رسول صدرعاملي ديگر سينماگري است كه اين روزها «مرهم» آخرين ساخته «عليرضا داودنژاد» را پسنديده و در نشست نقد و بررسي، آن را نقطه عطفي در زندگي و كارنامه فيلمسازي داودنژاد دانسته و گفته است: «سينماي داودنژاد برگرفته از زندگي طبيعي است. او با فيلمهايش، از سردمداران سينماي اجتماعي شناخته ميشود.
سينماي اجتماعي، سينماي مهمي در اين مملكت است. دوستاني كه اين سينما را قبول ندارند آن را به سياهنمايي متهم ميكنند. اين باعث شرمندگي كساني است كه نتوانستند فيلم «مرهم» را تحمل كنند. فيلم مرهم به شدت آموزشي است در جامعهاي كه هماكنون عصبي است.»
صدرعاملي كه در كارنامهاش ساخت فيلمهاي اجتماعي شاخص است و ديدن فيلم «دختري با كفشهاي كتاني» از نظر بسياري وظيفه هر خانوادهاي تلقي ميشد، اكنون درباره فيلم مرهم چنين نكتهاي را گفت و ادامه داد: «هر بليتي كه براي فيلم مرهم خريده ميشود در حمايت از سينماي مستقل و اجتماعي است.» اين روزها انتقاد به وضعيت فرهنگي در جمع سينماگران اتفاق ميافتد.
مجيد مجيدي، ناصر تقوايي و رخشان بنياعتماد در جشن كارگردانان سخن گفتند و رسول صدرعاملي هنگامي كه با اين سوال روبهرو شد كه چرا ديگر فيلم اجتماعي نميسازد، گفت: «فيلمي ساختم با نام «زندگي با چشمان بسته» كه از لحاظ تماتيك شبيه فيلم داودنژاد است، عياري هم نميدانست كه من و داودنژاد فيلمي با اين موضوع ميسازيم و فيلمي ساخته كه آن هم از لحاظ تماتيك به شدت به اين دو فيلم نزديك است، اما نتيجه چه شده است؛ فيلم من و عياري توقيف شده و فيلم داودنژاد هم بالاخره به اكران درآمده است.» از نظر اين كارگردان ساختن فيلمهاي اجتماعي با موضوع مشترك ميتواند زنگ خطري براي مسوولان باشد كه براي حل آن بسيج شوند نه اينكه «فوري صورت مساله را پاك و آن را توقيف ميكنند. آيا با توقيف كردن فيلم، اين معضل از بين ميرود؟»
در اين نشست عليرضا داودنژاد به همراه كبري حسنپور، بازيگر نقش مادربزرگ هم حضور داشتند. داودنژاد كه به زعم بسياري با اين فيلم به سينماي موردعلاقهاش برگشته است اين بار نيز به بحث رياكاري اشاره كرده است.