در طبیعت، رفتارهای خاصی در برخی پرندگان مانند لکلکها دیده میشود که به "کین کشتاری" معروف است. این رفتار شامل کنار گذاشتن یا حتی بیرون انداختن جوجههای ضعیفتر از لانه است تا منابع محدود به جوجههای قویتر اختصاص یابد.
به گزارش چندثانیه، اگرچه این رفتار ظالمانه به نظر میرسد، اما بخشی از فرآیند بقا و انتخاب طبیعی است. مادر لکلک ممکن است احساس کند که نمیتواند همه جوجهها را تغذیه کند و در نتیجه روی زنده نگه داشتن قویترین تمرکز میکند. این نوع رفتار برای تضمین بقای ژنهای قویتر در میان حیوانات رایج است و نمونههای مشابهی در دنیای پستانداران، حشرات و حتی ماهیها نیز دیده میشود.
اما ما انسانها، برخلاف حیوانات، مستقیماً تحت تأثیر انتخاب طبیعی به همان شکل قرار نمیگیریم. با پیشرفتهای پزشکی و بهداشتی، بسیاری از ما که در گذشته ممکن بود به دلیل بیماریها یا مشکلات ژنتیکی زنده نمانیم، اکنون میتوانیم با درمانهای پیشرفته زندگی طولانیتری داشته باشیم. این پیشرفتها به ما کمک میکند که زندگی بهتر و سالمتری داشته باشیم، اما به نوعی فرآیند انتخاب طبیعی را تغییر داده است. در حالی که در گذشته تنها قویترینها زنده میماندند، امروز تقریباً همه ما شانس بقا داریم.
علاوه بر این، ما انسانها از طریق انتخابهای اجتماعی و فرهنگی هم بر روند بقا و تکامل خود تأثیر میگذاریم. برای مثال، انتخاب همسر بر اساس معیارهایی مثل تحصیلات، وضعیت مالی، یا شخصیت، بهطور غیرمستقیم بر ویژگیهای نسلهای آینده تأثیر میگذارد. در واقع، این انتخابهای ما ممکن است به تغییر در مسیر تکامل ما منجر شود.
همچنین، ما همواره در حال تطبیق با محیطهای مختلف هستیم. در مناطق مختلف دنیا، با توجه به شرایط اقلیمی و محیطی، ممکن است به تدریج ویژگیهای جسمی یا فرهنگی خاصی پیدا کنیم که به ما در بقا کمک کند. در نهایت، انتخابهای فرهنگی، مانند موفقیت در تحصیلات یا حرفه، میتواند نقش مهمی در زندگی و آینده ما داشته باشد.