فرهاد مشیری، میلیاردر ایرانی- بریتانیایی که از سال ۲۰۱۶ سهام اکثریت باشگاه اورتون را دراختیار داشت و مالک این باشگاه به حساب می‌آمد، بعد از ۸ سال با واگذاری سهام خود به یک هلدینگ امریکایی به تیمداری در لیگ برتر انگلیس خاتمه داد، به همین بهانه رسانه‌های انگلیسی‌زبان گزارش‌های مفصلی از شرایط او و اتفاقات پیش روی اورتون منتشر کردند که در ادامه نگاهی به خلاصه این مطالب می‌اندازیم.
در حال حاضر هواداران به شکل محتاطانه‌ای خوشبین هستند که مالکان امریکایی می‌توانند از اشتباهاتی که در دوران سلطنت فرهاد مشیری رخ داده است، جلوگیری کنند. تصاحب اورتون توسط گروه فریدکین نشان‌دهنده یک روز مهم برای آنهایی است که از فرهاد مشیری خسته شده بودند. آنها می‌گویند مشیری فقط ۸ سال و ۱۰ ماه در اورتون بود؟ این خیلی طولانی‌تر به نظر می‌رسد! تاریخ باشگاه و نه حتی فصول اخیر، انتظارات از مالک جدید اورتون را کاهش می‌دهد. در چهار دهه اخیر موفقیت واقعی در اورتون وجود نداشته است، به همین دلیل در مورد تاثیر TFG (مالک جدید باشگاه) نباید قضاوت عجولانه‌ای وجود داشته باشد. مالکان جدید مصمم هستند نه تنها ثبات را به اورتون بازگردانند، بلکه از اشتباهاتی که دوران سلطنت مشیری حتی قبل از تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین رخ داد، دوری کنند. در سال‌های گذشته اورتون به مشیری متکی بود. کسی که در سال ۲۰۱۶ به عنوان سهامدار عمده وارد شد و هدفش جبران ضرر‌های هنگفت باشگاه بود. بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳، ۴۰۰ میلیون پوند به اورتون تزریق شد. با این حال در سال‌های گذشته درگیری باشگاه با ساخت استادیوم جدید در ساحل لیورپول که با وامی ۷۶۰ میلیون پوندی پیش می‌رفت شرایط را بغرنج کرد.
در فوتبال روز جهان این غیرمعمول نیست که ضرر و زیان باشگاه‌های بزرگ با کمک مدیران ثروتمند باشگاه برطرف شوند، اما ارقام در اورتون شگفت‌انگیز بود و بدتر اینکه چشمه پول مشیری خشک شده بود. در مارس ۲۰۲۲، حدود یک هفته پس از تهاجم روسیه به اوکراین، اورتون روابط اسپانسرینگ خود را با شرکت‌های مرتبط با همکار نزدیک مشیری یعنی علیشیر عثمانوف، یک الیگارش ازبک‌تبار تحریم‌شده به حالت تعلیق درآمد و به این ترتیب دسترسی مشیری به منابع مالی قطع شد. در آن فصل، مشیری برای اولین‌بار به فکر فروش باشگاه افتاد. او وارد مذاکرات انحصاری با KAM Sports، به رهبری ماچیک کامینسکی، سرمایه‌دار املاک و مستغلات مینه‌سوتا شد، اما زمانی که ابهامات مالی در مورد خریدار باشگاه به وجود آمد بلافاصله مذاکرات منتفی شد. رسانه‌های انگلیسی معتقدند اولین اشتباه میلیاردر ایرانی- بریتانیایی، اشتباهی که ظاهرا متوجه آن هم شد و از آن پشیمان است، حفظ سلسله مراتب موجود اورتون هنگام تبدیل شدن به سهامدار اصلی باشگاه در فوریه ۲۰۱۶ بود. اورتون سال‌ها در زمان مدیریت بیل کنرایت فقید در حال پسرفت بود.
باشگاه به یک چشم‌انداز جدید، یک طرز فکر جدید و جاه‌طلبی جدید و همچنین پول جدید نیاز داشت. در عوض، مشیری به کنرایت اجازه داد تا به عنوان مدیرعامل باقی بماند و همچنان انتصابات و فرهنگ غیرجاه‌طلبانه خودش را پیش ببرد. تایید تصاحب اورتون توسط TFG با اخباری در مورد اینکه دن فریدکین، مالک یک هلدینگ به ارزش ۱۰.۵ میلیارد پوند، رییس اورتون خواهد شد، همراه گشت. مارک واتس، رییس TFG، رییس اجرایی باشگاه خواهد بود. آنا دانکل، مدیر ارشد مالی در TFG، به عضویت هیات‌مدیره جدید اورتون درخواهد آمد و انتصابات بیشتری در هفته‌های آینده در دستور کار قرار خواهد گرفت. واتس در نامه‌ای سرگشاده خطاب به هواداران گفت: «با هم، اورتون را وارد عصر جدیدی خواهیم کرد، دورانی که با جاه‌طلبی و حرفه‌ای بودن مشخص شده است. ما مشتاقانه منتظریم تا تعهد خود را به باشگاه از طریق عمل نشان بدهیم، نه با گفتار.» زمزمه‌های تغییرات به گوش طرفداران رسیده است. طرفدارانی که زمانی از قرارداد‌های نقل و انتقالاتی که به توصیه ایجنت مورد علاقه مشیری انجام می‌شد به ستوه آمده بودند. البته انصافا آن اشتباهات نقل و انتقالاتی در دو سال اخیر تکرار نشده که دلیلش بی‌پولی باشگاه بوده است!
