به‌تازگی ۶ بانک طرحی به نام «کهربا» را اجرا کرده‌اند که براساس آن امکان انجام تراکنش‌های خرید با استفاده از نسخه الکترونیکی ایمن کارت‌های بانکی و استفاده از آن‌ها به جای کارت‌های فیزیکی بانکی روی دستگاه‌های پایانه فروشگاهی فراهم می‌شود.
به گزارش ایرنا، این روش پرداخت در سایر کشور‌های جهان نیز اجرا شده است و NFC نام دارد؛ اما باید بدانید NFC چیست و چه مزایایی برای مردم دارد.
NFC مخفف عبارت Near Field Communication به معنای “ارتباط میدان نزدیک” است، یکی از جدیدترین روش‌های پرداخت بدون تماس به شمار می‌آید؛ با این فناوری می‌توان به‌راحتی داده‌ها را بین دستگاه‌های پرداخت، مانند کیف پولهای بانکی و سرویس‌های خارجی مانند Apple Pay و Google Pay و دستگاه‌های کارتخوان، بدون کوچکترین تماس منتقل کرد. برای پرداخت NFC علاوه بر کیف پول الکترونیکی، به دستگاه دارای تراشه NFC و کارتخوانهای ویژه نیاز است.
در حالت کلی باید گفت NFC امن‌تر از کشیدن کارت برای پرداخت است و با کاهش کلاهبرداری از کارت اعتباری حضوری مرتبط است؛ فناوری NFC توسط شرکت‌های سونی و فیلیپس در اوایل دهه ۲۰۰۰ توسعه یافت. این مبتنی بر شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) است که فناوری مشابهی است که مدتی با استفاده از امواج رادیویی مورد استفاده قرار گرفته بود.
اولین استفاده از NFC برای پرداخت‌های بدون تماس در سال ۱۹۹۷ میلادی بود، زمانی که Speedpass می‌توانست برای پرداخت هزینه بنزین در پمپ بنزین‌های Mobil از طریق یک حلقه کلید استفاده شود. از آن زمان به بعد، این سیستم شامل کارت‌های پرداخت، جا کلیدی، برچسب‌ها، گوشی‌های هوشمند و برچسب‌ها شد. محبوبیت آن را می‌توان به کاهش دردسر کشیدن یا ارسال پیامک برای پرداخت و در عین حال درجه بالایی از امنیت نسبت داد.
اگرچه بیشتر ممکن است از استفاده NFC برای پرداخت آگاه باشند، اما برنامه‌های کاربردی بسیاری برای این فناوری وجود دارد، مانند انتقال فایل‌های کوچک بین گوشی‌ها، پیکربندی خدمات بی‌سیم، خرید بلیت، محل و مکان چک، بازکردن قفل در‌های ماشین، حمل‌و نقل اجاره‌ای و مکان‌های اداری.
پرداخت‌های NFC نوعی پرداخت بدون تماس است که از ارتباطات میدان نزدیک استفاده می‌کند. NFC داده‌ها را به‌صورت بی‌سیم از طریق تلفن هوشمند، لپ‌تاپ، تبلت یا دستگاه‌های دیگر با اشتراک‌گذاری آن با دستگاه دیگری منتقل می‌کند. این فناوری پشت پرداخت‌های بدون تماس از طریق گزینه پرداخت تلفن همراه است که شامل Apple Pay، Samsung Pay، Google Pay و کارت‌های بدون تماس است.
تلفن‌های همراهی که به کاربران امکان پرداخت را می‌دهند مجهز به فناوری NFC هستند. یک مصرف کننده می‌تواند با استفاده از گزینه‌هایی مانند موارد ذکر شده در بالا پرداخت کند. اما همه گوشی‌ها به فناوری NFC مجهز نیستند، به خصوص اگر مدل‌های قدیمی‌تر باشند.
NFC روی تراشه‌ای که دارای فرکانس رادیویی RFID خاص است، عمل می‌کند. هنگامی که دو تراشه نزدیک به هم هستند، می‌توانند یک اتصال بدون تماس بین دستگاه‌ها ایجاد کنند. این امکان انتقال اطلاعات، از جمله داده‌های مورد نیاز برای تکمیل تراکنش را فراهم می‌کند.
فناوری NFC دارای سه حالت کار است:
شبیه سازی کارت. این حالت معاملات پولی را امکان‌پذیر می‌کند.
خواننده/نویسنده. این حالت کاربر را قادر می‌سازد تا با برچسب‌ها تعامل داشته باشد
نظیر به نظیر. این حالت دو دستگاه NFC را قادر می‌سازد تا داده‌ها را مبادله کنند.
استفاده از فناوری NFC برای پرداخت مزایای زیادی برای مشاغل و مصرف کنندگان دارد:
پرداخت سریع‌تر. پرداخت‌های بدون تماس ممکن است تا ۱۰ برابر سریع‌تر از سایر فرم‌های پرداخت باشد
تجربه مشتری بهتر. مشتریان به طور فزاینده‌ای به دنبال راه‌های راحت‌تر برای پرداخت هستند و پرداخت‌های NFC مطمئناً متناسب با این صورت‌حساب هستند.
بهبود امنیت. NFC امن‌تر از کشیدن کارت برای پرداخت است و با کاهش کلاهبرداری از کارت اعتباری حضوری مرتبط است.
پرداخت‌های NFC بسیار امن هستند. ویژگی‌های ایمنی شامل خود دستگاه است که باید در نزدیکی یک دستگاه NFC دیگر قرار داشته باشد و توسط کاربر برای تکمیل تراکنش مجاز باشد. سپس داده‌های درگیر در تراکنش به صورت دیجیتالی امضا می‌شوند. به‌علاوه، با پرداخت‌های NFC تلفن همراه، شماره کارت‌ها دیگر استفاده نمی‌شوند، زیرا آن‌ها با توکن‌های پرداخت جایگزین می‌شوند.