آقای پزشکیان! هدفمندی و پرداخت نقدی کدام یارانه در این مرزوبوم به کاهش ناترازی انجامیده است که این بار نقدکردن یارانه بنزین چنین کند؟! نه مگر دولت خزان احمدی‌نژاد و دولت برجام روحانی و دولت نافرجام رئیسی، زیر بار پرداخت یارانه زاییده بودند و هر ماه سوگواری در هیأت دولت برپا بود که از کجا بپردازیم؟! نه مگر که از همان زمان، می‌خواستند که یارانه دهک‌های پردرآمد جامعه را به‌سود دهک‌های کم‌درآمد و بی‌درآمد تراز کنند و هر بار ترسیدند و پا پس کشیدند؟! پیش‌تر هم برای شما نوشتم و بارِ دیگر می‌نویسم: نیازی به پرداختِ یارانه نیست و می‌توان با هوشمندی و هوشمندساختنِ سامانِ ساو (مالیات) ناترازی را درمان کرد.
اگر دست به نرخ بنزین نزنید، نیازی نیز به چتر حمایتی از آسیب‌دیدگان (که رایزنانتان در گوشتان می‌خوانند) نخواهد بود. درست است که برخی از مردم، ازسر بی‌اعتمادی ژرف و به‌جا به حکمرانیِ شمایان، یارانه نقدی را بهتر از نسیه می‌بینند ولی آنان نیز می‌دانند که یارانه‌یِ بنزینشان هم، خرج یک شانه مُرغانه و یک قوطی رب‌گوجه خواهد شد که بهایشان از فردای آزادسازی نرخ بنزین چندبرابر می‌شود.
آقای پزشکیان! نخوانده‌اید و برایتان نگفته‌اند که چند ماه پس از هدفمندیِ یارانه‌ها در دولتِ احمدی‌نژاد تورم چندبرابر شد؟! فراموشیده‌اید که آن کار کسری بودجه را بیش‌تر و ژرف‌تر کرد؟! رایزنانتان که سودبر از بینوایی مردمان هستند، از شما پنهان می‌کنند و شما هم کوری می‌کنید و نمی‌بینید که هر شوک‌درمانیِ کاربسته در ایرانِ پساجنگ، کسریِ بودجه را ژرف‌تر و جبران‌ناپذیرتر کرده است؛ یک نمونه‌اش را از زبانِ رییسِ کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی به گزارش تجارت‌نیوز بشنوید: «در آبانِ ۹۸ و پس از افزایشِ سه‌برابری قیمتِ بنزین، فقط در طول سه ماه تورم ۶۸ درصدی بر کشور تحمیل شد.» (کد مطلب: ۹۳۵۸۵۳).
گوینده این سخن که دیگر از خودتان است! آقای پزشکیان! هنوز هم می‌گویید مؤمنید که همانند بت‌پرستان بر دینِ پدران خودید؟! بر همان آیین‌های غلط که از کیشواره (شبه‌مذهب) نئولیبرالیسم برآمده‌اند؟! و شگفتا که میان دولت‌هایِ پساجنگ، در ایمان بت‌پرستانه به این کیشواره، هیچ اختلافی نیست؟! شگفت‌انگیزتر که نمایندگان این کیش شوم، همواره بستانکار دولت‌هایند؛ چراکه آیینِ ایشان را موبه‌مو و با فرمانبری باورمندانه اجرا نکرده‌اند؟! نمونه‌اش سخنرانی موسی غنی‌نژاد در نخستین همایشِ صنعتِ ساختمان کشور.
آقای پزشکیان! روند واژگونه دیگری نیز پیرامون بنزین آغازیده‌اید: آزادسازی نرخ بنزینِ سوپر. ای شیعه علی و نهج‌البلاغه‌دار بر سینه و زبان! با خود نیندیشیدید که این جداسازیِ میان بنزین سوپر و بنزینِ عادی، زخمِ دیگری بر شکافِ پهناورِ میان دارا و ندار در این کشورِ بیداددیده است؟! با خود نگفتید که این کار، تأیید آن است که کالاهای سوپر ازآن برخورداران است و بیشینه‌یِ مردمان باید عادی مصرف کنند؟! به خاطرِ بی دردتان نرسید که حکم می‌کنید به این‌که از ونک بالاتر سزاوار هوای پاکیزه‌ترند و پایین‌تر از آن شایسته‌یِ زهرِ هوایِ آلوده از سوخت بنزین بی‌کیفیت؟! آیا شرم نمی‌کنید؟! شرم که پیشکشتان، با خودتان نمی‌گویید که این با ایده‌ی ادعاییِ خودتان درباره‌یِ آزادسازیِ نرخِ بنزین هم ناسازگار است؟ برخورداری که می‌تواند بنزینِ لیتری ۸۰ هزار تومان را بخرد، باکی دارد ازین‌که باکش را سرشار از بنزینِ ده هزارتومانی کند؟! باز معنی‌اش این نیست که آن آزادسازی کلّی و شوک‌درمانی هم مصرفِ عادیان و بینوایان را هدف گرفته است؟!
آقای پزشکیان! آیا دادگسترانه و خردمندانه‌تر نبود که همگان از بنزینِ باکیفیت برخوردار می‌شدند و هم‌اندازه‌یِ مصرفشان، ساو (مالیات) می‌پرداختند و آن ساو، هزینه‌ی ترازمندسازی انرژی می‌شد؟!
آقای پزشکیان! اگر زهره و مایه‌ی اصلاح روندهای واژگونه را ندارید، دست‌کم که می‌توانید به گاه بخش‌بندی مردم به سوپر و عادی، نهج‌البلاغه بوتراب در دست نگیرید؟! بگذارید مولای دادباوران برای این مردمِ فرسوده از ریا بماند و خود، به‌همراهی دولتیان به دوزخ بروید که سخت، سزاوار آتشید.