فرارو- غلامرضا زکیانی؛ رئیس جمهور محترم برخلاف انتظار حامیان خود، کابینه وفاق ملی معرفی کرد؛ کابینه‌ای که ده نفر از آن در دولت سیزدهم مسئولیت داشته‌اند؛ و می‌دانیم که بنیاد دولت سیزدهم بر اساس خالص‌سازی چیده شده بود یعنی تعمد داشت که به هیچ نحو از جناح رقیب استفاده نکند! بنابراین دولت پزشکیان گام بلندی است به سمت آشتی ملی. این گام چنان استوار است که موجبات تقدیر و تشکر بزرگان اصول‌گرا را فراهم ساخته است. اینک نوبت نمایندگان مجلس و به ویژه نمایندگان حزب پایداری است تا نشان دهند که آیا اعتقادی به وفاق ملی دارند یا خیر!
اگر چنین باوری را در عمل نشان دهند و به همه اعضای توانمند کابینه، فارغ از رویکرد سیاسی آنها، رأی دهند بدین معنی است که سرنوشت ایران در این بزنگاه تاریخی برایشان اهمیت دارد و با این روش، فاصله خود را از بدنه اجتماعی اصول‌گرایان کم خواهند کرد. ولی اگر باور به وفاق ملی را در عمل نشان ندهند و با بهانه‌های سیاسی مانع حضور قدرتمند اعضای کابینه در دولت شوند، معلوم می‌شود سرنوشت ایران اسلامی برایشان اهمیت ندارد و حاضر هستند برای منافع جناحی خود، منافع ملی را قربانی کنند.
فقط یکی از نتایج این رفتار ناپخته، ریزش بدنه اجتماعی حزب پایداری خواهد بود؛ زیرا جوانان فهیم اصول‌گرا نیز به تاسی از رهبر حکیم انقلاب، به لزوم تشکیل دولت وفاق ملی پی برده‌اند؛ بنابراین اگر ملاحظه کنند نمایندگان منسوب به پایداری، آنجا که منافع جناحیشان در میان است، موضوع پیروی از ولایت فقیه را در اولویت نمی‌دانند، قطعا در مراوداتشان با این حزب تجدید نظر خواهند کرد.