روزنامه هم میهن در سرمقاله خود نوشت: پیش از انتخابات در مقام پرسشگر، مطالبه‌گر، منتقد و اغلب در قالب نقش‌های غیرپاسخگو می‌توان ظاهر شد. ولی از لحظه پیروزی ماجرا به‌کلی فرق خواهد کرد. سیاستمداری که متوجه این تفاوت نشود، هیچ چیز از سیاست نمی‌داند. او باید آماده باشد که از بهشت انتخابات به جهنم مسئولیت و پاسخگویی وارد شود.
اعضای دولت آقای رئیسی تا پایان کار نیز متوجه نبودند و نتوانستند درک کنند که ماه‌عسل قدرت خیلی کوتاه است و نمی‌توان مشکلات را به عهده قبلی‌ها انداخت. متوجه نبودند که وعده‌های داده‌شده روی میز هستند و هنوز در گوش مردم شنیده می‌شوند. پس باید پاسخگو بود و ناتوانی و خلف وعده‌ها را نمی‌توان بی‌پاسخ گذاشت.
گرچه آقای پزشکیان مثل قبلی‌ها وعده‌های بی‌حساب و کتاب؛ به‌ویژه وعده‌های ناشدنی مثل تک‌رقمی کردن تورم نداده است؛ ولی اجمالاً برخی وعده‌های ایشان کمابیش روشن است و حتی نیازی به وعده‌های تفصیلی نیست. جالب‌تر از همه این است که آقای پزشکیان حتی برنامه مدون هم نداد در حالی که تهیه چنین برنامه‌هایی با اندک نیرویی بسیار ساده است که هدف آن فریب مردم و رای آوردن است.
با این حال، از کلیات و جزئیات سخنان ایشان چند وعده استنتاج می‌شود. وعده‌هایی که انجام آن‌ها نه‌تنها کم‌هزینه یا بی‌هزینه است؛ بلکه بسیار هم سودآور است. مهمتر از همه اینکه انجام آن‌ها مطابق اخلاق و توصیه‌های امام‌علی هم هست. مگر نه اینکه به قول امام‌علی: «خشم عمومی مردم، خشنودی خواص و نزدیکان را از بین می‌برد، اما خشم خواص را خشنودی همگان بی‌اثر می‌کند.» پس باید دنبال خشنودی همگانی بود و از خشم خواص نترسید. هیچ هزینه‌ای هم ندارد. رفع فیلترینگ و آزادسازی فضای مجازی همه‌اش سود است.
اول از همه خواست عمومی مردم است. مردمی که اکثریت قاطع آنان از این شبکه‌ها استفاده می‌کنند و نمی‌دانند چرا حکومت مانع دسترسی آزاد آن‌ها به این شبکه‌ها است؟ مهمتر از همه یوتیوب است که‌عدم دسترسی به آن نوعی بلاهت محض است. در توئیتر هم که خود آقایان حضور دارند و برای آگاهی مردم توئیت می‌زنند و مردم با خرید فیلترشکن باید وارد آن شوند. آقای پزشکیان هم در این برنامه هستند.
اگر با فیلترشکن می‌روند که استفاده از آن نقض مقررات است. اگر فیلترشکن ندارند که این تبعیضی آشکار است. بی‌تردید فیلترینگ عوارض روانی و مادی و اخلاقی فراوانی دارد که ورود به آن مجال دیگری می‌خواهد.