فرارو- چگونه می‌توان بیش‌ترین طعم را از گوجه فرنگی گرفت؟ همیشه ساده نیست.
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، متاسفانه طعم گوجه فرنگی اغلب قربانی یخچال‌های مدرن، عرضه در تمام طول سال و حتی روش‌های پیشرفته کشاورزی می‌شود و میوه‌های بی طعمی را ارائه می‌دهد که به سختی می‌توان از ان در برگر یا در تهیه سس سالسا استفاده کرد. با این وجود، لازم نیست ناامید نشوید در ادامه چند قانون برای برای قرار دادن خوشمزه‌ترین گوجه فرنگی در بشقاب تان را ذکر حواهیم کرد:
پوست کندن گوجه فرنگی اغلب ضروری نیست. پوست و طعم آن را حفظ کنید. به نظر می‌رسد که یک گوجه فرنگی واقعا مجموع اجزای آن است: در حالی که گوشت می‌تواند بافتی آبدار داشته باشد که فورا ما را به یک ساندویچ گوجه فرنگی کلاسیک در یک روز تابستانی می‌برد دانه‌ها که برخی آن را کمی تلخ می‌دانند در واقع بسیار مغذی هستند در حالی که پوست سرشار از آنتی اکسیدان‌هایی است که در بقیه میوه‌ها یافت نمی‌شود. از نظر عملی پوست یک عنصر ساختاری است که از تجزیه شدن گوجه فرنگی جلوگیری می‌کند.
ادراک برای طعم بسیار مهم است، زیرا طعم ترکیبی از طعم و بو است. سیگنال‌های اعصاب بویایی شما به مغزتان می‌روند و برخی از نورون‌ها را اصطلاحا روشن می‌کنند و سیگنال‌های دهان شما برخی از نورون‌ها را روشن می‌کنند. سپس مغز شما به طور جادویی این دو چیز را کنار هم قرار می‌دهد. اگر گوجه فرنگی بوی خوبی نداشته باشد طعم خوبی هم نخواهد داشت، اما بوی میوه را با بوی ساقه یا برگ آن اشتباه نگیرید. مصرف کنندگان که مایل به خرید گوجه فرنگی از سوپرمارکت هستند تنها چیزی که واقعا بو می‌کنند ساقه آن است که باعث واکنش روانی می‌شود. حتما پوست گوجه فرنگی را بو کنید.
طعم و رسیده بودن دست به دست هم می‌دهند بنابراین گوجه فرنگی باید بتواند آزمون را پشت سر بگذارد یعنی نه خیلی سفت و نه خیلی لطیف باشد بلکه در جایی بین آن دو قرار داشته باشد. شما باید گوجه فرنگی را خیلی آرام بین انگشتان خود فشار دهید به گونه‌ای سفت، اما با قدری لطافت.
گوجه فرنگی که در خارج از خانه رشد کرده است بر خلاف روش هیدروپونیک* که در یک محیط کنترل شده صورت می‌گیرد در معرض آب و هوای مختلف قرارگرفته و مقدار مشخصی استرس را تحمل می‌کند. در طول تاریخ مشخص شده که تحمل این وضعیت یک مزیت برای طعم گوجه فرنگی است. چنین گوجه فرنگی‌هایی در معرض انواع پاتوژن ها، انواع خاک، نور درخشان خورشید و اشعه ماوراء بنفش قرار دارند و این انعطاف پذیری در واقع باعث ایجاد طعم می‌شود.
از نگهداری آن‌ها در یخچال برای افزایش عمر مفید خودداری کنید به خصوص گوجه فرنگی‌هایی که از سوپرمارکت خریداری می‌شوند. گوجه فرنگی اگر چهار روز یا مدت زمانی بیش‌تر در یخچال باقی بماند طعم خود را از دست می‌دهد و شما هیچ راهی ندارید که بدانید آن گوجه فرنگی سوپرمارکت برای ۲۴ ساعت آنجا بوده است یا یک هفته. اگر با حجم قابل توجهی از گوجه فرنگی‌های رسیده برای مثال از باغ مواجه شدید آن‌ها را بیش از ۳ روز در یخچال بگذارید و قبل از خوردن به دمای اتاق بازگردانید. گوجه فرنگی‌های نارس را در فضای سرد قرار ندهید، زیرا هرگز نمی‌رسند.
به نظر بدیهی است، اما در دنیایی که می‌توانیم در هر روز از سال گوجه فرنگی تهیه کنیم در نهایت طعم را فدای راحتی می‌کنیم. یک راه برای حفظ طعم واقعی گوجه فرنگی چیست؟ سعی کنید آن زیبایی‌های تابستانی دانه ها، پوست و همه آن‌ها را در فر خشک کنید سپس آن‌ها را فریز کنید تا در تمام زمستان از طعم واقعی گوجه فرنگی لذت ببرید و کمی از طعم آفتاب تابستانی را تجربه کنید.
*اصطلاحی در علم باغداری است که به روشی در صنعت کشاورزی مدرن امروز جهان اشاره می‌کند که گیاه به جای آن که مثل روش سنتی همیشگی در خاک رشد و نمو پیدا کند در محلول‌های غذایی قرار می‌گیرد تا بستر هماهنگی جهت رشد گیاه به صورت هیدروپونیک (HYDROPONIC) فراهم شود.