گل همیشه بهار (کالاندولا) از دیرباز برای فواید خود در سلامت پوست، از جمله کمک به درمان شرایطی مانند اگزما، بهبود زخم ها و حتی مقابله با عفونت های قارچی واژن کاربرد داشته است.
به گزارش عصر ایران؛ گلبرگ های گل همیشه بهار سرشار از ترکیبات طبیعی به نام فلاونوئیدها هستند. گفته می شود که این ترکیبات دارای اثرات ضد التهابی، ضد ترومبوژنیک (جلوگیری از لخته شدن خون)، ضد دیابت، ضد سرطان و محافظت کننده عصبی هستند.
گل همیشه بهار عضوی از خانواده گیاهان Asteraceae/Compositae از راسته میناسانان است. قسمت دارویی گیاه گل همیشه بهار (Calendula officinalis) گل نارنجی و زرد بسیار زیبا و پررنگ آن است.
گل همیشه بهار گیاهی یک ساله است که به راحتی در خاک های معمولی، با حاصلخیزی متوسط و زهکشی خوب که نور کامل خورشید را دریافت می کنند، رشد می کند. می توان آن را در باغچه های گل، حاشیه ها، باغ های ییلاقی، یا گلدان ها و ظروف کاشت.
گلبرگ های گل همیشه بهار را می توان پخت و خورد.
روغن گل همیشه بهار با دم کردن گل های این گیاه در روغن های حامل مانند روغن زیتون یا روغن نارگیل تهیه می شود. این روغن را می توان به تنهایی یا به عنوان ماده ای در پمادها، بالم ها، کرم ها یا لوسیون ها استفاده کرد. همچنین می توان آن را به صورت تنتور و چای تهیه کرد یا به صورت کپسول مصرف کرد.
گل همیشه بهار برای درمان انواع بیماری های پوستی استفاده شده است. تحقیقات نشان داده اند که گل همیشه بهار ممکن است راش پوشک، زخم ها، عفونت های قارچی واژن و دیگر بیماری ها را درمان کند.
گل همیشه بهار به عنوان کاهش دهنده درد و التهاب و همچنین راهی برای تسکین عوارض جانبی مرتبط با درمان برای افراد مبتلا به سرطان استفاده شده است.
برخی از افراد می گویند که گل همیشه بهار یک ضد آفتاب خوب یا یک مرطوب کننده پوست است. تحقیقات بیشتری برای اثبات این فواید مورد نیاز است.
در حالی که برخی تحقیقات اثرات مثبت آن را نشان می دهند، استفاده طولانی مدت از گل همیشه بهار مورد مطالعه قرار نگرفته است و تحقیقات بیشتری لازم است.
همیشه پیش از آغاز هر گونه درمان یا استفاده از مکمل طبیعی و شیمیایی حتما با پزشک خود مشورت کنید. عدم توجه به این هشدار می تواند عواقب جبران ناپذیری را متوجه سلامت شما کند
گلبرگ های گل همیشه بهار سرشار از ترکیبات طبیعی به نام فلاونوئیدها هستند. گفته می شود که این ترکیبات:
التهاب را کاهش می دهند (ضد التهاب)
از لخته شدن بیش از حد خون جلوگیری می کنند (ضد ترومبوژنیک)
اثرات مثبتی بر سطح قند خون دارند (ضد دیابت)
به مبارزه با سرطان کمک می کنند (ضد سرطان)
از مغز محافظت می کنند (اثرات محافظت کننده عصبی)
مواد فعال گل همیشه بهار مواد شیمیایی طبیعی هستند، مانند:
ساپونین های تری ترپن (گلیکوزیدهای اسید اولئانولیک)
الکل های تری ترپن (آلفا-، بتا-آمیرین، فارادیول)
فلاونوئیدها (کوئرستین و ایزورامنتین)
ژل های موضعی ساخته شده از گل همیشه بهار ممکن است به کلاژن پوست کمک کنند، ممکن است رشد بافت جدید را در بهبود زخم تقویت کنند و به کاهش التهاب پوست کمک کنند.
مطالعات روی حیوانات نشان داده اند که گل همیشه بهار ممکن است به بهبود زخم کمک کند، اما در مورد انسان چطور؟
مطالعه ای که در مجله پزشکی خانواده و مراقبت های اولیه منتشر شد، به بررسی اثربخشی پماد گل همیشه بهار روی جای زخم سزارین در 72 زن پرداخت. در مقایسه با دریافت درمان استاندارد بیمارستان برای زخم، زنانی که با پماد گل همیشه بهار تحت درمان قرار گرفتند، سریع تر بهبود یافتند و قرمزی و تورم کمتر در جای برش خود را گزارش کردند.
مطالعه ای در سال 2016 که در مجله مراقبت از زخم منتشر شد، محققان از عصاره گل همیشه بهار روی افرادی که زخم های وریدی در پاهای خود داشتند، استفاده کردند. محققان سرعت بهبود را در یک هفته اندازه گیری کرده و دریافتند افرادی که با گل همیشه بهار تحت درمان قرار گرفتند، سرعت بهبود 7.4 درصدی داشتند. در مقابل، افرادی که از این عصاره استفاده نکردند، فقط سرعت بهبود حدود 1.7 درصدی داشتند. محققان همچنین خاطرنشان کردند که استفاده از این عصاره هیچ عارضه جانبی بدی نداشت.
مطالعات دیگر نشان داده اند که استفاده از اسپری گل همیشه بهار افزون بر مراقبت و بهداشت استاندارد ممکن است از عفونت جلوگیری کند و بوی بد را در افراد مبتلا به زخم های پای طولانی مدت ناشی از دیابت کاهش دهد.
