ریچارد نفیو، کارشناس سیاست خارجی آمریکا که از او بهعنوان «معمار تحریمها» علیه ایران یاد میشود، اخیرا در یادداشتی اعلام کرده بود که ترامپ باید آخرین تلاش دیپلماتیک برای توافق با ایران را کلید بزند و دلایلی برای خوش بینی درمورد جوش خوردن معامله وجود دارد. یک تحلیلگر سیاست خارجی معتقد است که این مقاله نشانمی دهد آمریکاییهایی در اجرا و ادامه طرح B دچار تجدیدنظر شدهاند.
به گزارش انتخاب، مهرداد فرهادی، کارشناس روابط بینالملل، درباره درنظر گرفتن فرصت مذاکره از سوی ریچارد نفیو گفت: «مقاله ریچارد نفیو نشاندهنده این است که آمریکاییهایی که طرفدار اجرا و ادامه طرح B هستند، دچار تجدیدنظر شدهاند. از زمانیکه جنگ در منطقه اتفاق افتاد، فرصتی ایجاد شد که این طرح B اجرا شود. ابتدا نیروهای منطقهای ایران تا حد امکان در لبنان و سوریه و غزه تضعیف شوند و بعد به برنامه هستهای ایران حمله کنند. برخلاف آنچه تصور میشود که ایران در موضع ضعف قرار دارد، به خاطر آن عدم انفعالی که ایران با وعده صادق ۱ و وعده صادق ۲ نشان داد، ریسک جنگ مستقیم با ایران را برای آمریکا بالا برد. اسراییلیها به تنهایی نمیتوانند به برنامه موشکی و هستهای ایران حمله کنند، همینطور نیاز به کمک آمریکا دارند. در حال حاضر با وعده صادق ۲ ریسک آمریکا بالا رفته است.»
وی در رابطه با هدف نهایی دولت ترامپ در رابطه با ایران بیان کرد: «در هدف نهایی این آمریکاست که باید بیشترین هزینه را بپردازد. نفیو گفته که باید ایران را در موضع ضعف نظامی قرار دهیم، اما من فکر میکنم آنچه باعث شد آن فرصت مذاکرهای که بایدن با وجود سیگنالهای مثبت وزیرخارجه اسبق و آقای عراقچی در حال حاضر جواب رد بدهد، اجرایی شدن طرح B بود. او مذاکره با ایران را بی نتیجه دید و منتظر زدن برنامه هستهای بود. نگرانی از برنامه هستهای ایران و فرصت دادن به مذاکره از تصمیمگیری خارج شد و مذاکره را یک در بسته در نظر گرفتند.»
وی در رابطه با ادعای فرصت مذاکره و سپس جنگ اظهار داشت: «من با این حرف نفیو موافقم، الان موقعی است که آمریکا فهمیده ریسک نهاییاش در طرح B بالاست و در طولانی مدت مجبور است بجنگد. آمریکا اگر وارد جنگ زمینی هم نشود و صرفاً جنگ نیروی هوایی باشد، اکثر پایگاههای نظامی ما دارای استحکامات زیرزمینی هستند و این هزینه آمریکا را بالا میبرد. الان زمانی است که دو طرف این موضوع را به یکدیگر فهماندهاند. نفیو میگوید باید فرصتی به مذاکره بدهیم تا قبل از اینکه وارد عرصهی تنش و ترور شویم.»
فرهادی درباره نظر آمریکا و ایران در رابطه با شروع مذاکرات گفت: «احتمال وقوع مذاکره از سمت آمریکا خیلی بالاست، اما از سمت داخل ایران مطمئن نیستیم. از سمت داخل فکر میکنم افراد و مقامهایی که افکارشان نزدیک به تندروی و انزواطلبی است، بدعهدی قبلی آمریکا را یک مسألهی شومی میدانند. اعتماد به نفس قشری از محافظه کاران در توانایی نظامی بالاست و خیلی به ادامهی این مقاله توجه ندارند. آنها فکر میکنند ما در آستانهی توان هستهای هستیم و جنگ هم اتفاق میافتد و جنگ حتی با مذاکره هم اتفاق میافتد. به نظر من نفیو از یک فرصت صحبت میکند که کار به اینجا نرسد. ما باید از این فرصت استفاده کنیم. نهایتاً توافق نمیشود، اما باید از این فرصت استفاده کرد، شاید بتواند جلو جنگ را بگیرد.»