صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۷۹۲۸۸۸
در اوتاوالو نه فقط زنان بلکه مردان به داشتن مو‌های بلند افتخار می‌کنند. امروز، نسل‌های جوان در اوتاوالو از شرم و ترسی که زمانی بر بزرگانشان سایه انداخته بود، رهایی می‌یابند و بسیاری با افتخار مو‌های بلند و بافته شده خود را در آغوش می‌گیرند. این عمل نمادی از تعهد به تداوم فرهنگی، سرپیچی در برابر فشار‌های خارجی و گواهی زنده بر قدرت پایدار جوامع بومی است.
تاریخ انتشار: ۱۵:۳۰ - ۰۹ آبان ۱۴۰۳

فرارو- در اوتاوالو، شهری در کشور اکوادور، مردان و همچنین زنان، مو‌های بلند خود را جزئی از باور‌ها و فرهنگ مردم کیچوا می‌دانند.

به گزارش فرارو، در کشوری که درگیر جنگ گروه‌های تبهکار است، اوتاوالو به عنوان یک پناهگاه امن است، جایی که جامعه کیچوا با میراث فرهنگی غنی، سنت‌های پر جنب و جوش، لباس‌های متمایز و مو‌های بلند خود زندگی می‌کنند.

در اوتاوالو نه فقط زنان بلکه مردان به داشتن مو‌های بلند افتخار می‌کنند. مو‌های بافته شده، به‌ویژه در جوامع بومی، نمادی از یک عمل مقاومت هستند که به آسیب‌های کوتاه کردن اجباری مو در طول فتوحات اسپانیا برمی‌گردد. امروز، نسل‌های جوان در اوتاوالو از شرم و ترسی که زمانی بر بزرگانشان سایه انداخته بود، رهایی می‌یابند و بسیاری با افتخار مو‌های بلند و بافته شده خود را در آغوش می‌گیرند. این عمل نمادی از تعهد به تداوم فرهنگی، سرپیچی در برابر فشار‌های خارجی و گواهی زنده بر قدرت پایدار جوامع بومی است.

در اوتاوالو، مو‌های بلند پیوندی نمادین به سرزمین اجدادی است و نشان دهنده ارتباط کیچوا با طبیعت و معنویت است. حتی بسیاری از کسانی که از این شهر دور شده اند به پیروی از این سنت ادامه می‌دهند. 

والتر یانبرلا ۳۹ ساله و پسرش جیکوب ۱۲ ساله در سوئیس زندگی می‌کنند، اما مو‌های خود را بلند نگه می‌دارند. والتر می‌گوید: همه ما باید آن را حفظ کنیم، مهم نیست کجا هستیم. تا زمانی که به آداب و رسوم خود ادامه دهیم، فرهنگ پابرجاست.

هر سال، مسابقه مو بلند در اوتاوالو برگزار می‌شود با این حال رهبران اوتاوالو که نگران از بین رفتن تدریجی این هویت فرهنگی هستند، اخیراً قطعنامه‌ای صادر کردند که بر اساس آن رضایت والدین برای کوتاه کردن مو‌های بلند فرزندانشان الزامی است.

یارینا و استفانیا اسپین می‌گویند، برای ما، مو بیشتر نماد زندگی است، میراثی که یک عمر برای گرامی داشتن آن طول کشیده است. این گنجینه گرانبهایی است که شبیه پرتو‌های درخشان خورشید است، پیوندی پیچیده بین طبیعت معنوی و جوهر انسانی.

رومیناوی کاچیموئل، ۴۶ ساله، می‌گوید: ما برای مو‌های بافته شده سخت جنگیده‌ایم. برای به نمایش گذاشتن موهایمان با افتخار تلاشی طولانی بود. ما سختی‌های قابل توجهی را متحمل شده ایم. اکنون به فرزندانم یاد می‌دهم که باید از اجداد ما بیاموزند و معنای کیچوا بودن را به نسل‌های آینده منتقل کنند.

ارسال نظرات