود؟ پاسخ به این سوال بیش از آنکه منفی باشد، ممکن است مثبت شود. هم شهاب‌الدین عزیزی خادم و هم علی کفاشیان پیش از این نشان داده‌اند در برنامه‌هایشان استفاده از مربیان خارجی اولویت دارد. البته که چنین نظریه‌ای به معنی قطعی و حتمی بودن این اتفاق نیست ولی خیال راحت قلعه‌نویی با مهدی تاج، شاید با 2 رقیب دیگر خیلی هم راحت باقی نماند.