فرارو- فیلم رکسانا جدیدترین اثر پرویز شهبازی است که در بخش ویژه چهل و سومین جشنواره فیلم فجر اکران شد.
به گزارش فرارو، فیلم رکسانا داستان زندگی دو جوان را روایت می‌کند که در مسیر زندگی با چالش‌های زیادی مواجه هستد. رکسانا مانند سایر آثار اجتماعی شهبازی، با زاویه‌ای جدید به مسائل و مشکلات جوانان در ایران می‌پردازد. در این مطلب به بررسی فیلم رکسانا می‌پردازیم.
این فیلم داستان یک جوان سرگردان است در یکی از روز‌های زندگی عاشق دختری هنرمند به نام رکسانا میشود. این عشق غیر منتظره به او امید و انگیزه می‌دهد تا تلاش کند فرد بهتری شود، اما هیچکدام نمی‌دانند که در مسیر با چه چالش‌هایی مواجه هستند.
پرویز شهبازی مانند سایر آثار خود این بار هم از جوانان کمتر شناخته شده در کنار بازیگران معروف بهره برده است.
شهبازی کارگردان، نویسنده و تدویتگر ایرانی است که در آثار خود به مسائل و موضوعات اجتماعی می‌پرد ازد. او استعداد‌های زیادی را به سینمای ایران معرفی کرده است مانند نازنین بیاتی در فیلم دربند.
شهبازی در سال ۱۹۹۷ برای فیلم مسافر جنوب برنده جایزه طلایی از جشنواره فیلم توکیو و در جشنواره فیلم ورشو برای ساخت فیلم مالاریا برنده جایزه بزرگ شد. در عین حال او برای ساخت فیلم دربند در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی شد.
در فیلم رکسانا بازیگران زیر به ایفای نقش پرداخته‌اند.
این بازیگر به واسطه آشنایی پدرش با باران کوثری و هومن سیدی با حضور در فیلم سیزده وارد دنیای سینما شد. میر طهماسب در چند فیلم مانند علفزار، لانتوری و تابستان داغ حضوری کوتاه داشت. او در سریال‌های مرداب و ملکه گدایان نیز به ایفای نقش پرداخت.
اکبر آبادی در فیلم رکسانا اولین حضور خود در فیلم‌های بلند را تجربه می‌کند. او قبلا در چند فیلم کوتاه و تئاتر سابقه بازیگری داشته است.
طهماسبی فارغ التحصیل رشته خبرنگاری با گرایش تئاتر و علوم سیاسی است که در فیلم‌های مهمی، چون «سنتوری»، «آذر» و «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» به ایفای نقش پرداخته است. این بازیگر در سریال‌های «شمس العماره» و «می‌خواهم زنده بمانم» حضور داشته است.
رکسانا در همان سکانس‌های اولیه، با تصویری از جوانی بیهوش در ساحل و سگ‌های ولگرد نوید جهانی بی رحم، سرشار از طرد شدگی را می‌دهد. فِرِد، پسر قهرمان داستان، میان نقش‌های متناقضی که زندگی بر او تحمیل کرده (پسر، دوست، برادر، فراری) در نوسان است، اما تصمیمی قاطع نمی‌گیرد. رکسانا همانند برخی از زنان در سینمای اجتماعی ایران، در چرخه‌ای از فریب و خشونت گرفتار است، اما فیلم او را به کاراکتری منفعل در برابر سرنوشت تقلیل می‌دهد.
در واقع رکسانا بیش از آنکه یک روایت فردی باشد، تصویری حقیقی از شرایط اجتماعی ایران است خانه‌ای که مادر خانواده در آن احساس امنیت نمی‌کند، حضور پلیس ناکارآمد، بازار قمار زیرزمینی و در نهایت تن دادن به خشونت برای بقا، همگی مولفه‌هایی هستند که شخصیت‌ها را در چرخه‌ای از سقوط گرفتار می‌کنند. در نهایت رکسانا فیلمی است دیدنی با صحنه‌های درخشان که گوشه‌ای از زندگی اجتماعی مردم ایران را به تصویر می‌کشد.