روزنامه کیهان در سرمقاله خود با عنوان «رئیس‌جمهور از پاسخ به سؤال کیهان طفره رفت» به نشست خبری دیروز پزشکیان انتقاد کرد و مدعی شد که رئیس جمهور از پاسخ دادن به سوال کیهان طفره است.
این روزنامه نوشت: دیروز در نشست خبری رئیس‌جمهور، وقتی نوبت به کیهان رسید، خبرنگار ما در جایگاهی که در فاصله‌ای نه‌چندان دور از محل حضور پزشکیان قرار داده شده بود، حاضر شد و خطاب به او بیان داشت؛ «جناب آقای دکتر پزشکیان؛ زیارت قبول. انتخاب جنابعالی به ریاست‌جمهوری را هم تبریک عرض می‌کنیم. آقای رئیس‌جمهور؛ مستحضرید که حضور افراد زاویه‌دار با مبانی انقلاب و نظام در پست‌های کلیدی، می‌تواند موقعیت دولت را با خطر جدی رو‌به‌رو کند. حضرت آقا نیز بار‌ها درباره به‌کارگیری افراد زاویه‌دار و بدسابقه هشدار داده‌اند. اما متاسفانه شمار زیادی از فعالان فتنه و حامیان اغتشاشات در دولت شما پست و مقام گرفته‌اند. این واقعیت تلخ، با مواضع اعلام‌شده حضرتعالی در تضاد است. آیا از این انتصاب‌ها باخبرید؟!»
به دنبال بیان سؤال، پاسخ رئیس‌جمهور جملات زیر بود.
ـ آن چیزی که شما می‌گویید فتنه، حالا من با هر نگاهی در یک صفی اعتراضی کردم، شما در صف دیگری اعتراض دیگری کردید، شما تصور می‌کنید حق با شماست، طرف مقابل تصور می‌کند حق با اوست.
ـ آن‌ها همدیگر را کشتند، رسول خدا فرمودند بیایید برادر شوید، ما که همدیگر را نکشتیم، حالا در یک جریانی من یک اعتراضی داشتم، شما هم اعتراض دیگری داشتید، اصلا این همسو هم نبود، حالا ما نگاه‌مان این است، چشم‌اندازی که مقام معظم رهبری تعریف فرمودند، سیاست‌هایی که ابلاغ کردند، برنامه‌ای که وجود دارد، همه بر اساس آن عمل خواهیم کرد.
ـ حالا اگر یکی در گذشته بر اساس نگاهی که شما دارید و شاید هم اصلا بگوییم حق هم با شماست، اما این آدم توانمندی است و می‌خواهد کمک کند، بگوییم نه تو بمان کنار، چون در گذشته آنچنانی این موضع را داشتی. پس چطور می‌خواهیم وحدت کنیم؟ چطور می‌خواهیم وفاق داشته باشیم؟
ـ قرار نیست به خاطر اشتباه ما آدم‌ها را کنار بزنیم. در نتیجه الان اگر می‌خواهیم وفاق ایجاد کنیم یعنی بپذیریم ما عیب‌هایی داشتیم، این عیب‌ها را نادیده می‌گیریم، کنار هم می‌آییم، بر اساس چارچوب قانون، سیاست و رهنمود‌های مقام معظم رهبری عمل خواهیم کرد. اگر خلاف آن سیاست عمل کردند، ما برخورد کنیم.
ـ کی گفته حق با این طرف است با این طرف نیست؟ هرکسی می‌گوید حق با من است، ما باید کوتاه بیاییم زیر لوای اعتقاد به اسلام و رهنمود‌های مقام معظم رهبری. بپذیریم آن چارچوب را عمل کنیم. عیب همدیگر را نگوییم، سعی کنیم نقاط مشترک و محکمی که داریم را پشتیبانی کنیم.
