باستان‌شناسانی که در یکی از محوطه‌های باستان‌شناسی «تامیل نادو» واقع در هند مشغول کاوش بودند، شبکه‌ای باستانی از لوله‌های سفالین را کشف کردند که چشم‌اندازی جدید به فناوری‌های پیچیده و طراحی‌های شهری مردمی را که حدود ۲۰۰۰ سال قبل در این منطقه زندگی می‌کردند، ارائه می‌کند.
به گزارش ایسنا به نقل از انشنت اوریجینز، این اکتشاف اهمیت محوطه باستان‌شناسی «کیلادی» (Keeladi) در شهر «تامیل نادو» را که محل کشف این شبکه لوله‌های سفالین است و پیش‌تر نیز اطلاعات ارزشمندی درباره دوره «سنگام» (۳۰۰ پیش از میلاد تا ۳۰۰ میلادی) ارائه داده بود، بیش از پیش مورد توجه قرار داده است.
این لوله‌های سفالین بخشی از یک سیستم پیچیده مدیریت آب است. این لوله‌ها که با استفاده از سفال پخته‌شده ساخته شده‌اند، درحالی کشف شده‌اند که در چند متری زیر سطح زمین، دفن بودند.
به گفته کارشناسان، این لوله‌ها که به نظر می‌رسد بخشی از یک شبکه بزرگ‌تر باشد، برای انتقال آب به محوطه‌های مسکونی یا مکان‌های عمومی کاربرد داشتند و نشان‌دهنده طراحی پیشرفته شهری بودند.
اندازه این لوله‌های سفالین با یکدیگر متفاوت است و طول برخی از آن‌ها به حدود ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. این لوله‌ها با دقت ساخته شده بودند تا یکدست به همدیگر متصل شوند و کانالی کاربردی را برای انتقال جریان آب ایجاد کنند. دقت در ساخت آن‌ها حاکی از مهارت و دانش بالایی در مهندسی هیدرولیک در میان مردم باستان «کیلادی» است.
کشف شبکه خط لوله در این مکان بخشی از مجموعه شواهد فزاینده‌ای است که نشان می‌دهد تمدن دوره «سنگام» در جنبه‌های مختلف زندگی روزمره از جمله شهرسازی، معماری و مدیریت آب بسیار پیشرفته بوده است. این دوره، که به دلیل ادبیات غنی و رونق تجارت شناخته شده است به نظر می‌رسد با نوآوری‌های فناوری نیز همراه بوده است.