در سال ۱۳۴۶ به پیشنهاد مسئولان وقت، پس از تصویب لایحه‌ی مجلس شورای ملی، از جهانگیر درویش درخواست شد تا اولین مرکز رادیو و تلویزیون ایران را در تهران طراحی کند. برنامه‌ی فیزیکی اولیه به درخواست کارفرما در سه طبقه ارائه شد، ولی درویش طی تحقیقات خود به این نتیجه رسید که در دراز مدت و در راستای طرح توسعه‌ی ده ساله‌ی سازمان، نیاز آنان به یک بنای ۱۳ طبقه با کاربری‌های مرتبط تغییر خواهد کرد.