گل همیشه بهار اغلب به عنوان درمانی برای اگزما و درماتیت به بازار عرضه می شود، اما تحقیقات زیادی برای حمایت از اثربخشی آن برای این شرایط وجود ندارد.
از آنجا که این گیاه دارای خواص ضد التهابی است، قرار دادن آن در نواحی آسیب دیده از بیماری های پوستی ممکن است التهاب را کاهش دهد. با این حال، هیچ مدرک واقعی وجود ندارد که نشان دهد انجام این کار مؤثر یا بی خطر است.
استفاده از گل همیشه بهار می تواند برای کودکان مبتلا به اگزما شدید تحریک کننده باشد، به ویژه اگر آنها به کهنه واش، مینای چمنی، گل همیشه بهار یا هر گیاه دیگری در خانواده کالاندولا آلرژی داشته باشند.
پیش از استفاده از گل همیشه بهار روی پوست کودک خود با پزشک مشورت کنید.
استفاده از کرم های گل همیشه بهار روی راش پوشک می تواند مفیدتر از دیگر درمان ها مانند ژل آلوئه ورا باشد، اما تحقیقات نشان داده است که به اندازه استفاده از محلول بنتونیت مؤثر نیست.
مطالعه ای نشان داد وقتی نوزادان با بنتونیت درمان شدند، 88 درصد از ضایعات در شش ساعت اول بهبود یافتند، اما میزان بهبودی ضایعات در گروه تحت درمان با گل همیشه بهار فقط 54 درصد بود.
در یک مطالعه، محققان پماد گل همیشه بهار را با مترونیدازول در 80 زنی که مبتلا به واژینوز باکتریایی تشخیص داده شده بودند، مقایسه کردند. پس از یک هفته، هر دو گروه از واژینوز باکتریایی بهبود یافتند و هیچ عارضه جانبی نداشتند.
محققان نتیجه گرفتند که اگر افراد می خواهند از مصرف داروها برای درمان واژینوز باکتریایی پرهیز کنند، پماد گل همیشه بهار می تواند یک گزینه باشد.
مطالعه ای منتشر شده در مجله زنان و سلامت نشان داد که کرم گل همیشه بهار برای درمان عفونت های قارچی واژن مؤثر است، اما به سرعت داروی استاندارد (کلوتریمازول) که برای درمان آنها استفاده می شود، عمل نمی کند.
ادعاهایی وجود داشته است که از گل همیشه بهار می توان برای درمان علائم مرتبط با قاعدگی استفاده کرد، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.
گل همیشه بهار همچنین دارای خواص محافظت کننده در برابر آفتاب است. مطالعه ای در سال 2019 نشان داد که وقتی به شکل کرم باشد، گل همیشه بهار دارای فاکتور محافظت از خورشید (اس پی اف) 8.36 است.
تحقیقات در مورد استفاده از گل همیشه بهار برای درمان تحریک پوست ناشی از پرتودرمانی متفاوت است. شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد استفاده از آن مؤثرتر از دیگر محصولات موضعی مانند وازلین است.
اگر به کهنه واش، مینای چمنی، گل همیشه بهار یا گیاهان خانواده Asteraceae/Compositae آلرژی دارید، نباید از گل همیشه بهار استفاده کنید، زیرا ممکن است باعث واکنش آلرژیک در شما شود.
افرادی که باردار یا شیرده هستند نیز نباید از گل همیشه بهار استفاده کنند، زیرا می تواند سطح هورمون آنها را تغییر دهد و حتی باعث پریود شود.
اگر دارو مصرف می کنید یا نیاز به جراحی دارید، پیش از استفاده از گل همیشه بهار با پزشک خود مشورت کنید. اگر گل همیشه بهار بتواند بر داروهای شما تأثیر بگذارد یا عوارض ناشی از جراحی (مانند خونریزی) را بیشتر کند، ممکن است استفاده از آن برای شما خطرناک باشد.
هیچ دوز مشخصی برای گل همیشه بهار وجود ندارد زیرا توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید نشده است.
مقدار گل همیشه بهاری که استفاده می کنید به فرمی که استفاده می کنید و برای چه استفاده می کنید، بستگی دارد.
اگر تصمیم دارید گیاه گل همیشه بهار خود را پرورش دهید، می توانید با خشک کردن گلبرگ ها از فواید آن بهره مند شوید. می توانید گلبرگ های گل همیشه بهار را با چیدن یک گل و قرار دادن آن روی یک دستمال کاغذی دور از نور خورشید خشک کنید.
گلبرگ های خشک شده را می توان برای دم کردن چای و تهیه روغن استفاده کرد. اگر چای گل همیشه بهار درست می کنید، می توانید از گل های تازه به عنوان تزئین نیز استفاده کنید.
در اینجا مراحل تهیه چای گل همیشه بهار آمده است:
آب را به جوش بیاورید.
حدود دو قاشق چایخوری گل خشک شده را به قوری اضافه کنید.
آب داغ را روی برگ ها بریزید و اجازه دهید 10 دقیقه دم بکشد.
چای را از صافی عبور داده و هر نوع طعم دهنده ای که دوست دارید مانند دارچین، وانیل، عسل و غیره اضافه کنید.
محصولات گل همیشه بهار را در جای خشک، تاریک و بدون رطوبت نگهداری کنید. اگر گل همیشه بهار را از فروشگاه می خرید، تاریخ «بهترین زمان مصرف» روی بسته را بررسی کنید. آن را پیش از تاریخ انقضا مصرف کنید.
اگر گلبرگ های خشک شده را نگهداری می کنید، آنها را در یک ظرف دربسته قرار دهید. اگر با گل همیشه بهار روغن، تنتور یا کرم درست کرده اید، آن را در یک ظرف دربسته و در جای خنک و خشک نگه دارید.