احمد قره خانی؛ شکل گیری شخصیت و چگونگی رشد روانی کودک بیش از همه در گرو عملکرد خانه و مدرسه است. رفتن به کلاس اول یکی از رویداد‌های جالب و لذت بخش دوران کودکی است. مدرسه در عین حال که می‌تواند محیطی امن و توام با شادی و نشاط برای کودکان باشد ممکن است محیطی پر از تنش و اضطراب هم برای آنان باشد.
رفتن به مدرسه از یک طرف مقدمه‌ای برای آغاز دوستی‌ها و تلاش‌های دسته جمعی کودکان است و از طرف دیگر زمانی برای جدایی از، پدر و مادر و دور بودن از محیط خانه است. کلاس نیز در عین حال که محل جمع شدن و وحدت گروهی است می‌تواند محلی برای آغاز و رشد اضطراب‌ها و نگرانی‌های کودک باشد در این میان نقش والدین و اطرافیان کودک از یک سو و آموزگاران مدرسه از سوی دیگر بسیار حساس و مهم است.
به منظور کاستن از ترس و اضطراب کودک چند روز قبل از بازگشایی مدرسه فرزندتان را به مدرسه ببرید و ضمن هماهنگی با مسئولین او را با محیط مدرسه و کلاس آشنا کنید و اگر کودک شما از سرویس مدرسه استفاده می‌کند بهتر است برای چند روز اول بازگشایی مدارس با همراه شدن با سرویس مدرسه یا رساندن کودک به مدرسه وی را در پیدا کردن مسیر مدرسه کمک کنید.
چگونگی برخورد والدین با موضوع رفتن کودک به مدرسه بسیار مهم است چنانچه کودک از چهره و نگاه والدین نگرانی و استرس را حس کند تشویش ذهنی او بیشتر شده و توصیه و راهنمایی والدین نتیجه عکس خواهد داد و لازم است والدین در این ارتباط به خودشان مسلط باشند.
اغلب کودکان زمان که روز اول مدرسه از والدین جدا می‌شوند مضطرب و پریشان می‌شوند و این امری طبیعی است و اگر کودک در این رابطه مورد سرزنش و نکوهش والدین و مسئولین مدرسه قرار گیرد اعتماد به نفس خود را از دست داده و مشکلات بیشتری برای او به وجود خواهد آمد.
چنانچه قرار است هر روز به دنبال فرزند خود بروید با اطمینان دادن به اینکه هنگام تعطیل شدن مدرسه منتظر او خواهید ماند از دلهره و تشویش خاطر او بکاهید.