قانون عفاف و حجاب فعلا برای اجرا ابلاغ نمیشود، این آخرین خبر از تصمیم گرفته شده درباره این قانون پرحاشیه است. بنا بر اخبار منتشر شده با تصمیم و پیگیریهای رئیس جمهور در نهایت این قانون در دستور کار شورایعالی امنیت ملی قرار گرفته است و رئیس مجلس به سمت ابلاغ نخواهد رفت. اما سوال این است که آیا این قانون اولویت کشور است؟ اولویت اصلی و مهم کشور در شرایط فعلی چیست؟
به گزارش خبرآنلاین، صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید دارد که اولویت این روزهای نظام مسائل اقتصادی است؛ «مهمترین اولویتهای کشور این است که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کند، امید جوانان را به آینده بیشتر کرده و مردم از این حالت بغض، کینه و نفرت یک مقدار فاصله بگیرند.»
او به پزشکیان هشدار میدهد؛ «اگر آقای پزشکیان تسلیم خواست تندروها شود، آن تتمه اعتباری که برایش باقی مانده از بین خواهد رفت.»
در ادامه مشروح گفت و گوی صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح طلب را میخوانید؛
آقای زیباکلام! این روزها، بحثهای زیادی درباره مذاکره با آمریکا، رفع فیلترینگ، مشکلات اقتصادی و ... مطرح میشود، مهمترین اولویت کشور از نگاه شما چیست؟
سوال شما میتواند مهمترین اولویت نظام یا مهمترین اولویت کشور باشد؛ این دو با هم متفاوت هستند. علی القاعده مهمترین اولویت نظام باید سیاستها و تصمیماتی باشد که به بقای نظام کمک کند، با استقبال مردم روبهرو شوند تا نظرات منفی نسبت به نظام وجود دارد، را ترمیم کند.
مهمترین اولویت کشور، بهبود وضعیت اقتصاد و امید جوانان است.
اما مهمترین اولویتهای کشور این است که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کند، امید جوانان را به آینده بیشتر کرده و مردم از این حالت بغض، کینه و نفرت یک مقدار فاصله بگیرند. اصرار به خروج از کشور برای نسل جوان کاهش پیدا کند، فقر، شکاف طبقای محدودتر شده و به محیط زیست، کاهش آلودگی هوا و از بین نرفتن جنگلها توجه بیشتری کنند. بنابراین، بخشی از اهداف و آرمانهای کشور با اهداف نظام یکسان بوده و بخشی دیگر از آن جدا هستند.
چقدر پرداختن به مسائل حاشیهای به جای مسائل مهم میتوان کشور را دچار معضل و مشکل کند؟
جای تاسف بسیار دارد که وقتی کشور با مشکلات و معضلات بسیار عمیقی رو به رو است، عدهای تندرو اصرار ورزیده و لایحهای را به نام عفاف و حجاب بدو بدو پشت درهای بسته مجلس ببرند و تصمیم بگیرند. سپس این قانون را به آقای پزشکیان بدهند و بگویند که این مصوبه مجلس به تایید شورای نگهبان رسیده و باید اجرا کنید.
ما میدانیم که این قانون چقدر با مخالفت گسترده اقشار مردم، جوانان، زنان و به خصوص افراد تحصیل کرده جامعه روبروست، ما میدانیم که اگر دولت آقا پزشکیان این قانون را برای اجرا بگذارد خودکشی سیاسی است، آقای پزشکیان با حداقل محبوبیت و حداقل آرا رئیس جمهور شده است و تا به الآن تلاش جدی برای افزایش محبوبیت ایشان، اعتبار و سرمایه اجتماعی نشده است.
البته، من مشکلات آقای پزشکیان را درک میکنم، مسائل مملکت را میبینم، اینکه محبوبیت آقای پزشکیان پایینتر نرفته، به نظر من جای شکرش باقی است. اما اجرای قانون عفاف و حجاب، آن کورسوی امید نسبت به دولت آقای پزشکیان را از بین خواهد برد، بنابراین، ایشان تنها یک گزینه دارد و این است که به هرشکلی که میتواند، جلوی اجرای قانون عفاف و حجاب را بگیرد. زیرا دیگر سرمایه اجتماعی برای نظام باقی نمانده است.
اگر آقای پزشکیان تسلیم خواست تندروها شود، آن تتمه اعتباری که برایش باقی مانده از بین خواهد رفت. امیدوارم که ایشان بتواند در برابر تندروها بایستد. در برابر کسانی که با ۵ درصد یا ۱۰ درصد آرا به مجلس رفتند و نمایندگی ۸۰-۹۰ درصد مردم را ندارند. برای مثال از این قانون حجاب در بهترین حالت، ۱۰ تا ۱۵ درصد از مردم طرفداری میکنند و ۸۰ درصد با آن مخالف هستند.
دولت آقای پزشکیان نمیخواهد این قانون را اجرا کند، تندروها نیز به اجرای قانون اصرار دارند، میتوانند یک نظرسنجی ساده برگزار کنند و ببینید چند درصد مردم از آن طرفداری میکنند. اگر حتی ۲۰ درصد مردم گفتند قانون عفاف و حجاب باید اجرا شود، تندروها و آقای پزشکیان هم آن را اجرا کنند. اما این سوال ایجاد میشود که اگر ۸۰ درصد مردم با این قانون مخالفت کردند، آیا برای مردم و آینده کشور ارزش و احترام قائل هستند که دیگر اصراری به اجرای آن نکنند؟ به نظر من، این قانون به نوعی انتقام از مردم و انتقام از زن-زندگی و آزادی هست تا خواسته واقعیشان برای ساماندهی وضعیت حجاب.
یعنی یک رفراندوم برگزار شود؟
خیر، در چند شهرستان یک نظرسنجی ساده برگزار کنند که آیا با اجرای قانون عفاف و حجاب موافق هستید یا خیر؟ اگر ۲۰ درصد موافق بودند تندروها بگویند باید اجرا شود. اگر ۸۰ درصد از مردم مخالفت کردند. آن زمان، تندروها حاضرند به احترام مردم عقب بکشند؟