رئیس کنونی مجلس، باید از میان دو گزینه «ریاست مجدد مجلس» یا حضور به عنوان «یک نماینده ساده» در پارلمان، یکی را انتخاب کند.
به گزارش آرمان امروز، اگر بخواهیم به تجریبات «محمدباقر قالیباف» پیش از اینکه به صندلی ریاست مجلس برسد نگاهی بیندازیم می‌بینیم که هیچ خطری جایگاهش را تهدید نمی‌کرد و حتی در طول ۱۲ سال شهرداری تهران هم حاشیه‌های به‌وجود آمده نتوانست او را کنار بزند ولی حال در آستانه آغاز به کار مجلس دوازدهم می‌بینیم که بر سر یک دوراهی قرار دارد چون برای تکرار ریاست خود یا باید بار دیگر با تندروهای پایداری، شریان و … ائتلاف کند و سهم‌خواهی آن‌ها را بپذیرد و یا به امید آرای نمانیده‌های اصلاح‌طلب، اعتدالی و مستقل وارد انتخابات ریاست مجلس شود.
در سوی دیگر برخی از تحلیلگران سیاسی معتقدند قالیباف حتی به قیمت سهم دادن‌های سنگین با تندروها برسر میز مذاکره خواهد نشست ولی این در حالی است که اصولگراهای افراطی حالا خودشان چند مدعی برای ریاست مجلس دارند که در ادامه این گزارش به آن اشاره خواهیم کرد. در نهایت او باید از میان دو گزینه «ریاست مجلس» یا «یک نمانیده ساده» یکی را انتخاب کند.
قالیباف البته برای تصدی کرسی ریاست مجلس رقبایی دارد و در حال حاضر اسامی متعددی برای ریاست مجلس شنیده می‌شوند، در کنار او و از میان نمایندگان کنونی «مجتبی ذوالنوری»، نایب رییس دوم فعلی مجلس در حال رایزنی برای ایجاد شانس و رقابت بر سر کرسی ریاست است و از سوی دیگر اسامی نمایندگانی مانند «علی نیکزاد»، «مرتضی آقاتهرانی»، «حمیدرضا حاجی بابایی» و «سید شمس‌الدین حسینی» شنیده می‌شود.
همچنین از میان نمایندگان جدیدالورود اسم «منوچهر متکی» و «حمید رسایی» بیش از سایر دیگران مطرح شده که این آخری به نوعی پرچمدار انتقاد و مخالفت با قالیباف در سال‌های اخیر بوده است.
هر چند پیش از انتخابات بسیاری از جدایی قالیباف و پایداری حرف می‌زدند ولی در نهایت برای ۱۱ اسفند لیست مشترکی دادند ولی حالا بحث بر سر سهم‌خواهی از هیات رییسه است. «مهدی باقری»، نماینده زنجان در مجلس و عضو شورای مرکزی جبهه پایداری در گفت‌وگو با ایلنا درخصوص انتخابات هیات رییسه مجلس گفت: «به نظر من رییس مجلس قوی بوده اما اعضای هیات رییسه با قدرت برخورد نکردند که رییس متهم به این شده که مثلا تک روی می‌کرد.
به عقیده بنده اگر به آن میزانی که رییس وقت می‌گذاشت، سایر عزیزان هم وقت می‌گذاشتند با جدیت و بدون تعارفات سیاسی برخورد می‌کردند همان جدیتی که رییس مجلس داشت اگر سایر اعضای هیات رییسه هم داشتند، کارها بهتر پیش می‌رفت. به نظرم پیش از آنکه ایراد را به رییس مجلس بگیریم باید به اعضای هیات رییسه بگیریم. نه به معنای اینکه کار نکردند، بلکه با تعارف کار کردند. خیلی از موضوعاتی بود که باید در دستورکار قرار می‌گرفت که هیات رییسه آن‌ها را در برنامه دستور قرار نداد.»
در واقع از این سخنان اینطور به‌نظر می‌رسد که احتمال دیگری که برای انتخابات هیات رییسه آتی وجود دارد این است که جبهه پایداری در ائتلاف با قالیباف به‌ازای واگذاری کرسی ریاست به وی بیشترین سهم را از هیات رییسه مجلس کسب کند تا به قول این نماینده عضو پایداری هیات رییسه با کار بدون تعارف و با جدیت روند کار هیات رییسه مجلس را آنگونه که مطلوب این گروه سیاسی است، هدایت کند و قالیباف عملاً به ریاستی فرمایشی و نمایشی دست پیدا کند و مجری نظرات هیات رییسه یکپارچه پایداریچی خود خواهد شد.
با این حال رایزنی‌ها درخصوص شکل‌گیری فراکسیون‌های مجلس آتی و انتخابات هیات رییسه و تبادل امتیازات همچنان در جریان است و باید منتظر ماند تا مشخص شود کدام فرد یا گروه موفق خواهد در این رقابت سهم بیشتری کسب کند.
«مجید نصیرپور»، نماینده شهروندان سراب در مجلس دوازدهم در پاسخ به این سوال که به‌عنوان یکی از منتخبین مجلس دوازدهم، آیا اظهارات تند برخی منتخبین در انتخاب شما برای ریاست مجلس موثر خواهد بود؟ به «خبرآنلاین» می‌گوید: «مذکرات صورت می‌گیرد و پیشنهادات افراد مختلف با دیدگاه‌های مختلف مطرح می‌شود.
لذا به‌نظر می‌رسد یک ۳ قطبی در جریان انتخاب رییس مجلس شکل خواهد گرفت، در این میان افراد مستقل که درگیر منازعات ۲ جریان اصولگرای مجلس نخواهند بود، می‌توانند نقش‌آفرین باشند و فردی که بتواند این فضا را مدیریت کند و آرای دوستان مستقل را به سبد آرای خود اضافه کند، می‌تواند برای آینده مجلس برنامه‌های بهتری داشته باشد.
البته فردی می‌تواند این اقدام را انجام دهد که از مشی میانه‌روی برخوردار باشد.» او در همین مورد و در پاسخ به این شوال که در حال حاضر زمزمه‌هایی درباره رایزنی قالیباف با سایر منتخبین در مورد ریاست مجلس مطرح است، آیا شما از جزئیات این رایزنی‌ها مطلع هستید؟ ادامه می‌دهد: «بنده باتوجه به شناختی که از ساز و کار مجلس دارم، رایزنی افراد برای ریاست مجلس امری مرسوم است.
در حقیقت همه افرادی که برنامه‌ای برای ریاست مجلس دارند، در فضای بین انتخابات و جابجایی مجلس این فعالیت را آغاز می‌کنند و حتی بعضاً قبل از انتخابات این درگیری‌ها برای ریاست مجلس اتفاق می‌افتد، بنابراین رایج و مرسوم است و نه تنها هیچ اشکالی وجود ندارد بلکه ضرورت است که تا زمان باقی مانده برای افتتاح مجلس آینده، کارها به نحوی ساماندهی شود که بعد از آغاز مجلس با چالش کمتر و صرف زمان کمتری این اقدامات را انجام دهیم و مجلس بلافاصله به محتوای اصلی خود ورود پیدا کند.»