حضرت آیت الله جوادی آملی در توصیف وظیفه حوزویان و دانشگاهیان در عصر غیبت نکاتی را مطرح کردند.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، این نکات در ادامه آمده است:
وظیفه همه مخصوصاً حوزویان و دانشگاهیان عاقل شدن است، عاقل نه بیراهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد. غرض این است حضرت که ظهور می‌کند بهترین رهاوردش عقل است، جامعه را عقل اداره می‌کند.
ایشان ادامه دادند: یک رساله‌ای ابن‌سینا دارد به عنوان رساله معراجیه، در آنجا معراج و درجات معراج و اینها را نقل می‌کند، بعد تعبیری از پیغمبر دارد که شایسته حکیمانه حرف زدن است. تعبیری درباره علی‌بن‌ابیطالب (ع) دارد که شایسته حکیمانه حرف زدن است، از علی‌بن‌ابیطالب به این صورت تعبیر می‌کند، از زهد علی و شجاعت علی و اینها تعریف نمی‌کند می‌گوید علی در جامعه مثل عقل در برابر چشم و گوش است، یعنی دیگران دست و پا و چشم و گوش‌اند، اما علی، عقل جامعه است، عقل است که دارد همه را اداره می‌کند.
پیامبر به حضرتش فرمود‌ای علی! مردم که از راه کار‌های خیر به خدا نزدیک می‌شوند تو در بین کار‌های خیر، عقلانیت را انتخاب کن برنده تویی، تو اگر در عقلانیت بکوشی برنده‌ای، چرا؟ چون عقل هم آن وهم و خیال را عقال می‌کند، هم آن شهوت و غضب را عقال می‌کند، نه بیراهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد.
بنابراین حوزه و دانشگاه بهترین یاری‌اشان نسبت به ظهور حضرت، عاقل شدن است؛ وظیفه ما این است، شما ببینید همین دستورات باعث شد که مرحوم آقاعلی حکیم در همان رساله‌شان دارد افضل اعمال شب قدر، تحصیل علم است، این می‌شود معنی انتظار، هر وقت حضرت بیاید اینها آماده‌اند، چون عمری درست رفتند نه بیراهه رفتند نه راه کسی را بستند. شما می‌بینید بعضی هشتاد، نود سال زندگی می‌کنند یک لکّه تاریک در زندگی اینها نیست خب چرا ما نباشیم.