فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن
خوش به جای خویشتن بود این نشست خسروی
تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن
خاتم جم را بشارت ده به حسن خاتمت
کاسم اعظم کرد از او کوتاه دست اهرمن
تا ابد معمور باد این خانه کز خاک درش
هر نفس با بوی رحمان می‌وزد باد یمن
شوکت پور پشنگ و تیغ عالمگیر او
در همه شهنامه‌ها شد داستان انجمن
خنگ چوگانی چرخت رام شد در زیر زین
شهسوارا چون به میدان آمدی گویی بزن
جویبار ملک را آب روان شمشیر توست
تو درخت عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن
بعد از این نشکفت اگر با نکهت خلق خوشت
خیزد از صحرای ایذج نافه مشک ختن
گوشه گیران انتظار جلوه خوش می‌کنند
برشکن طرف کلاه و برقع از رخ برفکن
مشورت با عقل کردم گفت حافظ می بنوش
ساقیا می ده به قول مستشار مؤتمن
ای صبا بر ساقی بزم اتابک عرضه دار
تا از آن جام زرافشان جرعه‌ای بخشد به من
شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.
۱- اقبال شما درحال ظاهر شدن و طلوع سعد می‌باشد؛ بنابراین نگرانی نداشته باشید.
۲- این نیت عاقبت و سرانجام خیر و نیکی دارد، زیرا درآن مژده پیدا شدن انگشتر حضرت سلیمان است. به همین جهت عجله کار شیطان است.
بخت و اقبال به تو روی کرده است و موقعیتی در اختیارت قرار گرفته تا به آنچه لیاقتش را داری برسی. لطف خدا شامل حالت گردیده به شرط آنکه با عدل و انصاف زندگی کنی، شهرت و موقعیتی خواهی یافت. اکنون که به موقعیت خود رسیده‌ای، بدان که بسیارند کسانی که منتظر یاری تو هستند. از آنها غافل مشو و در امور عاقلانه تصمیم بگیر تا موفقیت تو روزافزون شود.