باستان‌شناسان یک شهر باستانی ۴ هزار ساله را در واحه‌ای در عربستان کشف کردند؛ بقایای این شهر گویای این واقعیت است که چگونه ساکنان آن به آرامی از زندگی عشایری به یک زندگی شهری تغییر وضعیت دادند.
به گزارش دیجیاتو به نقل از ScienceAlert، بقایای این شهر باستانی که «النطح» (al-Natah) نام دارد، مدت‌ها توسط حصار‌های واحه خیبر، منطقه‌ای سرسبز و حاصلخیز احاطه‌شده توسط بیابانی در شمال غربی شبه‌جزیره عربستان، از چشم باستان‌شناسان پنهان مانده بود. براساس تحقیقات باستان‌شناس فرانسوی «گیوم شارلو» (Guillaume Charloux) یک دیوار باستانی به طول ۱۴.۵ کیلومتر در این مکان کشف شد که ظاهراً مرز شهر را مشخص می‌کرد.
به گفته گیوم شارلو در فرایند کشف این شهر یک تیم فرانسوی-عربستانی مشارکت داشتند؛ آنها توانستند ثابت کنند که دیوار و بارو‌های این شهر، در واقع نشان‌دهنده یک زیستگاه سازماندهی شده هستند. به گفته محققان، این شهر بزرگ، که محل زندگی ۵۰۰ نفر بود، در حدود ۲۴۰۰ سال قبل از میلاد در اوایل عصر برنز ساخته شد.
بااین‌حال، حدود هزار سال بعد از ساختن این شهر، ساکنان آن را رها کردند. شارلو می‌گوید: «هیچکس نمی‌داند چرا.» بااین‌حال می‌دانیم که زمانی که النطح ساخته شد، شهر‌هایی در منطقه شام در امتداد دریای مدیترانه از سوریه کنونی تا اردن درحال پیشرفت بودند. از سویی، شمال غربی عربستان بیابانی بی‌ثمر بوده که عشایر شبان صرفاً از آن عبور می‌کردند و محل دفن اجساد بوده است.
محققان برای آنکه بدانند دقیقاً کجا را باید حفاری کنند، از تصاویر هوایی بهره بردند. تصاویر مسیر‌های این شهر و پایه‌های خانه‌ها را به محققان نشان داد. محققان پایه‌هایی را کشف کردند که به اندازه‌ای قوی بودند که می‌شد حداقل خانه‌های یک یا دو طبقه از آنها ساخت.
درکل تصاویر یک شهر ۲.۶ هکتاری با حدود ۵۰ خانه را نشان می‌دهد؛ هر خانه نیز دیوار‌های مخصوص به خود را داشت. همچنین مقبره‌های قبرستان این شهر حاوی سلاح‌های فلزی مانند تبر و خنجر و همچنین سنگ‌هایی مانند عقیق بود که نشان‌دهنده جامعه نسبتاً پیشرفته‌ای است.
بااین‌حال النطح در مقایسه با شهر‌های بین‌النهرین یا مصر در آن دوره شهر کوچکی محسوب می‌شد. البته به‌زعم محققان، این شهر شواهدی دارد که گذر از زندگی عشایری به زندگی شهری را نشان می‌دهد.
یافته‌های محققان در ژورنال PLOS ONE منتشر شده است.