آن‌طور که آشکار شد، رئیس‌جمهور در پاسخ، پیرامون فتنه ۸۸ بحث کرد، اما آن را اعتراض و عیب در وجود اهل فتنه نامید و نشان داد آنچه ارائه کرد یا خطا در ادراک مسئله است یا عدم پذیرش حقیقت. رئیس‌جمهور از پاسخ به کیهان طفره رفت و باید پرسید؛ شعار «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است» عیب و اعتراض است؟ یا غلط فتنه و براندازی؟ اوباش از حامیان مدعی اصلاحاتِ فتنه جرأت گرفتند و به تصویر امام عظیم‌الشأن بی‌حرمتی کردند، پرچم‌های حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) را در روز عاشورا آتش زدند، رئیس‌جمهور ما می‌گوید این نگاه شماست، این بر اساس نگاهی است که شما دارید... آن حامیان فتنه امروز توانمند هستند و می‌خواهند کمک کنند، پس چطور می‌خواهیم وفاق داشته باشیم؟ این عیب‌ها را نادیده می‌گیریم!
آقای رئیس‌جمهور، قطعنامه ۱۹۲۹ دقیقاً در سالگرد فتنه ۸۸- ۲۵ خرداد ۱۳۸۹ (ژوئن ۲۰۱۰) - صادر شد، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا در پاسخ به سؤال خبرنگار واشنگتن‌پست که پرسیده بود قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران چه اثر قابل‌توجهی دارد؟ گفته بود: این قطعنامه در حمایت از جنبش سبز صادر شده است. (!)
بدانید که جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی کاخ‌سفید و نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل در مقطع فتنه ۸۸ گفته بود: «این ناآرامی‌های ایران در سال ۸۸ بود که گزینه تحریم ایران را که بیش از دو سال از دستورکار خارج شده بود، مجدداً به روی میز برگرداند.»
به علاوه، روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز سال ۹۵ فاش کرد که فتنه ۸۸ عامل اصلی تشویق کاخ‌سفید برای تحریم‌های کم‌سابقه علیه ایران بود.
آقای پزشکیان، عوامل فتنه ۸۸ تحریم را سر سفره ملت گذاشتند، شما معتقدید اعتراض رخ داده و عیب وجود دارد؟ آن عده از فتنه‌گرانی که آن‌ها را به‌کار گرفته‌اید، با این سابقه سیاه می‌خواهند «زیر لوای اعتقاد به اسلام و رهنمود‌های مقام معظم رهبری» عمل کنند؟
جان مک‌کین، سناتور معروف آمریکایی خرداد ۸۹ پس از تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ در بنیاد ملی دموکراسی گفت: «بالاخره قطعنامه تحریم‌های بیشتر علیه ایران به تصویب رسید... ما باید در کنار جنبش سبز بایستیم، لازم است که اهداف آنان را اهداف خود بدانیم. منافع آنان منافع ماست و تلاش‌هایشان، تلاش‌های ما.»
آن‌ها که فتنه ۸۸ را انکار می‌کنند، بدانند میان سران فتنه و اوباما نامه‌نگاری شده بود و آن‌ها کشور را تحت «حکومت استبدادی»، «رژیمی خشن» و «دیکتاتوری» توصیف کرده بودند. نمایندگان جنبش سبز به آمریکایی‌ها گفته بودند تحریم ایران باید به‌صورت شوک وارد شود!
افزون بر اینها، استوارت لوی، معاون وقت وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی گفته بود: «مهم‌ترین اتفاقی که رخ داده این است که آمریکا تصور می‌کند تحریم‌ها با اوضاع سیاسی آشفته ایران ترکیب خواهد شد و این چیزی است که آمریکا به آن امید بسته است.»
افراطیون مدعی اصلاحات در داخل، کارگزار فتنه آمریکایی- اسرائیلی شدند و کشور را گرفتار تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده ساختند، آیا این تفاوت نگاه است؟ یا خیانت به کشور و انقلاب؟ اینها اکنون می‌خواهند مشکلات مردم را حل کنند؟