آسیب‌های اجتماعی مثل زنجیر به یکدیگر وصل هستند، گرفتار اولی شوی مرحله به مرحله تو را می‌بلعند؛ فقر، اعتیاد، تن‌فروشی، کودک کار، کارتن خوابی، فرار از خانه و بیشتر، هر کدام‌شان یک حلقه از این زنجیره به‌هم پیوسته‌اند، رهایی از اینها توجه می‌خواهد، صرفاً اراده کافی نیست، سازمان‌های دولتی و مردم نهادی باید باشند که بتوانند در روز‌های گرفتاری نقش حامی را ایفا کنند، اما وقتی یک جامعه گرفتار بحران‌های اقتصادی و اجتماعی می‌شود اول از همه همین افرادِ درگیر با آسیب‌ها فراموش می‌شوند؛ حالا که شروع سرمای زمستان احساس شده است نباید کاری کرد که وسط گرفتاری‌های انتخاب و انتصاب استاندارها فراموشی افراد بی‌خانمان سبب پشیمانی شود.
به گزارش خبرآنلاین، یکی از نگرانی‌ها برای افراد متاثر از آسیب‌های اجتماعی، به‌ویژه کسانی‌که در اصطلاح به آنها بی‌خانمان یا کارتن خواب گفته می‌شود، فرا رسیدن زمستان است، زمستانی که اگرچه خیلی‌ها منتظرش هستند تا میان سرما با برفِ آن عکس‌های یادگاری بگیرند، اما گروهی هم هستند که با مرگ به استقبالش می‌روند، سرما جان آنها را بی‌سرپناه میان شهر می‌گیرد.
سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران، می‌گوید: «وارد فصل سرما و زمستان می‌شویم، از همین امروز استانداری‌ها جلسات هماهنگی را برگزار کنند، به‌ویژه استان‌هایی که سردسیر هستند هرچه سریع‌تر این کار را انجام دهند، هماهنگی لازم بین سازمان‌هایی که مسئولیت دارند انجام شود، اگر ظرفیت جدید و تمهیداتی لازم است پیش‌بینی و اتخاذ کنند که خدایی ناکرده در زمستان شاهد مرگ افراد در خیابان که عمدتاً هم به‌خاطر فقر است نباشیم.»
او ادامه می‌دهد: «استان‌های سردسیر با شروع فصل سرما از همین الان تلاش کنند که موارد فوت بی‌خانمان‌ها در روز‌های سرد سال نداشته باشیم، اقدامات لازم از همین الان انجام شود تا خدایی ناکرده کار به‌جایی نرسد که تعدادی فوت کنند و بعد جلسه فوری بگذاریم.»
خیلی تازه هم نیست، اما می‌شود گفت دولت چهاردهم به‌تازگی سرکار آمده است، حداقل این اولین زمستانش است، برای برخی استان‌ها استاندارها انتخاب شده‌اند، صندلی‌های‌شان را تحویل گرفته‌اند، اما برخی دیگر همچنان در وضعیت معلق گونه هستند، وضعیتی که سبب نگرانی این مددکار اجتماعی شده است، موسوی چلک می‌گوید: «این روز‌ها که با وضعیت تغییر استاندارها مواجه هستیم امکان دارد یک بی‌نظمی یا بی‌توجهی به حوزه آسیب‌های اجتماعی در استان‌ها وجود داشته باشد، لذا از همین امروز باید به آنها یادآوری کرد که اقدامات لازم را انجام دهند.»
او ادامه می‌دهد: «این اقدامات باید هم برای بی‌خانمان‌های بالای ۱۸ سال باشد که شهرداری‌ها به‌طور مستقیم مسئولیت دارند و هم درباره کودکان خیابانی که مدیریت آن با بهزیستی است، به هر حال همه سازمان‌ها با همکاری یکدیگر از الان تمهیدات لازم را برای زمستان داشته باشند.»
زمستان که بیاید هم کار کردن برای کودکان کار سخت می‌شود هم بی‌سرپناهی برای کارتن خواب‌ها؛ سرما نه اجازه می‌دهد تا پاسی از شب کودکان سر چهارراه‌ها بمانند و نه کارتن خواب‌ها گوشه‌ای از شهر زیرِ سقفِ آسمان صبح کنند، یکی از پدیده‌های جدید در حوزه آسیب‌های اجتماعی، مهاجرت افراد گرفتار با آسیب در فصل زمستان است، آنها سعی می‌کنند هرطورکه شده خودشان را به شهر‌های گرمسیر برسانند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران دراین‌باره می‌گوید: «مسئولین در شهر‌هایی که آب و هوای گرم دارند سازوکاری اتخاذ کنند که کودکان کارِ فصلی در آن استان‌ها زیاد نشوند، چراکه ما با این پدیده مواجه هستیم که کودکان کار برای داشتن هوای گرم تغییر مکان می‌دهند و در زمستان شهرشان را عوض می‌کنند، چراکه در فصل سرد سال مسافر‌ها به شهر‌های گرمسیر بیشتر مسافرت می‌کنند، نکته دیگر اینکه کودکان کار در این شهر‌ها سرپناه چندانی هم نیاز ندارند، بنابراین در فصل سرد سال استان‌های گرمسیر مقصد بی‌خانمان‌ها، بچه‌های فرار و کودکان کار می‌شوند.»