یک تیم بین المللی از پالنوتولوژیست‌ها یک چهارپای پایه غول پیکر فسیلی را در نامیبیا کشف کرده اند. چهارپایان پایه، اولین مهره داران چهار پا با انگشتان دست و پا، حدود ۲۸۰ میلیون سال پیش در طول انتقال از زندگی آبی به زندگی زمینی زندگی می‌کردند. این گوشتخواران باستانی از اولین اجداد همه حیوانات مدرن هستند. اسکلت تقریبا کامل ۳ متری که در دره رودخانه اوگاب در دامارالند کشف شده است، متعلق به گونه جدیدی به نام Gaiasia jennyae است.
به گزارش برنا به نقل از نیچر، این یافته پیشگامانه فرض قبلی را که چهارپایان اولیه فقط در نیمکره شمالی یافت شده اند، به چالش می‌کشد و بینش جدیدی در مورد تکامل حیوانات ساکن در زمین ارائه می‌دهد.
در مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده، این تیم به دنبال شواهدی از اولین حیوانات چهارپا بودند که پا به زمین در ابر قاره‌ی باستانی گاندوانا گذاشتند. گاندوانا که از حدود ۵۵۰ تا ۱۸۰ میلیون سال پیش وجود داشت، شامل آنچه که اکنون آمریکای جنوبی، آفریقا، قطب جنوب، استرالیا و هند است.
راجر اسمیت، استاد برجسته در موسسه مطالعات تکاملی در Wits و محقق افتخاری در موزه‌های ایزیکو، کیپ تاون گفت: در حالی که در نامیبیا کار می‌کردند، محققان چیزی هیجان انگیز را دیدند. "اسکلت تقریبا کامل در سنگ گل از یک دریاچه آب شیرین باستانی حفظ شده بود. وقتی بافت نرم تجزیه می‌شد، گاز‌هایی تشکیل می‌شدند که باعث می‌شد کربنات کلسیم در اطراف استخوان‌ها کریستالیزه شود و پوسته‌ای سخت ایجاد می‌کرد که از خرد شدن آن‌ها در هنگام دفن عمیق‌تر محافظت می‌کرد.
سیبوسیسو مونتونگاتا، یک تکنسین فسیلی بسیار ماهر از موزه ایزیکو، لحظه کشف را اینگونه توصیف کرد: ما مهره‌های جدا شده‌ای از چیزی بزرگ پیدا کرده بودیم، بنابراین به دنبال یک اسکلت کامل‌تر بودیم. من دو سیلندر گرد از سنگ را با استخوان در وسط دیدم که با هم جور شده بود و سپس یک سوم. من به راجر زنگ زدم تا به من کمک کند تا بیشتر پیدا کنم و وقتی که ما به سمت بالا می‌رفتیم، او یک سنگ بزرگ را دید که او آن را به عنوان سر تشخیص داد. وقتی به لبه نگاه کردیم و ردیف‌هایی از دندان‌ها را دیدیم، می‌دانستیم که بالاخره چیزی را پیدا کرده ایم که دنبالش بودیم-یک جمجمه و اسکلت تقریبا کامل!
کلودیا مارسیکانو از دانشگاه بوئنوس آیرس، آرژانتین، در مورد اهمیت این کشف توضیح می‌دهد. به محض اینکه این حیوان عظیم را دیدم، می‌دانستم که گونه‌ای متفاوت است. هیچ سوابقی از چهارپایان پایه غول پیکر در طول انتقال کربن-پرمی (تقریبا ۲۹۹ میلیون سال پیش) در هیچ جای جهان وجود ندارد و مطمئنا هیچ کدام از قاره‌های جنوبی که گاندوانا را تشکیل می‌دادند وجود ندارد. چیزی که توجه من را جلب کرد ساختار قسمت جلو جمجمه بود که از زمین بیرون می‌آمد. دندان‌های بزرگ غیرمعمولی را نشان می‌داد. "این یک شکارچی کمین بود که ماهی‌هایی را که در همان دریاچه زندگی می‌کردند می‌خورد.
" Mtungata گفت: جمع آوری فسیل مدتی طول کشید. "اسکلت از سنگ خارج شده بود، بنابراین نیازی به حفاری نبود، اما کل تیم ساعت‌ها به دنبال قطعات بود که از بلوک جمجمه افتاده بودند و به سمت پایین حرکت کرده بودند. سپس اسکلت به موزه ایزیکو آفریقای جنوبی در کیپ تاون برده شد تا با دقت در آزمایشگاه فسیل کارو آماده شود، فرآیندی که دو سال طول کشید. آماده سازی مکانیکی یک چالش بود، چون برای سی تی اسکن خیلی بزرگ بود، بنابراین نمی‌دانستم چه انتظاری دارم، به ویژه در حنجره‌ای که دندان‌های هر اندازه مختلف در همه جا بودند و تا ۱۰ سانتی متر سنگ در اطراف مهره‌ها وجود داشت که باید حفاری می‌شد، و گرد و غبار قرمز زیادی ایجاد می‌کرد که ما مجبور بودیم یک استخراج کننده خاص را به ارمغان بیاوریم.
آماده سازی فسیلی نشان داد که جمجمه بزرگ و صاف با الگو‌های غیرمعمول تزئین شده و دارای ساختار کام منحصر به فرد است. دندان‌های بزرگ و خمیده‌ای در فک بالا و پایین داشت که دهانش را با هر چیزی که قبلا دیده می‌شد متفاوت می‌کرد. در ابتدا تصور می‌شد که یک دوزیست بزرگ است، مطالعه بیشتر نشان داد که جمجمه دارای ویژگی‌های حیوانات چهار پا بسیار قدیمی‌تر و کمتر تکامل یافته است، که قبلا فقط در سنگ‌های قدیمی‌تر در نیمکره شمالی یافت می‌شد.
مارسیکانو گفت: یافته‌های جدید به شدت نشان می‌دهد که چهارپایان اولیه در مناطق سرد و معتدل گاندوانا در اوایل انتقال کربن-پرمی به خوبی تاسیس شده اند. این کشف باور‌های قبلی در مورد توزیع و تکامل اولیه چهارپایان را به چالش می‌کشد که عمدتا بر اساس فسیل‌های نیمکره شمالی بود. تحقیقات ما نشان می‌دهد که یک جانور پرمی اولیه به خوبی تاسیس شده است، با گایاسیا به عنوان یک شکارچی برتر، در سنگ‌های گاندوانا با عرض جغرافیایی بالا، که اکنون در مرکز نامیبیا واقع شده است. این ایده‌های قبلی را به چالش می‌کشد و ثابت می‌کند که تاریخ اولیه چهارپایان در پانژا در دوران پالئوزوئیک بسیار پیچیده‌تر از آنچه فکر می‌کردیم بود.
این نمونه به ویندهوک بازگردانده شده است، جایی که به زودی در موزه زمین شناسی نامیبیا به نمایش گذاشته خواهد شد.