روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: کافی است این روزها در هر ساعتی از شبانه‌روز، یک بار گشتی در اکسپلورتان زده باشید تا با بخش‌های متعددی از برنامه «اکنون» با حضور علیرضا قربانی و با اجرای سروش صحت مواجه شده باشید. از صحبت‌های جذاب قربانی درباره انتخاب شعر تا هم‌خوانی مردم رشت در کنسرت او زمانی که آب در گلویش می‌پرد و تماشاگران شعورمند و پرشور گیلک جور او را در اجرا می‌کشند. به اینها اضافه کنید آوازخوانی‌های گاه‌گاه قربانی را در برنامه.
زمانی که سروش صحت که این روزها، هم نامش با «صبحانه با زرافه‌ها» سر زبان‌هاست و هم به واسطه پخش اولین قسمت از برنامه «اکنون» بیش‌ازپیش شنیده می‌شود، «کتاب‌باز» را کلید زد، خیلی بعید است که فکرش را کرده باشد تا این اندازه یک تاک‌شوی فرهنگی با استقبال گسترده مواجه شود. تا آنجا که هنوز که هنوز است در صفحات مختلف، بخش‌هایی از آن دست به دست می‌شود. با وجود این، «اکنون» از «کتاب‌باز» جلوتر است. طبیعی هم هست، چراکه تجربه آن قطعا به کمک سازندگانش آمده است. اما چرا «اکنون» و برنامه‌هایی از این دست تا این اندازه در جذب مخاطب امروز موفق هستند؟ مگر ما از همان مخاطب عامی صحبت نمی‌کنیم که دیگر میلی به شنیدن حرف‌های جدی و مباحث سنگین ندارد؟ مگر مخاطب ما از نگاه عام، همانی نیست که بیشتر علاقه‌مند به چرخیدن در اینستاگرام و تماشای جک‌های بی‌مزه یا شاید هم بامزه است؟ مسئله این است که شاید داستان این نیست اصلا! شاید خوراک خوب وقتی داشته باشیم و شکل ارائه آن خوراک هم در پکیجی زیبا با قیمت مناسب دست مشتری برسد، دیگر جای اماواگر باقی نمی‌ماند. «اکنون» صمیمیت صحت را با خود دارد؛ صمیمیتی کودکانه که همراه با مهربانی و کنجکاوی است. مهربانی او در نگاه‌هایش، در جلو نشستن و مشتاق نشان دادن خودش به صحبت‌های میهمان، در ادبی که تقدیم او می‌کند متجلی است. کنجکاوی‌اش هم در همین مسیر صادقانه است. او همچون کودکی که بی‌تعارف و بی‌حسد سؤالاتش را از آدم‌ها می‌پرسد تا جهانی جدید به رویش باز شود، از میهمان سؤال می‌پرسد. قطعا حضور اولین میهمان این برنامه که هوشمندانه از میان افرادی انتخاب شده بود که به‌جز آنکه آیتم پرطرفداری را دارد، بی‌حاشیه هم هست، در این استقبال فراوان بسیار مؤثر بوده. میهمان دومین قسمت این برنامه، یعنی ایرج طهماسب هم از این قائله مستثنا نیست و بیننده را همراه می‌کند با داستانی پر از مرور خاطرات، کشف‌های جذاب، شعرخوانی و گپ‌زدن. انگار مخاطب ما دعوت شده است به تماشای یک دورهمی فرهنگی در خانه خودش! در کنار بیان و مطالب اکنون که سمت معنادار زندگی پرسرعت امروز را پررنگ می‌کنند، دکور چشم‌نواز و مفهومی آن نیز به جذابیت بصری برنامه کمک کرده است. استفاده از رنگ‌های پاییزی و درعین‌حال خرده‌ریزهایی که ما را به جهان نوستالژیک می‌برند. از ون معروف نارنجی تا کتاب‌ها و ساعت‌ها.
پیش از این در برنامه «دوشات» نیز قاب‌هایی بسیار معنادار از حضور برخی از چهره‌های فرهنگ و هنر رقم خورده بود، اما این‌طورکه پیداست قرار است «اکنون» برگ‌های برنده بیشتری را رو کند.
نسیم قاضی زاده