کاغذ‌های پوستی که در عصر رنسانس استفاده می‌شد، ماده‌ای گران قیمت بود. به همین علت گاهی برای صرفه‌جویی در هزینه، از کاغذ‌های پوستی چندین بار استفاده می‌کردند. به تازگی دو کتاب نجومی قدیمی به مؤسسه فناوری روچستر (RIT) نیویورک اهدا شده است.
به گزارش آنا، کارشناسان نجوم با تحقیقات بیشتر گمانه‌زنی‌های خاصی در مورد این کتب کرده‌اند. پژوهشگران معتقدند در پسِ مطالب کتاب اهدایی، متن قدیمی‌تری نهفته است. دانشمندان در این زمینه سرنخ‌هایی به دست آورده‌اند که هنوز منتشر نشده است.
یکی از این آثار به قلم محقق و راهب قرن سیزدهم میلادی، یوهانس دوساکروبوسکو است. کتاب اهدایی دیگر، اثر معروفی از ستاره‌شناس لهستانی نیکلاس کوپرنیک است. کوپرنیک صد‌ها سال قبل از ساخت تلسکوپ، در قرن پانزدهم میلادی با معادلات ریاضی و مشاهداتش از آسمان نشان داد که خورشید – و نه زمین – در مرکز منظومه شمسی واقع است. البته فرضیه دیگر کوپرنیک دال بر اینکه خورشید در مرکز جهان قرار دارد جلوتر با پیشرفت فناوری و محاسبات ریاضی رد شد.
در کتاب ساکروبوسکو، با عنوان دو اسفائرا موندی (De sphaera mundi) بر اساس مدلی که ۱۲ قرن پیش توسط ستاره‌شناس اسکندریایی کلودیوس بطلمیوس پیشنهاد شده بود، زمین در مرکز جهان قرار دارد و با نظریه کوپرنیک در تناقض است.
در قرون وسطی، مدل‌های متعددی از شکل منظومه شمسی پیشنهاد شده بود. مانند آریستارخوس که به مدل جهان خورشید مرکزی اعتقاد داشت. مارتیانوس کاپلا در قرن پنجم فرض کرد که زمین در مرکز جهان است، اما عطارد و زهره به دور خورشید می‌چرخند. همچنین منجمان یونان باستان، چون افلاطون و اودوکسوس می‌دانستند که سیارات عطارد و زهره همیشه نزدیک به خورشید واقعند.
این کتب قدیمی اهدایی نشان می‌دهد که چگونه علم نجوم در دوره رنسانس به سرعت تغییر کرد. به گفته مقامات دانشگاه، دانشجویان رشته علوم تصویربرداری موسسه فناوری روچستر در تلاشند تا کلمات پاک شده را رمزگشایی کنند.