علی صمدی، روزنامه نگار؛ برادر عزیزمان آقای محمد جواد لاریجانی کارشناس ارشد مسائل بین الملل حفظه الله چنان در باره مسائل منطقه و جهان صحبت می‌می کند که گویی همه این حوادث را مثل مهره‌های شطرنج با دست‌های مبارک خودش چیده است! با همین اطمینان؛ و البته لبخندی اطمینان بخش‌تر که همیشه بر لب دارد.
ایشان شنبه شب در گفتگوی ویژه صدا وسیما با موضوع حوادث سوریه، نظام سوریه را غیر قابل سقوط توصیف کرده و اشاره فرمودندکه نیرو‌های مقاومت هنوز وارد میدان نشده‌اند و با ورود آنها تروریست‌ها مثل دفعه قبل فرار را بر قرار ترجیح خواهند داد.
ایشان تاکید فرمودند: حالا که چیزی نشده است دفعه قبل تا پشت دیوار‌های کاخ ریاست جمهوری هم آمده بودند!
کارشناس ارشد مسائل بین الملل تلویحا بشار اسد را لنگر محور مقاومت عنوان و بر حمایت قاطع نیرو‌های مقاومت از او تاکید کرد.
وی مواضع وزیر امور خارجه کشورمان را هم غیر قاطع و سیال خواند و به طعنه اظهار داشت: مواضع اقای عراقچی از اوضاع سوریه سیال‌تر است و افزود باید قاطعانه از دولت و ملت سوریه حمایت کنیم.
آقای لاریجانی همچنین اظهارات آقای عراقچی مبنی بر لزوم گفتگوی حکومت با نیرو‌های معارض مشروع را مور د انتقاد قرارداد و گقت: گفت‌و‌گو با معارضین مشروع نباید از طرف ما مطرح شود. ظاهرا ایشان هم مانند جناح متبوع خود گفت‌و‌گو و مذاکره را مساوی با پذیرش شکست و مرادف با تسلیم و ذلت می‌داند، اما از بخت بد اقای لاریجانی شاید در همان لحظاتی که ایشان سنگ بشار اسد را به سینه می‌زد بشار اسد با هواپیمای جت شخصی دمشق را به مقصد نامعلومی ترک کرده بود. روزگار شعبده باز حتی نگذاشت یک ۲۴ ساعتی از سخنان گهربار آقای لاریجانی بگذرد تا خلاف تحلیل‌های عالملنه اورا رو کند.
روند حوادث نشان داد که انتخابات ریاست جمهوری که در آن بشار اسد با ۹۵ درصد آرا پیروز شده بود از جنس همان انتخاباتی بود که صدام حسین ۱۰۰ درصد آرای آن را به خود اختصاص داده بود. با این حال باید از آقای لاریجانی و همفکرانش پرسید که چه افتخاری دارد که چنین فردی را لنگر محور مقاومت عنوان و برلزوم دفاع از حکومت او تاکید کرد.
آقای لاریجانی البته در ارائه تحلیل‌های منطبق بر واقعیت‌های غیر بیرونی ید طولایی دارد ایشان در آستانه حمله آمریکا به عراق نیز در مقاله‌ای چنین حمله‌ای را غیر ممکن و غیر محتمل عنوان و آن را به مثابه یک بلوف سیاسی ارزیابی کرده بود، اما از اقبال بد، زمانی که مقاله ایشان در روزنامه اطلاعات چاپ شد آمریکا حمله کرده و بخش بزرگی از عراق را اشغال کرده بود.
همچنین خیلی جالب است که حتی یک مورد از تحلیل‌های صدا سیما با کارشناسان متعدد در باره حوادث سوریه منطبق که چه عرض کنم حتی نزدیک به واقعیت نبود.
این شیوه تحلیل که مبتنی بر گزاره‌های فضایی و انگاره‌های آرزومندانه است چه بسا کشور را در لبه پرتگاه‌های خطرناک قرار دهد.