در روز‌های گذشته رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت از شناسایی مواردی از ابتلا به بیماری ویروسی تب دنگی در برخی از کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس ابراز نگرانی کرده و از هموطنان درخواست کرده که چنان‌چه اخیراً سابقه سفر به آن کشور‌ها را داشته‌اند و تا ۱۰ روز پس از برگشت از سفر دارای علائم بیماری هستند در اسرع وقت به نزدیکترین مراکز بهداشتی، درمانی محل سکونت خود مراجعه کنند.
به گزارش تسنیم، بیماری دانگ توسط پشه‌ها منتشر می‌شود. این پشه‌ها در نزدیکی محل زندگی انسان زندگی و رشد می‌کنند. وقتی که یک پشه، فرد آلوده به ویروس مولد بیماری دانگ را نیش می‌زند، ویروس وارد بدن پشه می‌شود. سپس هنگامی‌که پشه آلوده فرد دیگری را نیش می‌زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد می‌شود.
سفر به مناطق گرمسیری یا زندگی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، خطر ابتلا به ویروس عامل بیماری دانگ را افزایش می‌دهد. مناطق ویژه‌ای که ساکنان آن‌ها در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند شامل آسیای جنوب شرقی، جزایر غرب اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و کارائیب است.
بسیاری از افراد، به خصوص کودکان و نوجوانان، ممکن است هیچ نشانه‌ای را تجربه نکنند، اما به طور معمول حدود چهارتا هفت روز پس‌از اینکه فرد توسط یک پشه آلوده شود، علائم آغاز می‌شود. بیماری دانگ باعث ابتلای فرد به تب بالای ۴۰ درجه سلسیوس و حداقل دو مورد از علائم زیر می‌شود:
ضایعات پوستی
درد عضله، استخوان و درد مفصلی
حالت تهوع
استفراغ
تورم غدد لنفاوی
درد پشت چشم‌ها
سردرد
اگر در گذشته نزدیک در منطقه‌ای حضور داشتید که در آن بیماری دانگ بروز پیداکرده و نشانه‌هایی مثل درد شدید شکمی، استفراغ، مشکل در تنفس یا خونریزی از طریق بینی، لثه‌ها، با فوریت‌های پزشکی ۱۱۵ تماس بگیرید یا به نزدیکترین بیمارستان و بخش اورژانس آن بروید.
اگر دچار تب و یا علائم نوع خفیف‌تر بیماری تب دنگی شدید، به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص تب دنگی ممکن است دشوار باشد، زیرا علائم و نشانه‌های ابتلای به آن می‌تواند به‌آسانی با سایر بیماری‌ها مثل مالاریا، اشتباه گرفته شود. پزشک شما احتمالاً در مورد سوابق پزشکی و مسافرت شما سؤال خواهد کرد. اطمینان حاصل کنید که سفر‌های بین‌المللی را به‌طور دقیق برای پزشک توصیف کنید، از جمله کشور‌هایی که سفر داشته‌اید و تاریخ مسافرت شما و نیز هر تماسی که ممکن است با پشه‌ها داشته باشید را به پزشک اطلاع دهید. بعضی نتایج آزمایشگاهی می‌توانند شواهد مربوط به ویروس‌های دانگ را شناسایی کنند، اما نتایج آزمایش معمولاً دیرتر از زمانی حاصل می‌شوند که نیاز به تصمیم‌گیری‌های مستقیم درمانی است.
اگر دچار نوع شدید بیماری دانگ شوید، این بیماری می‌تواند به کبد، قلب یا ریه‌ها آسیب بزند. فشارخون فرد نیز ممکن است افزایش پیدا کند.
درمان خاصی برای بیماری دانگ وجود ندارد. پزشک شما ممکن است توصیه کند که مقدار زیادی مایعات بنوشید تا از کمبود آب ناشی از استفراغ و تب بالا در شما جلوگیری به عمل آید. در حینی که از بیماری دانگ رنج می‌برید، به علائم و نشانه‌های کم‌آبی توجه کنید.
کنترل جمعیت پشه آئدس و جلوگیری از مواجهه با ناقل بیماری اهمیت زیادی در جلوگیری از ابتلا به این بیماری دارد؛ اگر شما در حال زندگی کردن یا مسافرت به ناحیه‌ای هستید که بیماری دانگ در آنجا شایع است، بهترین راه برای جلوگیری از ابتلای به این بیماری این است که از مواجهه پشه‌هایی که این بیماری را منتقل می‌کنند اجتناب کنید.
این راهکار‌ها نیز ممکن است به کاهش خطر ابتلا به این بیماری از طریق نیش پشه کمک کند:
اقامت در اماکنی که دارای تهویه مطبوع هستند.
پوشیدن لباس‌های محافظ: هنگامی که شما به مناطق آلوده به پشه می‌روید، پوشیدن یک پیراهن آستین‌بلند، شلوار بلند، جوراب و کفش برای پیشگیری از ابتلای به این بیماری مؤثر است.
استفاده از مواد دورکننده پشه: مواد دافع حشرات مانند Permethrin را می‌توان به لباس، کفش، وسیله کمپینگ و یا تخت خود اسپری کرد. شما همچنین می‌توانید لباس‌های آغشته شده به پرمترین را استفاده کنید.
زیستگاه پشه را کنترل کنید: پشه‌هایی که ویروس دانگ را حمل می‌کنند معمولاً در اطراف خانه‌ها زندگی می‌کنند و در آب‌های راکد و در وسایلی مانند تایر‌های استفاده‌شده اتومبیل‌ها برای تخم گذاشتن مورداستفاده قرار می‌دهند. شما می‌توانید جمعیت‌های پشه را با از بین بردن زیستگاه‌هایی که پشه‌ها تخم خود را در آن می‌گذارند، کنترل کنید.
حداقل یک‌بار در هفته، ظروفی که دارای آب راکد هستند، خالی و تمیز کنید. ظروف کاشت گیاهان، ظروف مورد استفاده برای آب حیوانات و گلدان‌های گل‌دار و مخازن آب راکد را تمیز نگه دارید.