اگر در محیطی بزرگ شده‌اید که در آن لذت و راحتی حرف اول را می‌زد، ممکن است که برخی از مهم‌ترین درس‌های زندگی را نیاموخته باشید.
به گزارش روزیاتو، اگر در کودکی بیش از حد مورد توجه قرار می‌گرفتید، وسایل زیادی برایتان فراهم می‌شد یا آزادی بی‌حد و مرزی داشتید، شاید در آن زمان این شرایط مطلوب به نظر می‌رسید، اما این رفتار‌ها می‌توانند پیامد‌های طولانی‌مدتی داشته باشند که در بزرگسالی باید با آن‌ها روبرو شوید.
اگر شما در کودکی همیشه اصرار داشتید که همه چیز طبق خواسته شما پیش برود، احتمالاً لوس بودید.
آیا در کودکی بیشتر به گفتن «لطفاً» و «متشکرم» عادت داشتید یا بیشتر می‌گفتید «بده»؟! بچه‌های لوس معمولاً قدرناشناس و پرتوقع هستند.
اگر به راحتی دیگران اهمیتی نمی‌دادید و فقط به خواسته‌های خودتان فکر می‌کردید، احتمالاً در کودکی لوس بوده‌اید.
اگر احساس می‌کردید که حق دارید هر چیزی که دیگران دارند یا حتی بهتر از آن را داشته باشید، به احتمال زیاد لوس بوده‌اید.
همیشه دوست داشتید جدیدترین و بهترین وسایل و اسباب‌بازی‌ها را داشته باشید. هیچ‌گاه از داشته‌هایتان راضی نبودید و همیشه چیز بیشتر و بهتری می‌خواستید.
حالا که با نشانه‌های کودکان لوس آشنا شدید، در ادامه به بررسی ویژگی‌های بزرگسالانی که در کودکی لوس بوده‌اند، می‌پردازیم.
بزرگسالانی که در کودکی لوس بوده‌اند، اغلب احساس می‌کنند که حق دارند همه چیز طبق خواسته‌هایشان پیش برود و در غیر این صورت نارضایتی خود را نشان می‌دهند.
کودکی که لوس شده باشد، در بزرگسالی هم به دیگران وابسته خواهد بود و نمی‌تواند به تنهایی از عهده کار‌ها برآید. این وابستگی، چه احساسی و چه فیزیکی، از کودکی به بزرگسالی منتقل می‌شود.
بزرگسالان خودخواه اغلب تنها به نیاز‌ها و خواسته‌های خودشان توجه می‌کنند و برای دیگران اهمیت چندانی قائل نیستند.
اگر در کودکی همه چیز برای شما فراهم شده باشد، احتمالاً یاد نگرفته‌اید که چطور نیاز‌هایتان را به درستی بیان کنید و نسبت به نیاز‌های دیگران همدلی نشان دهید.
بچه‌های لوس در محیطی بزرگ می‌شوند که بیشتر به خودشان توجه می‌شود تا به دیگران. به همین دلیل، معمولاً نمی‌دانند که چطور به شکلی سالم نیاز‌ها و خواسته‌هایشان را بیان کنند که به دیگران و مرز‌هایشان احترام بگذارند.
افرادی که در کودکی لوس بوده‌اند، معمولاً ارزش صبر و تحمل را درک نمی‌کنند و به همین دلیل در بزرگسالی تصمیم‌های عجولانه‌ای می‌گیرند؛ بدون اینکه به عواقب آن فکر کنند.
اگر در کودکی به شما آموزش داده نشده باشد که چگونه خودتان را مدیریت کنید و برای کار‌هایتان حد و مرز قائل شوید، ممکن است که در بزرگسالی به رعایت انضباط شخصی، مانند داشتن تغذیه سالم یا پایبندی به برنامه‌های ورزشی توجه نکنید.