احمد زیدآبادی نوشت: درحالی‌که آتش جنگ در خاورمیانه به‌طور فزاینده‌ای زبانه می‌کشد، از چینی‌ها صدایی برنمی‌خیزد.
در سال‌های اخیر از چین به‌عنوان یکی از بازیگران اصلیِ نظام بین‌الملل نام برده شده است، اما آنها از صحنۀ بحرانی که مهمترین منطقۀ نفت‌خیز جهان را در بر گرفته است، به کلی غایب‌اند.
در ظاهر امر منطقی به نظر نمی‌رسد که چینی‌ها هیچ تلاشی در این زمینه نکرده باشند.
به احتمال بیشتر، آنها شانس خود را در این مورد هم آزموده‌اند، اما به در بسته برخورد کرده‌اند.
به عبارت روشن‌تر، هر جا که پای اسرائیل در میان باشد، دولت جمهوری اسلامی به دلیل حساسیت‌های ایدئولوژیک و فشار پایگاه حامی خود، به دیپلماسی روی خوش نشان نمی‌دهد.