یک ستاره‌شناس، جاده روستایی که در یکی از تابلو‌های نقاشی «ونگوگ» به تصویر کشیده شده را شناسایی کرده است.
به گزارش ایسنا، «دونالد اولسون»، اخترفیزیکدان و ستاره‌شناس از دانش خود برای تعیین موقعیت جغرافیایی کوچه‌ای که در نقاشی «کوچه صنوبر در غروب خورشید» (۱۸۸۴) اثر «وینسنت ون گوگ» به تصویر کشیده شده، استفاده کرده است.
«آرت‌نت» نوشت، «اولسون» پیشتر از نجوم و روش مشابهی برای تعیین تاریخ خلق سه نقاشی دیگر «ون گوگ» از جمله «طلوع ماه» (پشته علف)، «جاده با سرو و ستاره» و «کاخ سفید در شب» استفاده کرده بود. این دانشمند اینبار با همکاری اعضای «باشگاه هواشناسی و نجوم آیندهوون» در هلند تشخیص داد که نقاشی «کوچه صنوبر در غروب خورشید» اندکی قبل از غروب خورشید ۱۳ یا ۱۴ نوامبر سال ۱۸۸۴ و در امتداد یک جاده ۳۶۵ متری معروف به «Weverstraat» در شهر هلندی «نوینن» خلق شده است.
«کوچه صنوبر در غروب خورشید» (۱۸۸۴) اثر «وینسنت ون گوگ»
برای مثال محاسبات نجومی نشان داد که خورشید در حال غروب در ۱۳ و ۱۴ نوامبر ۱۸۸۴ بر فراز «Weverstraat» قابل مشاهده بوده است. همچنین سوابق آب و هوای تاریخی که تأیید می‌کند که آسمان صاف آن روز شرایط برای خلق نقاشی توسط «ونگوگ» در فضای باز را فراهم کرده است.
«وینسنت ونگوگ» ـ نقاش نامدار هلندی ـ اکنون به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست امپرسیونیسم شناخته می‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. برخی از مشهورترین کار‌های او در سه سال پایانی عمرش خلق شدند.
با اینکه او گاهی در دوران کودکی طراحی می‌کرد، اما استعداد هنری او تا حد زیادی تا سن ۲۷ سالگی کشف‌نشده باقی مانده بود.
امروزه این هنرمند هلندی را برای سبک منحصربفردی می‌شناسیم که در خلق تابلو‌های نقاشی خیره‌کننده‌اش به کار می‌برد. حالا تشخیص منظره‌های چشم‌نواز، پرتره‌های تاثیرگذار و طبیعت‌های بی‌جان سرزنده‌ای که با استفاده از رنگ‌های ضخیم، ضربات قلم‌مو سریع و ترکیب رنگ با نشاط او خلق شده‌اند، کار دشواری نیست. البته آثار هنری «ونگوگ» از همان ابتدا این ویژگی‌های مشخص را شامل نمی‌شدند و سبک ویژه او به مرور زمان و در طول مراحلی متفاوت زندگی کوتاه او شکل گرفت.
«ونگوگ» یک روز در اتاقی در مهمانخانه‌ای واقع در شهر «اور سور اواز» از خواب برخاست و به روال هر روز با بومی در دست برای نقاشی کردن از مهمانخانه خارج شد. همان شب با زخمی کشنده ناشی از شلیک گلوله به مهمانخانه بازگشت و دو روز بعد یعنی در ۲۹ جولای ۱۸۹۰ درگذشت.