در تابستان سال ۱۹۸۲، اگنس دنس، هنرمند فعال در زمینه هنر مفهومی، یک مزرعه گندم تقریبا یک هکتاری را در یکی از شلوغ‌ترین و گران‌ترین نقاط جهان ایجاد کرد: محل دفن زباله بتری پارک در منهتن. حتی در آن زمان، زمین این مزرعه ارزشی ۴.۵ میلیارد دلاری داشت.
به گزارش عصر ایران، اقدام اعتراضی اگنس دنس برای برجسته کردن پارادوکس‌های بین دنیای شهری و دنیای روستایی، در واقع، یک پروژه بلند پروازانه چهار ماهه بود. وی این منطقه را از ویرانه‌ای شهری به گندم زاری طلایی تبدیل کرد. چیزی که در آن زمان و حتی امروز غیر قابل تصور به نظر می‌رسید.
اگرچه این اقدامی ناپایدار بود، اما همچنان در خاطره افرادی که شاهد آن بودند، نقش بسته است. عکس‌های باقیمانده از این اقدام قابل توجه هستند. در یکی از آنها، اگنس دنس در حال رسیدگی به گندم‌های مزرعه خود دیده می‌شود و آسمانخراش‌های خاکستری و تنومند نیویورک در پس زمینه دیده می‌شوند. در عکسی دیگر، مجسمه آزادی در دور دست خودنمایی می‌کند.
این واقعیت که اکنون ایجاد یک مزرعه گندم در این مقیاس در بیشتر شهر‌های جهان - به ویژه نیویورک، جایی که زمین از قیمت بالایی برخوردار است - غیر ممکن است نه تنها تراکم فزاینده املاک، بحران هزینه زندگی و شکاف بین ثروتمند و فقیر، بلکه سوء مدیریت زمین و طمع سرمایه داری را نشان می‌دهد.
از آنجایی که کنار گذاشتن زمینی که از نظر اکولوژیکی به نفع سیاره زمین خواهد بود، اولویت پایینی داشته است، ما اکنون آثار آن را احساس می‌کنیم. روند افزایشی دمای جهان که با افزایش خطر آتش سوزی‌ها در طبیعت و خشکسالی پیوند خورده است، یکی از این موارد است.
پس از پایان پروژه چهار ماهه مزرعه گندم اگنس دنس، محصول گندم برداشت شد و در ۲۸ شهر جهان برای نمایشگاهی به نام "نمایش بین المللی هنر برای پایان گرسنگی جهان" توزیع شد. این اقدام به گرسنگی جهان پایان نداد، اما اقدامی نمادین برای گام برداشتن در این مسیر بود.