براساس بررسی‌های سازمان جهانی بهداشت افراد بسیاری در دنیا وجود دارد که به اختلال عاطفی فصلی مبتلا هستند. از نشانه‌های رایج این اختلال، بدخلقی مداوم فرد و از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی است که در مواقع دیگر برایش لذت‌بخش بوده است. علاوه‌بر این علایم، فرد مبتلا ممکن است زودرنج شود و احساساتی، چون ناامیدی، گناه و بی‌ارزشی داشته باشد.
به گزارش خبرآنلاین، بی‌حالی، کمبود انرژی و خواب‌آلودگی، عدم تمرکز، اشتیاق به مصرف کربوهیدرات‌ها و کاهش میل جنسی از دیگر نشانه‌های اختلال عاطفی فصلی است.
بنابه گفته دکتر اسکات اندرسون، استاد بالینی دانشکده پزشکی دیویس دانشگاه کالیفرنیا، افرادی که به این اختلال مبتلا می‌شوند، در این دوره‌های افسردگی ممکن است دچار سوء‌مصرف الکل، اختلال تغذیه و اضطراب اجتماعی هم شوند.
اندرسون می‌گوید، تغییرات فصلی که با مقدار قرار گرفتن درمعرض نور خورشید خود را نشان می‌دهد، تاثیر بسیاری روی افراد مستعد در ابتلا به این نوع افسردگی دارد. به همین دلیل این اختلال در ماه‌های سرد و تاریک زمستانی که خورشید در پایین‌ترین حد خود در آسمان ظاهر می‌شود شدت می‌گیرد.
وقتی نور روز بسیار کم شود، خوابیدن و بیدار شدن به‌موقع هم سخت و دشوار می‌شود و افرادی که مستعد افسردگی هستند به اختلال عاطفی فصلی مبتلا می‌شوند. شدت این نوع افسردگی در روز‌های کوتاه و شب‌های بلند زمستانی شدید می‌شود و به همین دلیل معمولا طولانی‌ترین شب سال، شب یلدا، چندان به مذاق افراد افسرده خوش نمی‌آید.
سازمان جهانی بهداشت، برای پیشگیری از اختلال عاطفی فصلی، چهار درمان پیشنهاد می‌دهد:
۱. پیروی از سبک زندگی سالم از جمله، رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم و استفاده از نور طبیعی روز تا حد امکان
۲. نوردرمانی؛ در نوردرمانی از لامپ مخصوص و جعبه نور برای شبیه‌سازی نور روز استفاده می‌شود
۳. درمان‌های گفتاری، مانند مشاوره یا درمان شناختی رفتاری
۴. دارودرمانی؛ روانپزشک متخصص به فرد مبتلا دارو‌های ضدافسردگی می‌دهد تا علائم این اختلال برطرف شوند.