توانایی‌های Fulcrum تا حدی به دلیل موتور‌های دوقلوی توربوفن Isotov RD-۳۳ آن بود که آن را با سرعت ۲.۳ ماخ می‌رساندند. سرعت این جنگنده ساخت شوروی به اندازه F-۱۵ Eagle نبود که می‌توانست به عدد ۲.۵ ماخ برسد، اما تقریباً از هر جنگنده دیگری پیشی گرفت.
به گزارش روزیاتو، با این حال، درخشش اصلی این جنگنده به سرعتش باز نمی‌گشت، بلکه قدرت مانور هواپیما بود. در مقایسه بین MiG-۲۹ و F-۱۶، فالکروم از چابکی فوق العاده‌ای برخوردار است و چرخش‌های آنی و پایدار را با عدد ۲۸ درجه در ثانیه در مقایسه با عدد ۲۶ برای F-۱۶ انجام می‌دهد. در حالی که نسخه‌های اولیه MiG-۲۹ به دلیل نداشتن تجهیزات آویونیک پرواز با سیم از همتایان غربی خود ضعیف‌تر بود، چندین سال نوری از پیشینیان خود جلوتر بودند. این اولین جت جنگنده نسل چهارم ساخت شوروی و یک طرح محوری برای اتحاد جماهیر شوروی بود.
این کمیته هماهنگی استانداردسازی هوا – با اعضایی از ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا، کانادا و نیوزیلند – است که در مورد نام گزارشی یک هواپیمای نظامی تصمیم می‌گیرد. فرآیند ساده، اما ظریف است.
هنگام نامگذاری یک جت جنگنده، کمیته واژه‌ای را انتخاب می‌کند که با F شروع می‌شود. این موضوع فرآیند نامگذاری را ساده می‌کند. در حالی که MiG-۲۹ با نام Fulcrum شناخته می‌شود، جنگنده نسل پنجمی Su-۵۷ ساخت سوخو نام Felon را دریافت می‌کند. کمیته به ندرت به نظر خلبانان در این نامگذاری‌ها توجه می‌کند، اما بسیاری از خلبانان Fulcrum نسبت به این نامگذاری حساس بوده و حتی از آن با چنین نامی یاد می‌کردند.