فرارو– دن بالز، تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی روزنامه واشنگتن پست
به گزارش فرارو به نقل از روزنامه واشنگتن پست، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در مراسم تحلیف دوشنبه خود، به جای یک مراسم سنتی، نمایشی متفاوت برگزار کرد. این مراسم که بیشتر به ترکیبی از سخنرانی سالانه وضعیت کشور و یک گردهمایی سیاسی شباهت داشت، به خوبی شخصیت خاص او را نشان می‌داد و ادامه‌ای بر کارزار انتخاباتی‌ای محسوب می‌شد که به بازگشت او به کاخ سفید منجر شد.
مدت‌هاست که می‌گویند انتخابات عواقبی دارد و شاید هیچ صحنه‌ای به اندازه آنچه زیر گنبد کاپیتول و در هوای سرد و بادآلود پایتخت رخ داد، گویای این نکته نباشد. در نخستین روز دوره جدید ریاست‌جمهوری‌اش، ترامپ به وضوح نشان داد که نتایج انتخابات می‌توانند تغییرات عمیقی به همراه داشته باشند و با سرعت بر پایبندی خود به وعده‌های انتخاباتی تأکید کرد.
در همین حال، جو بایدن، رئیس‌جمهور پیشین، با ظاهری گرفته در اطراف مراسم دیده می‌شد. ترامپ از همان ابتدا به انتقاد شدید از سیاست‌های بایدن و دولت‌های قبلی پرداخت و از راهبردی کاملاً جدید برای کشور سخن گفت. او این مسیر را «تغییری بنیادین و جنجال‌برانگیز» توصیف کرد و اعلام داشت که پیروزی‌اش در انتخابات نوامبر نماد «یک مأموریت برای جبران خیانت‌های تاریخی و برملا کردن همه فساد‌ها و خیانت‌ها» است.
سخنرانی تحلیف ترامپ، هرچند با اشاراتی به همبستگی ملی همراه بود، بیشتر به نظر می‌رسید که حاوی نکات الحاقی بعد از اعلام محور‌های اصلی دستورات اجرایی‌اش باشد. با وجود اینکه محبوبیت ترامپ نسبت به هشت سال قبل افزایش یافته، اختلاف‌نظر شدید درباره او همچنان جامعه را به دو بخش تقسیم کرده است.
دستورات اجرایی اعلام‌شده عمدتاً بر تحقق وعده‌های انتخاباتی در سه حوزه اصلی متمرکز هستند: مهاجرت، انرژی و اقتصاد. در حوزه مهاجرت، او بر سیاست‌های سختگیرانه‌تر، از جمله اخراج‌های گسترده، تأکید کرد. در بخش انرژی، محور اصلی سیاست او «حفاری، حفاری، حفاری» است. در حوزه اقتصاد، ابزار اصلی‌اش تعرفه‌ها خواهد بود، هرچند اقتصاددانان درباره تورم احتمالی ناشی از این رویکرد هشدار داده‌اند. همچنین، برخی دستورات اجرایی به موضوعات فرهنگی، نژادی و جنسیتی اختصاص دارند و حاکی از گستره سیاست‌گذاری‌های جدید در این دوره از ریاست‌جمهوری هستند.
ترامپ این تغییرات را با تاکید بر تصویری از کشوری دچار بحران و دولتی ناکارآمد توجیه کرد. او مدعی شد که دولت در برابر مجرمان نرمش نشان داده و واکنش مناسبی در برابر بحران‌ها و بلایای طبیعی نداشته است. همچنین، از سیاست‌های فعلی به دلیل صرف منابع برای مرز‌های خارجی در حالی که مرز‌های داخلی نادیده گرفته شده‌اند، انتقاد کرد. او به شدت به نظام بهداشت عمومی و سیستم آموزشی تاخت، مدعی شد که این ساختار‌ها به جای پرورش عشق به وطن، تنفر از کشور را به کودکان می‌آموزند. ترامپ همچنین «سیستم افراطی و فاسد» و دولتی را که «پیوسته درگیر سلسله‌ای از بحران‌های خارجی است»، محکوم کرد.
او وعده داد که در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش، آمریکا به «عصر طلایی» بازمی‌گردد، پس از آنچه که خودش «دوره‌ای از افول» نامید. اهداف بلندپروازانه او شامل بازیابی نوعی «سرنوشت آشکار» بود. ترامپ حتی به بازپس‌گیری کانال پاناما، تغییر نام خلیج مکزیک به «خلیج آمریکا» و بازگرداندن نام قدیمی مونت مک‌کینلی به کوهی در آلاسکا که اکنون دِنالی نامیده می‌شود، اشاره کرد. او اعلام کرد: «حاکمیت ما بازپس گرفته خواهد شد. امنیت ما بازیابی خواهد شد. ترازوی عدالت دوباره تنظیم خواهد شد. سوءاستفاده‌های خشونت‌آمیز و ناعادلانه از وزارت دادگستری و دولت ما پایان خواهد یافت؛ و هدف اصلی ما خلق کشوری خواهد بود که سربلند، شکوفا و آزاد باشد.»
