آیا ترور اسماعیل هنیه بلافاصله بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور ما را به یاد میآورید؟ همه میدانند چه کسی و چرا آن را انجام داد.
اکنون، با انتخاباتی دیگر، یک سناریوی جدید با هدفی مشابه ساخته شده است: البته از آنجا که قاتلی در واقعیت وجود ندارد، فیلمنامهنویسان یک کمدی پیش پا افتاده ساختهاند. کدام عقل سلیمی میتواند باور کند که یک قاتل فرضی در ایران نشسته و با FBI آنلاین صحبت میکند؟
اینجا حقایقی وجود دارد که باید مورد توجه واقع شود:
مردم آمریکا تصمیم خود را گرفتهاند و ایران به حق آنها برای انتخاب رئیسجمهور مورد نظرشان احترام میگذارد. مسیر پیش رو نیز یک «انتخاب» است و این انتخاب، با «احترام» شروع میشود.
ایران دنبال سلاحهای هستهای نیست، تمام! این سیاست مبتنی بر آموزههای اسلامی و محاسبات امنیتی ماست. اعتمادسازی به صورت متقابل مورد نیاز است. این خیابان یک طرفه نیست.
بدرد وزارت خارجه نمی خوره
گرچه یار از حالِ ما هرگز نمیگیرد خبر ،
خلوتِ آیینه خالی نیست از جاسوسِ ما .
گر نظربازی به بالِ خود کند طاووسِ ما ،
جوید از بهرِ رهایی روزنی محبوسِ ما !!!!!!
موشکی را به مهر مادر گفت ،
که بسی گیر و دار در رهِ ماست .
سوی ِ انبار چَشم بسته مرو ،
که نهان فتنهها به پیش و قفاست .
تله و دام و بند بسیار است ،
دهر بیباک و چرخ بیپرواست .
تله مانند خانهایست نکو ،
دام مانندِ گلشنی زیباست .
ای بسا رهنما که راهزن است ،
ای بسا رنگِ خوش که جانفرساست .
ز آهنین میله گِردِکان مَرُبای ،
که چنین لقمه خونِ دل ، نه غذاست .
هر کجا مسکنی است کالایی ست ،
هر کجا سفرهایست نان آنجاست .
تلهٔ محکمی به پشتِ در است ،
گربهٔ فربهی است ، میانِ سراست .
آنچنان رو که غافلت نکُشند ،
خنجرِ روزگار خون پالاست .
هر نشیمن نه جای ِهر شخصی ست ،
هر گذرگه نه در خورِ هر پاست .
اثرِ خون چو در رهی بینی ،
پا در آن ره مَنِه که راهِ بلاست .
هرگز ایمن مشو که حملهٔ چرخ ،
گر ز امروز بگذرد، فرداست !!!!!!!