عصر ایران نوشت:
انتخابات ۸ تیر، ساعتی پیش به پایان رسید و چند نکته اولیه درباره آن، قابل ذکر است:
۱ - همه مردم ایران شاهد بودند که این دوره از انتخابات ریاست جمهوری، با شور و حضور بیشتری نسبت به دور قبل که در سال ۱۴۰۰ برگزار شد، همراه بود. در آن انتخابات اعلام شد که ۴۸.۸ درصد مردم شرکت کرده اند. در انتخابات سرد و کم رمق مجلس دوازدهم نیز که اسفند گذشته برگزار شد، میزان مشارکت ۴۰.۶ درصد اعلام شد.
طبیعی است که برآورد عمومی که ناشی از ۴۵ سال تجربه انتخاباتی در جمهوری اسلامی است، این باشد که میزان مشارکت در انتخابات قطبی شده ۸ تیر فراتر از دو انتخابات برود. ببینیم وزارت کشور چه عددی را اعلام میکند.
۲ - هر چند تا کنون نتایج رسمی اعلام نشده، ولی بر اساس نتایج غیر رسمی، مسعود پزشکیان با فاصله از کاندیداهای دیگر جلوتر است.
بعد از او سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف برای دوم شدن رقابت میکنند و احتمالا رده چهارم به آرای باطله خواهد رسید و مصطفی پورمحمدی پنجم است.
۳ - تنها کاندیدایی که امشب با خیال راحت می‌خوابد، پور محمدی است چرا که به همه اهدافش در این انتخابات رسید. او به عنوان یک سیاستمدار کهنه کار می‌دانست که شانسی برای ریاست جمهوری ندارد، ولی برای احیای برند شخصی و تقویت جایگاه سیاسی اش به میدان آمد و بیش از آنچه انتظار داشت برداشت کرد.
اما کاندیداهای دیگر، هر کدام شان تا مشخص شدن نتیجه، نگرانی‌های خاص خود را دارند: پزشکیان هر چند از نتایج اولیه خرسند است و احتمالا با لبخند خبر‌ها را دنبال میکند، ولی می‌خواهد ببیند کار در مرحله اول تمام است یا باید یک هفته دیگر ماراتن انتخابات را ادامه دهد.
جلیلی و قالیباف هم با نگرانی می‌خواهند ببینید کدام شان رقیب پزشکیان در مرحله دوم خواهد بود. آنها نه فقط از نتیجه که از ملامت‌های فردای انتخابات نیز می‌ترسند.
هیچ کدام از آنها شب راحتی نخواهند داشت.
این ما هستیم که به رای نیاوردن پزشکیان نیاز داریم
جلیلی رییس دولت
قالیباف رییس مجلس
۲ قوه انقلابی
کشور تان را به امثال پزشکیان نفروشید
کشور فروشی نکنید
خیانت فقط اختلاس نیست
رای ندادن و رای دادن به فرد دروغگو و ریاکار هم خیانت است
ولی وقتی به دخترم گفتن بابایی تو برو رای بده به ما نگاه نکن
شما خودت تصمیم بگیر
گفت بابایی من چون شما میگی رای میدم
ولی وقتی من هیچ وقت تو رو تو خونه نمیبینم
تو شرکت کار میکنی از اونجا یه راست میری اسنپ یا تپسی
وقتی میای خونه من و خواهرم
خوابیدیم تفریح که نداری
از پا درد کمر درد و دست درد که ناله میزنی روز به روز داری پیر تر میشی بابایی ولی اعتراض نمیکنی به خاط ر چقدر
پول نه تنها ما مشکل همه مردم ایران همه کارگرها همه کارمندها وقتی رای هم بدیم هزینه چیزی فرق نمیکنه
ولی باشه به خاطر اینکه دوستت دارم به خاطر همه پدران زحمتکش ایران باشه
من میرم رأی میدم ولی میدونم هیچ چیزی تغییر نمیکنه اینم فقط به خاطر اینکه تا الان رو حرفت حرف نزدم
باشه بابایی من رای میدم
فقط همین قدر میدونم اگه دولت عوض نمی‌شود باید تو این گرما تلف می‌شدیم
با تفکر رای بدیم
هنوز قطع برق های تابستان را که فراموس نکردید؟
تیترتون هم مثل رسانه های معاند هست .
دوران استفاده از کاندیداهای پوششی و به دروغ خود را ذوب در ولایت دیدن تمام شده است. کشور وارد فاز جدیدی شده است. به عقل خود رجوع کنید. گول سیاست بازان را نخورید. رقابت سیاسی در ایران مثل همه جای جهان است. کسی برنده است که در درجه اول به مردم احترام بگذارد و بازی را بلد باشد. شما با دست آویز قرار دادن یک سری حرف های کلیشه ای به دنبال حذف رقیب از همه عرصه ها هستید این جوی نمی شود که
سال 57 در برابر گزینه "آری"، یک گزینه "نه" هم وجود داشت که از آن ببعد دیگر وجود ندارد. رای ندادن یک گزینه است، رای ندادن یکنوع رای دادن است، رای ندادن همان انتخاب "نه" است.