عباسعلی رهبر، استاد تمام دانشگاه علامه طباطبایی؛ شاخص‌های اولیه عقلانیت اجتماعی. سیاسی از منظر آیت‌الله جوادی آملی؛ اعتماد به نفس ملی، مبارزه با فساد و مفسد، فقرزدایی و اقتصاد کارآمد، ظلم ستیزی، اختلاف زدایی، توجه به حقیقت علم است.
امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرماید «لَا یَمْنَعُ الضَّیْمَ الذَّلِیلُ»، فرمود هیچ ملتی جز ملت فرومایه، ظلم را تحمل نمیکند، «رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ»؛ باید از همان نقطه‌ای که به شما سنگی انداخته شده، آن را بازگردانید. این بیان نورانی علی بن ابی طالب است فرمود سنگ خور نباشید ملت ضعیف و تابع نباشید. دولت و حاکمیت باید با مفسدین به طور جدی مبارزه کنند و اجازه ندهند اختلاس و حقوق‌های نجومی در کشور وجود داشته باشد، زیرا حتی یک عضو فاسد هم می‌تواند دولت را دچار فساد کند، «الْحَجَرُ الْغَصِیبُ فِی الدَّارِ رَهْنٌ عَلَى خَرَابِهَا»، سنگ و آجر غصبى در بناى خانه، گروگان ویرانى آن است، دیواری محترم است که روی آجر حلال بنا شده باشد،
ما مردم ایران، مردمی بزرگ و بزرگ زاده هستیم، هم تاریخ داریم و هم جغرافیا، بر خلاف کشوری مانند آمریکا که دارای جغرافیا و آثار تمدنی کهن نیست، اگر سرتاسر ایران را بشکافید، پر از علم، هنر و آثار باستانی است. در شأن ما نیست که از کشور دیگری پیروی کنیم.
حضرت امیر می‌فرماید: «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» سوط یعنی تازیانه. خدا هیچ ملتی را با تازیانه‌ای دردناک‌تر از فقر نزده است، اگر فقر باشد، دینداری مردم مشکل است
کشوری که عالم و دانشمند دارد، نباید دچار اختلاف باشد، چون علم حقیقی وقتی وارد قلب انسان شود، نه‌تن‌ها جا را تنگ نمیکند، بلکه قلب را وسیع‌تر و آماده پذیرش دانش بیشتر می‌کند، این خاصیت علم است که دل را وسعت داده و از تنگ‌نظری دور می‌سازد. اگر در حوزه یا دانشگاه افرادی تربیت شوند که فضای دیگران را تنگ کنند یا اختلاف ایجاد کنند، نشان‌دهنده این است که از حقیقت علم بهره‌ای نبرده‌اند. چرا که علم حقیقی به انسان شرح صدر و ظرفیت می‌دهد.
اگر اختلافات کنار گذاشته شود، قوانین کلی اسلام رعایت شوند و حرمت و احترام مردم حفظ شود، جامعه و مردم نیز همراه خواهند بود چرا که مردم ما مردمی بزرگ و عاقل هستند و به انسانیت احترام می‌گذارند.