این سخنان تا حدی یادآور نطق تحلیف او در هشت سال پیش بود، زمانی که از «کشتار آمریکایی» سخن گفت. با این حال، تفاوت اصلی در این دوره، تمرکز و آمادگی بیشتر ترامپ برای اجرا و اقدام بود. در حالی که اولین انتقال قدرت او با آشفتگی همراه بود، این بار انتقال قدرت به مراتب منظم‌تر و کارآمدتر پیش رفته است.
دونالد ترامپ در مراسم روز دوشنبه، تعداد قابل‌توجهی از دستورات اجرایی را امضا کرد—بیش از آنچه رؤسای‌جمهور پیشین معمولاً در چنین مقطع زمانی انجام می‌دادند. این حجم گسترده از اقدامات، حاصل تلاش‌هایی است که پیش از انتخابات و پس از پیروزی او انجام شد تا وعده‌های انتخاباتی به سرعت عملی شوند. در حالی که در سال ۲۰۱۷ ترامپ به کندی پست‌های دولت خود را پر می‌کرد و در بسیاری موارد با افرادی همکاری می‌کرد که دیدگاه‌های متفاوتی داشتند، این بار گروهی وفادار و هم‌نظر از مشاوران و دستیاران او را همراهی می‌کنند، امری که در دور اول ریاست‌جمهوری او وجود نداشت.
این بار، ترامپ با محبوبیت بیشتری وارد میدان شده است. پیروزی قاطع او در انتخابات نوامبر، چه در آرای عمومی و چه در کالج الکترال، اعتباری به او بخشیده که هشت سال پیش، هنگام رقابت با هیلاری کلینتون، از آن محروم بود. اکنون مخالفان او نیز، هرچند همچنان نگران پیامد‌های دوره دوم او هستند، واکنش‌های آرام‌تری از خود نشان می‌دهند. در عین حال، حزب دموکرات در حال بازنگری استراتژی‌ها و بررسی دلایل شکست خود در انتخابات است.
برخی از مخالفان سابق ترامپ، که پیش‌تر از او فاصله گرفته بودند، اکنون پیروزی‌اش را به‌عنوان فرصتی برای همکاری تلقی می‌کنند. حتی شماری از چهره‌های برجسته دنیای فناوری که در دوره اول ریاست‌جمهوری او رابطه‌ای سرد با او داشتند، این بار در مراسم حضور یافتند و تغییر رویکرد خود را نشان دادند. مراسم تحلیف ترامپ در سال ۲۰۲۵ یادآور برخی جنبه‌های تحلیف هشت سال پیش او بود، اما تفاوت‌های مهمی نیز داشت. این بار مراسم به جای فضای باز در روتوندا برگزار شد و در عین حال نشان‌دهنده آمادگی بیشتر ترامپ برای اقدام سریع بود. دوره انتقال قدرت او منظم‌تر از قبل پیش رفت و تیم مشاوران او نشان دادند که می‌توانند برنامه‌های رئیس‌جمهور را به‌طور مؤثرتری اجرا کنند.
ترامپ می‌داند که تصویب قوانین بزرگ، با توجه به وضعیت فعلی کنگره، چالش‌برانگیز خواهد بود. او به همین دلیل بر دستورات اجرایی تکیه کرده است تا تغییرات را به سرعت نشان دهد، هرچند می‌داند که این اقدامات موقتی هستند و ممکن است در دوره بعدی لغو شوند. اما برای او، همین دستورات نماد قدرت رئیس‌جمهور هستند و نشان‌دهنده عزم او برای حداکثرسازی نفوذ و تأثیرگذاری‌اش در دوره جدید است.
روز تحلیف، برای ترامپ، فرصتی بود تا نشان دهد این دوره ریاست‌جمهوری او با دوره قبل تفاوت خواهد داشت. او تلاش کرد از ابتدا ضرب‌آهنگ سریع‌تری به کار خود ببخشد و از همان آغاز، تغییرات بزرگی را آغاز کند. اما چالش‌های پیش‌رو—چه در اجرای وعده‌های انتخاباتی و چه در مواجهه با مسائل پیچیده‌تر—هنوز در راه‌اند. تحلیف صرفاً نقطه شروع است، و راه دشوار هنوز پیش‌روست.