فرارو- ابراهیم عزیزی، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، اخیرا گفته است: «منکر اصل نفوذ نیستیم و یکی از اقدامات دشمن تلاش برای نفوذ است. دشمن سعی دارد از عناصر نفوذی خودش در بسیاری از اقداماتش استفاده کند. بررسی نفوذ باید به طور جدی در دستور کار همه دستگاه‌ها قرار بگیرد تا جلوی هر نوع نفوذ در حوزه‌های فرهنگی، آموزشی، تربیتی و امنیتی گرفته شود»
به گزارش فرارو، اگرچه مسئله نفوذ، حائز امیت بسزایی است، اما حساسیت‌ها درباره این موضوع که به طور مشخص به امنیت ملی کشور وابسته است بسیار بالاست و با توجه به این موضوع، فرارو پرسش‌هایی را با منصور حقیقت پور، فعال سیاسی اصولگرا و فرمانده پیشین سپاه پاسداران مطرح کرده است:
فرارو: مسئله نفوذ این روز‌ها از سوی برخی مقامات از جمله آقای عزیزی مطرح شده است، نظر شما درباره این نفوذ چیست؟
منصور حقیقت‌پور: ما منکر نفوذ نیستیم همانطور که دشمن هم نمی‌تواند منکر نفوذ ما در سیستم خود باشد. قطعا ما نیز در اهداف مدنظر خود نفوذ کرده ایم.
فرارو: چگونه می‌توان ابعاد نفوذ را ارزیابی کرد؟
حقیقت‌پور: درباره این که حجم این نفوذ چقدر است یا عمق این نفوذ چقدر است باید دقت کنیم که دست روی موضوع حساسی گذاشته ایم و این یک موضوع حرفه‌ای است و پاسخی حرفه‌ای می‌خواهد، هر شخص، هر سازمان یا هر نهادی نمی‌تواند در این زمینه اظهار نظر کند. این موضوع وظیفه وزارت اطلاعات، اطلاعات سپاه و نهاد‌های مشابه است که در چنین زمینه‌هایی اظهارنظر حرفه‌ای داشته باشند.
فرارو: یعنی طرح مسئله نفوذ از سوی کمیسیون امنیت ملی را درست نمی‌بینید؟
حقیقت‌پور: به نظر من این موضوعی نیست که کمیسیون امنیت ملی بخواهد به این شکل مطرح کند و به اعتقاد من آقای عزیزی تا حدودی ناپختگی به خرج داده اند که دست روی چنین موضوعی با این توضیحات گذاشته اند. این موضوع روی افکار عمومی چه تاثیری دارد؟ یعنی عمق نفوذ تا حدی است که ما می‌خواهیم در کمیسیون امنیت ملی آن را مورد بررسی قرار دهیم؟ اگر چنین قصدی داریم چه دلیلی وجود دارد که این موضوع را به این شکل رسانه‌ای کنیم؟
فرارو: روش درست بیان این نوع موضوعات چیست؟
حقیقت‌پور: روش درست این بود که از مقامات درخواست می‌شد در یک جلسه غیرعلنی و در کمیسیون امنیت ملی این موضوع را تحت بررسی قرار می‌دادند و نتایج را برای سیستم ارسال کنند تا ضمن بررسی دقیق موضوع در جهت چاره‌جویی آن بر بیایند. آقای عزیزی از این نظر ناپختگی کرده اند که با توجه به این که خود از یک سابقه نظامی برخوردارند و انتظار می‌رود در مورد این مسائل با دقت بالاتری اظهارنظر کنند.
بهتر بود این موضوع نه به شکل رسمی و رسانه‌ای بلکه به شکل پنهان و با رعایت ضوابط صحیح امنیتی بررسی می‌شد و سپس نتایج آن، برای رفع مشکل تحت بررسی قرار می‌گرفت. دشمن ما در تلاش است حتی در مسائلی که نفوذی ندارد، ابراز وجود کند و بگوید من هستم. حالا در چنین شرایطی چرا خود ما باید بهانه دست دشمنان داده و بگوییم آن‌ها به بخش‌های فرهنگی، اجتماعی، امنیتی و امثالهم نفوذ کرده اند؟ ما نباید در مسیر دشمن حرکت کنیم و باید هشیارانه در اظهارنظر‌ها دقت کنیم.