صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

محققان می‌گویند سنگ مرکزی منحصر‌به‌فرد این بنای باستانی، از صدها کیلومتر دورتر به مکان فعلی منتقل شده است.
تاریخ انتشار: ۱۱:۴۸ - ۲۹ مرداد ۱۴۰۳

کاربرد آیینی بنای تاریخی «استون هنج» هنوز راز است، اما اکنون محققان یک قدم به درک چگونگی ساخت این سازه سنگی معروف نزدیک‌تر شده‌اند. محققان دریافتند سنگ منحصربه‌فردی که در مرکز این بنا قرار دارد، از شمال شرقی اسکاتلند، صد‌ها کیلومتر دورتر، به این مکان آورده شده؛ پیش‌ازاین گمان می‌رفت این سنگ از مکانی بسیار نزدیک‌تری منتقل شده باشد.

به گزارش دیجیاتو به نقل از Phys، محققان دانشگاه کورتین استرالیا دریافتند سنگ خاصی که در مرکز این بنای تاریخی قرار دارد، از شمال‌شرقی اسکاتلند به این مکان در جنوب انگلستان آورده شده است. مشخص نیست که آیا این سنگ ۵ متری با قایق یا با سفری زمینی حمل شده، اما مسافت مبدأ تا مقصد بیش از ۷۴۰ کیلومتر است.

راز چگونگی انتقال سنگ مرکزی استون هنج

بیش از ۱۰۰ سال دانشمندان بر این باور بودند که ماسه‌سنگ مرکزی استون هنج که «سنگ محراب» نیز نامیده می‌شود، از ولز که بسیار نزدیک‌تر است، آمده. اما پژوهش جدید محققان نشان داد این سنگ با مشخصات زمین‌شناختی ماسه‌سنگ‌های ولز مطابقت ندارد.

ماسه‌سنگ مرکزی استون هنج موسوم به سنگ محراب (Altar stone)

برای این پژوهش، محققان اجازه نداشتند از سنگ‌های استون هنج نمونه‌برداری کنند و آن‌ها مواد معدنی موجود در قطعات سنگی را که در مطالعات قبلی جمع‌آوری شده بود، تجزیه‌و‌تحلیل کردند. برخی از این نمونه‌ها به دهه ۱۸۴۰ بازمی‌گردد.

محققان کشف کردند که عناصر این سنگ مرکزی با ماسه‌سنگ‌های منطقه «Orcadian Basin» در شمال‌شرقی اسکاتلند مطابق است؛ این منطقه شامل بخش‌هایی از نوک شبه‌جزیره اسکاتلند همچنین جزایر اورکنی می‌شود. محققان می‌گویند تدارکات دشوار جابه‌جایی سنگ در این مسافت طولانی، نشان‌دهنده سطح بالایی از هماهنگی و ارتباط فرهنگی بین این ۲ منطقه در بریتانیای باستان است.

استون هنج حدود ۵۰۰۰ سال پیش ساخته شد و سنگ‌هایی که دایره‌های مختلفی را تشکیل می‌دهند، در زمان‌های مختلف به این مکان آورده شده‌اند. چینش این سنگ‌ها سبب می‌شود خورشید در انقلاب تابستانی از پنجره‌ای سنگی طلوع کند. بااین‌حال هدف باستانی سنگ محراب همچنان راز باقی مانده است.

یافته پژوهش حاضر در نیچر منتشر شده است.

ارسال نظرات