با این حال، آنچه تحولات بیش از یک سال اخیر در سطح منطقه را خاص می‌کند، سطح و گسترده بی‌سابقه جنایات اسرائیل است. موضوعی که به یک فاجعه بزرگ بشری تبدیل شده است. در حقیقت، جوزف مسعد تاکید دارد که در تحلیل اقدامات جنایتکارانه اسرائیل حتما بایستی نوعی نگاه تاریخی را لحاظ کرد تا درک بهتری کسب شود.
به گزارش فرارو و به نقل از میدل ایست آی؛ تجاوزات کنونی رژیم اسرائیل به غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه، یمن، و ایران، در نوع خود تحولی کم‌سابقه است. رژیم اسرائیل تحت رهبری یک حکومت راست گرای افراطی به نخست وزیری بنیامین نتانیاهو، اهداف غیرنظامی مختلف نظیر فرودگاه ها، بیمارستان ها، مدارس و پناهگاه‌ها را مورد حمله قرار می‌دهد. موضوعی که موجب خلق جنایات تاریخی بی‌سابقه از سوی صهیونیست‌ها شده است.
به همین منوال، دولت‌های قبلی رژیم اشغالگر قدس به هیچ عنوان شبیه به دولت کنونی این رژیم اجازه افزایش خشونت‌های شهرک نشینان اسرائیلی در اقصی نقاط کرانه باختری و حمله به مسجد الاقصی را نیز نمی‌دادند. با این همه، واقعیت این است که هیچکدام از این مسائل درست نیستند.
در حالی که سطح و گسترده نسل‌کشی در غزه که تاکنون بر اساس برخی ارزیابی‌ها منجر به کشته شدن حدودا ۲۰۰ هزار انسان بیگناه شده بی‌سابقه است، با این حال، یکچنین وحشی‌گری‌هایی از سوی دولت‌های مختلف رژیم اسرائیل همواره امری روتین و عادی تلقی شده است.
رهبران حزب کارگر اسرائیل نیز جنایات جنگی مشابهی را علیه بشریت مرتکب شده اند. موضوعی که به نحوی جدی و منفی ملت‌های عربی را از زمان تاسیس نامشروع رژیم اشغالگر قدس تحت تاثیر قرار داده است. البته که در این رابطه می‌توان مثال‌های مختلفی را نیز مورد اشاره قرار داد. پس از جنگ سال ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل، اسرائیل به نحو خشونت آمیزی اقدام به سرکوب اعتراضات علیه تجاوزات خود به سه کشور عربی کرد. اشغالگران اسرائیلی به مردم غزه، کرانه باختری و بلندی‌های جولان و صحرای سینا به صورت روزانه و مرتب حمله می‌کردند و البته که خانه‌های آن‌ها را خراب و از هیچ شکنجه و جنایتی علیه آن‌ها دریغ نمی‌کردند.
اسرائیلی‌ها نه تنها به طور کامل بخشی از محله‌های تاریخی بیت المقدس را نابود کردند بلکه برخی از روستا‌های فلسطینی در کرانه باختری را نیز به کل ویران ساختند. آن‌ها همچنین به روستا‌های بانیاس، جیباتا، کفر حریب، و دیگر روستا‌ها در بلندی‌های جولان حمله کردند و همه آن‌ها راتا نیمه آخر سال ۱۹۶۷ میلادی نابود کردند.
در سال ۱۹۷۲ و در کرانه باختری اشغالی آن‌ها از برخی مواد شیمیایی استفاده کردند و مثلا در روستا‌های نزدیک شهر نابلس اقدام به مصادره ده‌ها هکتار زمین کشاورزی فلسطینی‌ها کردند. موضوعی که در نوع خود ضربه‌ای جدی را به دهقانان فلسطینی وارد کرد.
صهیونیست‌ها وقتی مقاومت برخی از کشاورزان فلسطینی در کرانه باختری را مشاهده کردند، اقدام به پاشیدن سم روی مزارع ان‌ها کردند و عملا محصولات آن‌ها را نابود ساختند تا به زعم خود درسی بزرگ را به آن‌ها داده باشند. سال ۱۹۷۲، اسرائیل ۱۰ هزار مصری را از سینای اشغالی اخراج کرد. این رژیم اقدام به تخریب خانه‌های آن‌ها و البته زمین‌های کشاورزی، مساجد، و مدارس آن‌ها کرد تا تاسیسات و مراکز مسکونی یهودی‌نشین را ایجاد کند.
در عین حال، اسرائیلی‌ها به نحو گسترده‌ای اقدام به بمباران کشور‌های عربی منطقه نیز کرده اند. در نوامبر سال ۱۹۶۷، آن‌ها اردوگاه آوارگان فلسطینی در الکرامه در خاک اردن و به طور خاص یک مدرسه دخترانه را در این اردوگاه بمباران کردند. در این رابطه آن‌ها ۱۴ نفر از جمله سه دختر و یک معلمشان را به قتل رساندند. در فوریه سال ۱۹۶۸، آن‌ها این اردوگاه را مجددا بمباران کردند و این مرتبه مدرسه پسرانه را هدف قرار دادند و موجب کشته شدن ۱۴ نفر دیگر شدند.