از آنجایی که بودجه مشیری در سال ۲۳-۲۰۲۲ قطع شد، اورتون تنها باشگاه لیگ برتری است که در بازار نقل و انتقالات خرجی انجام نداد. این مساله موفقیت شان دایچ در حفظ باشگاه در لیگ برتر در دو فصل گذشته را نشان می‌دهد. کاری که با همکاری نزدیک او با مدیر ورزشی باشگاه، کوین تلول انجام گرفت. مهم‌تر از همه، تصاحب TFG با تایید این موضوع انجام شد که وام‌های کوتاه‌مدت اورتون برای ساخت استادیوم جدیدش بازپرداخت با شرایط بسیار مطلوب‌تری خواهد داشت. یک وام با پرداخت ۲۲۵ میلیون پوندی با بازپرداخت ۱۰.۲۵ درصدی در میان است که بازپرداخت آن تنها از منابع حقوقی و رسانه‌ای در حال انجام بود. علاوه بر این یک وام ۲۰۰ میلیون پوندی از ۷۷۷ Partners/A-Cap وجود دارد که مذاکرات بسیار خوبی در موردش از سوی مدیران جدید باشگاه صورت گرفته است.
TFG همچنین یک وام ۱۵۸ میلیون پوندی از MSP Sports Capital و تاجران محلی جورج داونینگ و اندی بل را پرداخت کرده است. افرادی که زمانی که اورتون در معرض خطر با سرمایه خود وارد عمل شدند. درنهایت بدهی‌های استادیوم جدید در یک فقره بازپرداخت طولانی‌مدت از طریق قرض گرفتن از یک شرکت تامین سرمایه ارشد، مشابه آنچه که تاتنهام برای ورزشگاه جدید خود انجام داده است، مجددا تامین مالی و تجمیع می‌شود. ثبات مالی تحت TFG تضمین شده است. این باعث شد شرکت بلافاصله پس از توافق برای خرید سهام مشیری در سپتامبر، به دفتر مرکزی اورتون در ساختمان کبد فرستاده شود. هواداران از همان روز اول شاهد عملیات تجاری در باشگاه بوده‌اند. مدیران شرکت فعلا از سرمربی تیم فاصله گرفته‌اند، زیرا توجه دارند که مربی اورتون در شرایط جدید نیازی به حواس‌پرتی اضافی ندارد، اما اکنون مذاکراتی با دایچ انجام خواهد شد. قرارداد او در پایان فصل تمام می‌شود که به TFG زمان می‌دهد تا همه گزینه‌ها را بررسی کند.
مشیری با رزومه تیمار باشگاه و هزینه قابل‌توجهی در حدود ۴۵۰ میلیون پوند برای باشگاه و موفقیت نه‌چندان مهم و البته انتقال اورتون به یک استادیوم خیره‌کننده در ساحل لیورپول، باشگاه را ترک می‌کند. همان‌طور که او در نامه خداحافظی خود خطاب به هواداران نوشت: «هنگامی که ۸ سال پیش باشگاه را خریدم، می‌دانستم که باید مدرنیزه شود، هم با یک استادیوم جدید و هم با زمین تمرین که سرمایه‌گذاری روی اینها صورت گرفته است. ما همچنین به دفتر مرکزی فوق‌العاده خود در ساختمان‌های رویال لیور نقل مکان کردیم. با این حال، من کاملا درک می‌کنم که در فوتبال، نتایج در زمین بسیار مهم است و در همان سال‌ها رک و پوست کنده به اندازه کافی نتایج خوب نبوده است. ما مربیان درجه یک مانند کارلو آنجلوتی را به باشگاه آوردیم و چه کسی می‌داند اگر او به عشق اولش رئال‌مادرید باز نمی‌گشت امروز کجا می‌بودیم. وقتی می‌گویم واقعا می‌خواستم این نتایج بهتر شود، باور کنید و باور کنید سعی کردم منابع مورد نیاز باشگاه را هم فراهم کنم. ما از لحظات به یاد ماندنی لذت بردیم، اما متاسفانه خیلی کم بود. با این حال، من معتقدم که باشگاه را در شرایط بهتری از آنچه خودم تحویل گرفتم تحویل داده‌ام.»
TFG ثبات، حرفه‌ای و جاه‌طلبی را به اورتون ارائه می‌دهد. این می‌تواند شروع یک دوره جدید برای تافی‌ها باشد.