فرارو- از نخستین روز‌های پس از حمله موشکی ایران به مواضعی در اسرائیل، گمانه زنی‌ها درباره نوع پاسخ و واکنش اسرائیل به این حمله آغاز شد و بخشی از این گمانه زنی‌ها به ایالات متحده (به عنوان متحد نزدیک اسرائیل) مرتبط است.
به گزارش فرارو، سازمان رادیو و تلویزیون اسرائیل به نقل از یک منبع آگاه مدعی شده که دولت بایدن بسته‌ای جبرانی به اسرائیل پیشنهاد کرده است تا از حمله به برخی اهداف در ایران خودداری کند. «سی‌ان‌ان» نیز، در تحلیلی با اشاره به سالروز عملیات «طوفان الاقصی» تاکید کرده است، رویکرد حمایتی جو بایدن از سیاست‌های جنگ طلبانه بنیامین نتانیاهو هم وجهه بین المللی آمریکا و شخص بایدن را تخریب کرد و هم منجر به گسترش بحران‌های عمیق در سیاست داخلی آمریکا شد.
با این وجود اخباری جدید حکایت از سفر یوآف گالانت، به ایالات متحده دارد. خبری که تفاسیری جدید را به دنبال دارد. آرون دیوید میلر، مذاکره کننده ارشد سابق در دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا در واکنش به این موضوع نوشته است: «اگر گالانت قرار است این هفته به ایالات متحده سفر کند، واضح است که پاسخ اسرائیل به ایران به تعویق افتاده است.»
با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که آیا ایالات متحده می‌تواند روی تصمیم گیری اسرائیل اثر بازدارندگی داشته باشد و نفوذ آمریکا بر نتانیاهو تا چه حد است؟ فرارو در راستای پاسخ دهی به این پرسش‌ها با علی بیگدلی، کارشناس ارشد سیاست خارجی و تحلیلگر روابط بین الملل گفتگو کرده است:
وی افزود: «اگر قرار باشد نتانیاهو تصمیم بگیرد به سایت‌های هسته‌ای ایران حمل کند، اقدامی بسیار خطرناک خواهد بود و هم شیخ نشین‌های خلیج فارس و هم همسایگانمان و نیرو‌های آمریکایی مثل سنتکام که در پایگاه شکاری پنجم آمریکا در بحرین حضور دارند، متضرر خواهند شد. چیزی حدود ۵ هزار سرباز آمریکایی در منطقه هستند و شکل گیری چیزی شبیه چرنوبیل کل کشور‌های منطقه را به خطر می‌اندازد. شرایط برای ایالات متحده با دشواری مضاعفی رو به رو است، چون ترامپ نیز مدام اصرار می‌کند که سایت‌های هسته‌ای هدف گرفته شوند و این اصرار او به عنوان رقیب انتخاباتی کامالا هریس، فشار را بر حزب دموکرات افزایش خواهد داد، اما حمله به سایت‌های هسته‌ای برای ایالات متحده و دولت بایدن نیز بدنامی ایجاد خواهد کرد. این شرایط پیچیده، هم برای آمریکا و اروپا و هم برای کشور‌های منطقه وجود دارد.»
این تحلیلگر ارشد سیاست خارجی در ادامه گفت: «در سالروز ۷ اکتبر، بد نیست به این نکته اشاره کنیم که هنوز درباره برخی از بخش‌های این حمله، ابهاماتی وجود دارد و شاید همین ابهامات کمک کرد که در نهایت اکنون نتانیاهو بتواند از فشار‌های داخلی و تظاهرات گسترده علیه خود رها شده و با حملات سنگین به نیرو‌های منطقه، سعی کند چهره خود را بازسازی کند. اگرچه در روز‌های نخست حمله حماس به اسرائیل و حتی در ماه‌های نخست، چهره نتانیاهو نزد مردم مخدوش شده بود. اما پس از حملات سنگین اخیر، نظرسنجی‌های داخلی آن رژیم نشان از افزایش محبوبیت او دارند و طبیعیست که نمی‌خواهد وجهه خود را از دست بدهد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد نتانیاهو به دنبال برگ برنده‌های بیشتری است و شرایط بسیار پیچیده شده است. به هر حال طبیعیست که اگر واکنش نتانیاهو، تندتر از حد انتظار باشد، ایران نیز واکنشی متقابل خواهد داشت.»
وی افزود: «این سوال مطرح است که دیپلماسی پینگ پنگی بین ایران و اسرائیل تا کجا پیش خواهد رفت. شرایط بسیار دشوار و پیچیده شده است؛ بنابراین نمی‌دانیم اولا اسرائیل چه اقدامی انجام می‌دهد و دوما، واکنش ایران در چه حدی خواهد بود. با وجود رایزنی‌های امریکا و اسرائیل، به هر حال، حمله قطعی است، اما بایدن گفته که حمله باید همسنگ و برابر با حمله ایران باشد و نباید به سراغ نفت و تاسیسات نفتی بروند، چون فصل سرما است و افزایش قیمت نفت نیز به ضرر کشور‌های منطقه است. همچنین در آستانه انتخابات، افزایش قیمت نفت به شدت روی وضعیت کامالا هریس تاثیر خواهد داشت؛ بنابراین بایدن پیشنهاد داده که نفت و پایگاه‌های هسته ایران مورد حمله قرار نگیرند و بیشتر حمله به سمت پایگاه‌های نظامی باشد. این، درواقع بخش مورد مناقشه اسرائیل و آمریکاست که یکی خواهان حمله گسترده و به مراکز حساس و دیگری مخالف آن است. درگیری اخیر بین امانوئل مکرون و نتانیاهو، نیز یک علت مشخص دارد. به طور سنتی، فرانسوی‌ها خود را حامی مسیحیان سراسر جهان می‌دانند و همچنین فرانسه خود را حاکم دیرینه لبنان هم می‌داند و البته فرانسه می‌خواهد روابط خود را با اعراب حفظ کند. گرچه همزمان فرانسه از خانواده‌های گروگان‌های اسرائیلی نیز دلجویی کرده است، اما در تلاش است پایگاه‌های اجتماعی و سیاسی خود را نیز حفظ کند.»