در روز‌های اخیر و با وجود نتایج تیم ملی، انتقاد‌ها از شاگردان امیر قلعه‌نویی شدت گرفته است. برخی اعتقاد دارند با اینکه ایران در صدر جدول گروه خود ایستاده و در آستانه صعود به جام جهانی است، اما ایراد‌هایی دارد که می‌تواند دردسرساز شود. موضوعی که واکنش کادرفنی را در پی داشته و رحمان رضایی به عنوان مربی تیم ملی نیز بر این باور است که این انتقاد‌ها مبنای درستی ندارد.
صحبت‌های رضایی بیانگر این موضوع است که مربی تیم ملی اعتقاد دارد به جای انتقاد کردن باید از این تیم تمجید و تشکر کرد.
ابتدا از بازی با کره شمالی و قرقیزستان شروع کنیم، چه تحلیلی از این دو بازی داشتید؟
پیش از این دو مسابقه، چند بازی خوب در مرحله مقدماتی انجام داده و امتیاز‌های خوبی گرفته بودیم. در این دو بازی نیز ۶ امتیاز گرفتیم و با ۱۶ امتیاز صدرنشین گروه هستیم. در دیدار با کره و قرقیزستان فراز و نشیب‌هایی داشتیم، اما مهم نتیجه بازی بود که لذتبخش بود. فکر می‌کنم اگر در دیدار‌های بعدی دو امتیاز دیگر بگیریم صعودمان به جام جهانی قطعی می‌شود.
فکر می‌کنید دلیل انتقاد‌هایی که از تیم ملی می‌شود، چیست؟
باید از خود منتقدان بپرسید. اگر بحث شخصی باشد کار اشتباهی است. کسی بخواهد منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح بدهد، خطای بزرگی کرده است. اگر انتقاد فنی و سازنده باشد، خیلی خوب و عالی است و از آن استقبال می‌کنیم.
خوردن ۴ گل از تیم‌هایی مثل کره شمالی و قرقیزستان نگران کننده نیست؟
فوتبال فراز و نشیب‌هایی دارد و چه بسا خیلی از تیم‌های بزرگ دنیا ترجیح بدهند بازی‌های‌شان را ببرند تا اینکه قشنگ بازی کنند، چه در سطح ملی و چه باشگاهی. چیزی که اهمیت دارد کسب نتیجه است. همیشه یک تیم خوب بازی نمی‌کند. از ۶ بازی در دو دیدار به گفته برخی‌ها بد بودیم که خیلی هم بد نبود، چون یک نیمه را با اقتدار جلو رفتیم و در نیمه دوم در ۲۰ دقیقه تحت فشار قرار گرفتیم که چیز بدی نیست!
منچسترسیتی شب گذشته برابر تاتنهام با ۴ گل شکست خورد و پنجمین باخت خودش را تجربه کرد. این مسئله برای تیمی که در سال‌های اخیر با گواردیولا بهترین نتایج را کسب کرده، افت دارد ولی باید بگوییم من‌سیتی تیم بدی است؟ این اتفاق و فراز و نشیب‌ها برای هر تیمی بوجود می‌آید و اصلا نمی‌توان خرده گرفت. تیم ملی نیز در این شرایط قرار دارد. خوبی تیم ملی این است که باختی نداشته است. منتقدان دو دو تا چهارتا کرده و بررسی کنند تیم ملی چند بازی را برده، چند دیدار را واگذار کرده و چند گل زده و خورده داشته است. اگر آمار‌ها جزو استاندارد‌های بالا نبود، حرف منتقدان درست است و اگر زیر استاندارد باشد ایراد از تیم ملی است. به جای این همه انتقاد باید به این تیم ملی افتخار کرد. تیم ملی با کادرفنی فعلی سه شکست هم نداشته، آیا باید این همه انتقاد کرد؟ نمی‌گویم انتقاد نباشد ولی باید سازنده انتقاد کنند. چیزی که در حال حاضر می‌بینم انتقاد‌ها تخریبی است تا سازنده.
احتمالا منظورتان از انتقاد‌های تخریبی به اظهارات جواد خیابانی بازمی‌گردد...
شخص خاصی را مثال نمی‌زنم. هر کسی در جایگاه کارشناس، مربی، تماشاگر و ... می‌تواند انتقاد کند، اما انتقادی که از روی آمار و ارقام باشد. اگر کسی از روی فَکت مطمئن و منطقی انتقاد کند خیلی هم خوب است. کادرفنی هم اساس آمار و ارقام می‌بیند کجای کارش ایراد دارد. آیا نتایجی که تیم ملی در ۳۰ بازی گذشته با کادرفنی فعلی کسب کرده، بد بوده است؟ شاید منتقدان این آمار را ندارند. کجای دنیا از تیمی با چنین آماری این همه انتقاد می‌شود؟ باز هم می‌گویم شخص خاصی را مثال نمی‌زنم و هر کسی می‌تواند انتقاد کند ولی جایی که تیم ملی افتخار می‌آفریند، باید تقدیر و تشکر کرد نه اینکه یک طرف سکه را ببینند.
در صحبت‌های کادرفنی و بازیکنان تیم ملی به پرواز‌های طولانی تیم ملی برای رفتن به کشور‌های لائوس و قرقیزستان اشاره شده، اما آقای خیابانی اعتقاد دارد که تیم ملی با گاری سفر نکرده و بهترین پرواز و خدمات در اختیارش بوده است.
