فرارو- یک مرد کالیفرنیایی فاش کرد که چگونه پس از رشد یک تومور به اندازه طالبی از پشت سرش، برای بیش از یک دهه مانند یک هیولا زندگی کرده است.
به گزارش فرارو، آرلین، اهل موریتا در ایالت کالیفرنیا، در نوجوانی وقتی در دبیرستان مورد آزار و اذیت قرار گرفت، کلاس را رها کرد و با دوستانش قطع رابطه کرد.
وی که اکنون ۳۳ ساله است، زمانی که توده شروع به نشت خون و چرک کرد و بوی بدی از خود منتشر کرد به فکر درمان افتاد. او به دنبال پزشکی برای از بین بردن تومور بود، اما به دلیل نداشتن بیمه و جراحان متعدد که می‌گفتند نمی‌توانستند به او کمک کنند، دچار افسردگی شد.
آرلین وقتی با دکتر رایان آزبورن، جراح سر و گردن ملاقات کرد، فرصتی دوباره برای زندگی عادی به او داده شد.
آرلین گفت: داشتن این برآمدگی روی سرم برای من واقعاً سخت بوده است. احساس می‌کنم که من یک هیولا هستم. '
آرلین و مادرش گفتند که به ۱۰ تا ۱۵ پزشک در مورد تومور مراجعه کرده اند، اما هر کدام گفتند که به دلیل اندازه و آناتومی آن نمی‌توانند آن را خارج کنند و او را به متخصصان دیگر ارجاع دادند، اما خانواده قادر به پرداخت هزینه درمانی نبودند.
ژاکلین، مادر آرلین می‌گوید: اینطور نیست که می‌خواستیم اینقدر بزرگ شود، نتوانستیم کمکی را که لازم داشتیم دریافت کنیم و بنابراین رشد کرد. سخت است که ببینی کسی که دوستش داری در حال درد و رنج است یا در حال گذراندن شرایطی است که از آن رنج می‌برد. ممکن بود بمیرد و جانش در خطر بود.
آرلین از بیماری به نام هیدرآدنیت چرکی رنج می‌برد، یک بیماری التهابی مزمن پوستی که باعث ضایعات، بو، درد، آبسه و زخم می‌شود.
مؤسسه ملی بهداشت گفت که عوارض جانبی این بیماری فراتر از جنبه فیزیکی است: به دلیل درد، مکان‌های حساس، بو و زخم، این وضعیت ممکن است تاثیر روانی اجتماعی منفی داشته باشد.
رشد این توده درسر آرلین باعث شده بود که دائماً مایع، چرک و خون نشت کند و او را مجبور می‌کرد تا حوله‌هایی را دور گردنش ببندد. او همچنین برای پنهان کردن تومور تقریباً همیشه از کلاه استفاده می‌کرد.
مادرش گفت که باید همواره خوشبوکننده در خانه‌اش بگذارد، زیرا بوی بسیار بدی داشت.
علت دقیق هیدرآدنیت چرکی مشخص نیست، اما می‌تواند به دلیل ژنتیک، محیطی که فرد در آن قرار دارد یا عادات سبک زندگی باشد.
تقریباً یک تا چهار درصد آمریکایی‌ها مبتلا به هیدرآدنیت چرکی هستند که به آن آکنه معکوس نیز می‌گویند، اما کارشناسان می‌گویند که این تعداد احتمالا دست کم گرفته شده است.
دکتر آزبورن گفت که این وضعیت به خوبی درک نشده است، اما اغلب توسط متخصصان پوست درمان می‌شود. درمان می‌تواند شامل آنتی بیوتیک ها، کرم‌ها و پمادها، استروئید‌ها و حذف باشد.
با این حال، دکتر آزبورن گفت: مورد آرلین به نوعی خارج از کنترل است. در حالی که جراح مستقر در کالیفرنیا گفت که می‌تواند توده آرلین را از بین ببرد، نگران کم‌خونی آرلین بود - اختلالی که زمانی رخ می‌دهد که بدن گلبول‌های قرمز سالم کافی نداشته باشد - به این معنی که او می‌توانست مقدار خطرناکی خون را از دست بدهد.
صبح روز عمل جراحی، آرلین گفت: شنیدن این جمله از دکتر که می‌تواند آن را از بین ببرد، آرامش بزرگی است. من نسبت به خوب پیش رفتن همه چیز مطمئن‌تر هستم. حذف آن در نهایت امروز برای من آرامش بزرگی است.
از آنجایی که تومور آرلین بسیار بزرگ بود، دکتر آزبورن مجبور شد برای ایجاد پیوند پوستی، پوستی را از شکم او بگیرد که شامل برداشتن پوست سالم از یک قسمت بدن و اتصال آن به قسمت دیگر است.
در حالی که هیچ عارضه‌ای در طول عمل وجود نداشت، یکی از پرستاران اتاق عمل به دلیل بوی گندیده ناشی از تومور آرلین تقریباً هوشیاری خود را از دست داد.
عمل جراحی در نهایت موفقیت آمیز بود و به نظر می‌رسید که پیوند پوست دوم کارساز باشد. با از بین رفتن توده، آرلین گفت که انرژی بیشتر، درد کمتر و افسردگی کمتری دارد.
او گفت که از بازگشت به مدرسه و یافتن شغل هیجان‌زده است و افزود: جراحی تغییر بزرگی در زندگی من بوده است. این یک آرامش بزرگ است.