در همان سال ها، جنگنده‌های اسرائیلی اقدام به بمباران ۱۵ روستا و اردوگاه آوارگان اردنی در جوار رودخانه اردن کردند که این مساله منجر به کشته شدن ۵۶ نفر شد و البته که بیش از ۷۰ هزار انسان بیگناه نیز به پایتخت اردن رفتند و آواره شدند.
در ماه ژوئن سال ۱۹۶۸ و همچنین سال ۱۹۶۹ نیز اسرائیل در چندین نوبت اقدام به بمباران چندین شهر اردن کرد. این رژیم در فوریه سال ۱۹۶۹ سوریه را بمباران کرد و موجب کشته شدن ۹ شهروند غیرنظامی شد. این بمباران‌ها روستا‌هایی نظیر مجدل سالوم، میسلون و حسبیا را در بر می‌گرفتند و تنها در سال ۱۹۷۲ منجر به کشته شدن بیش از ۲۰۰ نفر شدند.
اسرائیل در همین سال‌ها مصر را نیز بمباران کرده است. در سپتامبر سال ۱۹۶۷ میلادی، اسرئیل اقدام به بمباران بنادر توفیق و سوئز کرد و موجب کشته شدن ۴۴ مصری شد. در عین حال، این رژیم، اسماعیلیه را نیز بمباران کرد و موجب کشته شدن ۳۶ تن دیگر شد. در ماه جولای سال ۱۹۶۸، توپخانه اسرائیل اقدام به هدف قرار دادن سوئز کرد و ۴۳ مصری را به قتل رساند. تنها در شهر اسماعیلیه در فاصله میان سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰، ۶۰۰ نفر کشته شدند و یک میلیون نفر آواره گشتند. این رژیم در ادامه اقدام به بمباران شهر منصوره در سال ۱۹۷۰ کرد و موجب کشته شدن ۱۲ انسان بیگناه شد.
اسرائیلی‌ها در طی سال‌های بعد نیز مدام اقدام به بمباران مناطق مختلف در مصر و دیگر کشور‌های عربی می‌کردند. به عنوان مثال در دهه ۱۹۶۰ میلادی و به طور خاص در فاصله میان سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶، نیروی هوایی اسرائیل به شدت و در سطحی گسترده اقدام به پرواز بر فراز حریم هوایی یمن می‌کرد و در همکاری با انگلیس، آمریکا و عربستان سعودی، در جنگ داخلی این کشور مداخله می‌کرد.
در مورد ایران نیز که سال‌ها قبل شاهد حضور محمد رضا پهلوی در قدرت بودیم، شاه ایران از هیچ مساعدتی به اسرائیل دریغ نمی‌کرد. اسرائیل نیز با شاه همه نوع همدستی را در اعمال جنایت علیه مردم ایران داشت.
در ماه آگوست سال ۱۹۶۷، بر اساس اسناد اسرائیلی فاش شد که این رژیم همه نوع همکاری را میان ارتش و سرویس‌های امنیتی خود با نهاد‌های امنیتی ایران در زمان شاه برقراری کرده بود. در همین دوران مقام‌های امنیتی دو طرف در رایزنی‌های بسیار نزدیکی به سر می‌بردند. در واقع، اسرائیل به نحوی جدی پلیس و سرویس مخفی رژیم شاه موسوم به ساواک را آموزش می‌داد. نهاد‌هایی که به نحوی فراگیر اقدام به سرکوب مردم ایران می‌کردند.
صهیونیست‌ها در سال‌های بعد نیز همواره اهداف غیرنظامی مختلفی را در سطح منطقه هدف قرار داده اند و سعی داشته اند از تبعات آن فرار کنند. از این رو، اصل اعمال خشونت و تروریسم از سوی اسرائیل علیه ملت‌های منطقه همواره موضوعی ثابت بوده است. با این حال، در یک سال گذشته ما شاهد انفجار خشونت و وحشی‌گری صهیونیست‌ها در قبال ملت‌های عربی بوده ایم.
اگر اسرائیل در سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۸۲ اقدام به کشتار ۱۳ هزار فلسطینی و ۱۸ هزار فلسطینی-لبنانی کرد، جنایات کنونی آن علیه غزه و لبنان در مقیاسِ ۱۰ برابر بیشتر صورت می‌گیرند. معادله‌ای که نشان می‌دهد ذات جنایتکار اسرائیل سال به سال ماهیت وخیم‌تری به خود گرفته و بدتر شده است. در این چهارچوب، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، اسرائیل صرفا مقیاس جنایات خود را توسعه بخشیده است.
آن‌هایی که می‌خواهند جنایات یک ساله اخیر را صرفا نمودی از ماهیت واقعی اسرائیل و شخص نتانیاهو معرفی کنند باید تاریخ را مرور کنند. ارتکاب به جنابت علیه بشریت همواره یک تاکتیک رژیم اسرائیل بوده و این رژیم از زمان تاسیس خود از آن بهره برده است. اسرائیل در ماهیت جنایات خود تغییری ایجاد نکرده، بلکه صرفا سطح این جنایات را افزایش داده است.