برنامه خیابانی را نه دیده و نه حرف‌هایش را شنیده‌ام و نظری هم نمی‌دهم، اما قرار نیست ملاک صحبت‌های یک نفر باشد. شخص خاصی مخاطب من نیست. به همه افراد در جایگاه کارشناس، اهالی فن، اهل قلم و اهل میکروفن احترام می‌گذارم. من در مجموع از عملکرد تیم ملی دفاع می‌کنم، تیمی که در ۳۰ بازی گذشته تنها یک شکست را تجربه کرده است. اگر آمار تیم خوب است، باید ارائه شود.
بحثم نوع انتقادهاست. اگر انتقاد نباشد تیم ملی پیشرفت نمی‌کند و اصلاح نمی‌شود. اولین کسی که متوجه این قضایا می‌شود کادرفنی است، اما چرا کسی درباره اینکه نیمه نخست بازی با کره شمالی را با ۳ گل زده به رختکن رفتیم حرفی نمی‌زند؟ چرا کسی نمی‌گوید پس از اینکه دو گل از کره خوردیم با تعویض‌های‌مان، بازی را در اختیار گرفتیم و برنده از زمین خارج شدیم؟ درباره این موضوع صحبت نمی‌شود ولی درباره دو گل خورده حرف می‌زنند. بهترین تیم‌های دنیا نیز گل می‌خورند و فراز و نشیب دارند. نه بحثی درباره پرواز‌ها دارم نه تحصیل داشتن شخصی، بحث من آمارهاست. ۱۰ نفره مقابل تیم خوب ازبکستان خوب بازی کردیم. منتقدان اینها را ببینند.
آماری منتشر شده که تیم ملی در سال ۲۰۲۴ پس از اسپانیا در کنار آرژانتین و ژاپن بیشترین پیروزی را داشته، اما این مسئله دلیلی نمی‌شود مشکلات را نادیده گرفت. نمی‌پذیرید که انتظار‌ها از تیم ملی که بهترین نفرات را در اختیار دارد، باید بالا باشد؟ آیا نباید انتظار داشت تیم ملی برابر کره و قرقیزستان ۴ گل نخورد؟
این انتظار از کجا می‌آید؟ از زیر ساخت‌ها و زمین‌های خوبی که داریم یا باشگاه‌های‌مان که در آسیا خوب نتیجه گرفته‌اند؟ از چه چیزی انتظار داریم؟ از اینکه حق میزبانی‌مان گرفته می‌شود؟ شرایط فوتبال ما در این چند وقت شرایط خاصی بوده است. به لحاظ زیر ساخت‌ها ضعیف هستیم. باشگاه‌های ما مثل پرسپولیس، استقلال و سپاهان در لیگ نخبگان آسیا توقعات را برآورده نکرده‌اند. این انتقاد به خود تیم‌ها وارد نیست، به دلیل شرایطی است که در فوتبال ما حاکم است. باشگاه‌های ما هم نه زمین خوبی دارند و نه امکاناتی و بازی‌های خانگی را نیز بیرون از ایران برگزار می‌کنند، این باشگاه‌ها بزرگ هستند و با این شرایط هم جلوی تیم‌های قدرتمند آسیا خوب هم بازی می‌کنند؛ بنابراین شرایط سختی داریم و باید منصفانه نگاه کرد. انتظار زمانی بوجود می‌آید که بهترین زمین‌ها را داشته باشیم. اگر عربستان بودیم شاید این انتظار درست بود. کجا شرایطی مثل کشور عربستان را در زمینه امکانات فوتبالی داریم؟
بله، به لحاظ زیر ساخت‌ها شرایطی خوبی نداریم، اما کارشناسان اعتقاد دارند تیم ملی حداقل می‌تواند میانگین سنی خط دفاعی را پایین بیاورد.
مهم این است که بازی‌های‌مان را می‌بریم! اگر بازیکنانی دارند که بهتر از نفرات فعلی هستند، معرفی کنند. یک نفر انتقاد می‌کند و می‌گوید پلن B این است و باید استفاده کنیم ولی انتقاد بی‌اساس زیاد مهم نیست. انتقاد زمانی مهم است که یکسری فکت پشت آن باشد و آمار نشان بدهد که تیم ضعیف بوده است.
شاید یکی از دلایل انتقاد‌ها از تیم ملی اظهارات برخی از بازیکنان از جمله علیرضا بیرانوند باشد که مدعی هستند بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران را تشکیل داده‌اند، اما چهره‌هایی مثل خداداد عزیزی مقابل این صحبت‌ها می‌ایستند. شما چه نطری دارید؟
اشتباه است که در مورد بهترین و بدترین نسل صحبت کنیم. نسلی می‌تواند با عملکرد خوب آمار قابل توجهی داشته باشد، اما به طور کلی اعتقادی به این صحبت‌ها ندارم. کارشناس‌ها و اهالی رسانه باید بگویند چه نسلی بهترین بوده است، کسانی که اهل نظر هستند. اگر خودمان نظر دهیم شاید قضاوت اشتباهی باشد.
صحبت پایانی؟
بیاییم از تیم ملی کشورمان دفاع کرده و به آن افتخار کنیم، به اینکه حتی کوچک‌ترین بردی برابر هر تیمی بدست می‌آورد می‌تواند برای هر ایرانی غرورآفرین باشد. یکسری نقایص در فوتبال داریم که می‌توانیم نادیده بگیریم. تیم ملی نقایصی دارد که تا یک جایی می‌توان نادیده گرفت. با توجه به امکانات موجود به خصوص در بحث فوتبال از محرومیت از بازی در زمین خود گرفته تا عدم نتیجه‌گیری باشگاه‌های‌مان در لیگ نخبگان آسیا، تیم ملی خوب نتیجه گرفته و خوب بازی می‌کند. باید کمی واقع بین باشیم. در این شرایط باید به تیم ملی افتخار کنیم. به شخصه به تیم ملی افتخار می‌کنم.