هر سال پس از باران‌های سیل آسا و وقوع سیل در چابهار و گذشت بیش از دوماه از آن، بخش‌های زیادی از مناطق شهرستان‌های اطراف از جمله دشتیاری و روستا‌های حومه با قطع دسترسی به راه‌ها و معضل آب گرفتگی معابر مواجه‌اند. کم توجهی و چاره اندیشی زیر بنایی مسئولان امر در جهت جلوگیری وقوع سیل و در پی آن خسارات بسیار سنگین به زیر ساخت‌های اندک و منازل مردم به امری عادی و روزمره تبدیل شده است. مردم از کمک و همیاری اساسی از سوی مدیران ناکارآمد ناامید شده و بهترین راه برای ادامه زندگی را در همزیستی و مدارا با روند بسیار اسفناک و دردآور شرایط میدانند. از این رو زندگی با آب‌های آلوده و متعفن را پذیرفته اند!