امروز(شنبه) يكصدوبيستودومين سالروز تولد «چارلي چاپلين»، كارگردان، فيلمنامهنويس و از اسطورههاي بيبديل دنياي كمدي است.
«سر چارلز اسپنسر چاپلين» معروف به «چارلي چاپلين» متولد شانزدهم آوريل 1889 در لندن، از بزرگترين كارگردانان، آهنگسازان و بازيگران آثار كمدي در عصر "هاليوود كلاسيك" سينماي آمريكا بود.
«چاپلين» بهراستي از خلاقترين و تأثيرگذارترين شخصيتهاي عصر فيلمهاي صامت بود كه همزمان با بازيگري در فيلمهايش، كارگرداني، تهيهكنندگي و ساخت موسيقي آنها را نيز برعهده داشت.
يكسال پس از مهاجرت همراه خانوادهاش از انگلستان به آمريكا، «چاپلين» كه بهواسطه مادرش، علاقه فراواني به بازيگري پيدا كرده بود، براي اولينبار در فيلم «در تلاش معاش» بازي كرد كه البته چندان موردقبول مديران كمپاني «كياستون» قرار نگرفت، با اينحال آنها تصميم گرفتند فرصت دوبارهاي به چاپلين جوان بدهند.
وي در سن 24 سالگي در دومين فيلماش با نام «مسابقات اتومبيلراني كودكان» بازي كرد. سبك خاص راهرفتن سنگين او در اين فيلم و همچنين فيلم بعدياش «مخمصه غريب ميبل» موردتوجه تماشاگران قرار گرفت و محبوبيت ويژهاي پيدا كرد.
سال 1915 آغاز دوران حرفهيي بازيگري «چاپلين» بود كه با عقد قرارداد جديد با استوديوهاي جديد و راهاندازي كمپاني فيلم خودش همراه بود. يك سال بعد، «چاپلين» با دريافت دستمزد 670 هزار دلار، طي مدت 18 ماه، 12 فيلم كمدي براي كمپاني «ميوچال فيلم» ساخت كه جزء تأثيرگذارترين فيلمهاي كمدي تاريخ سينما محسوب ميشوند كه از معروفترين آنها ميتوان به «خيابان آرام»، «ساعت يك صبح»، «ماجراجو» و «سمساري» اشاره كرد.
پيش از ورود به عصر فيلمهاي ناطق، «چاپلين» در سال 1931 «روشناييهاي شهر» و در سال 1936 نيز «عصر جديد» را ساخت كه از ماندگارترين آثار او هستند.
فيلمهاي ناطق و همراهبا ديالوگ «چارلي چاپلين» با شاهكار معروفاش، «ديكتاتور بزرگ» در سال 1940 آغاز شد. هرچند اولينباري كه صداي چاپلين را تماشاگران شنيدند، در سكانس پاياني فيلم «عصر جديد» بود كه آواز نامفهومي از چاپلين شنيده ميشد.
وي با فيلم «لايملايت» در سال 1972 جايزه اسكار بهترين موسيقي را كسب كرد، هرچند چند دهه بعد از ساخت آن بود كه با تأخير حدودا 30 ساله در لسآنجلس اكران شد.
اين كمدين بزرگ 42 سال، در سال 1972 دومين جايزه افتخاري اسكار را گرفت و براي اولينبار در مراسم حضور يافت. در تاريخ برگزاري اسكار، «چاپلين» ركوردار طولانيترين مدت تشويق ازسوي حضار است كه 5 دقيقه به طول انجاميد.
«چاپلين» پس از خداحافظي از بازيگري، بين سالهاي 1969 تا 1976، موسيقي فيلمهاي صامتاش را ميساخت و آنها را دوباره عرضه ميكرد. وي روز چهارم مارس 1975 بهجهت سالها خدمت هنري به جامعه انگلستان از سوي ملكه اليزابت دوم به مقام شواليه رسيد و لقب «سر» را دريافت كرد.
سلامت جسماني چاپلين تقريبا پس از پايان ساخت فيلم «كونتسي از هنگكنگ» و بهطور شديدتر پس از دريافت جايزه اسكار در سال 1972 روبه وخامت گذاشت. از سال 1977 بود كه او بر روي «ويلچر» مينشست و سرانجام روز 25 دسامبر 1977 در سن 88 سالگي درگذشت.